بی‌شک وضعیت ناسالم هوای استان دلایل مختلفی دارد لیکن آنچه مسلم است سهم بالای آلایندگی‌های صنعتی و نفتی در این اوضاع نابسامان است که نباید نادیده گرفته شود. با سفر به اهواز چه از طریق هوایی و یا زمینی آن چیزی که بیشتر از هر مورد دیگری به چشم می‌خورد شعله‌های آتش دکل‌های حاصل از نفت و گاز این شهر است. کافی است باران بیاید و یا وارونگی دما اتفاق بیفتد تا سیل عظیم بیماران تنفسی اهواز به مراکز درمانی را مشاهده کنید. در واقع، آلایندگی‌های ناشی از صنعت یکی از مواردی است که سلامت مردم خوزستان را به خطر انداخته است.
در همین رابطه، مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب از فعال بودن فلرهای نفتی در اهواز و تداوم آلایندگی آنها خبر داد. بیژن عالیپور در شورای سلامت استان خوزستان اظهار کرد: اعتراف می‌کنیم فلرهای نفتی در اهواز هنوز فعال هستند و اگر به خاطر تحریم و نقدینگی نبود حتما زودتر کار جمع آوری آنها پیش می‌رفت. وی افزود: چاه هایی که به تولید می‌رسید، نفت اطراف آن می‌سوخت و آلودگی شدیدی ایجاد می‌کرد که خوشبختانه با دستگاه‌های تولید ملی و همچنین وارداتی دیگر نفتی سوخته نمی‌شود. موردی که اکنون وجود دارد یکی فلر میدان اهواز۳ است که تا آخر اردیبهشت ماه قطع می‌شود و دیگری میدان نفتی اهواز۲ است که در جاده ماهشهر قرار دارد و تا سه تا چهار ماه آینده قطع می‌شود.
عالیپور بیان کرد: حدود ۱۲ میلیون فوت مکعب گاز همراه نفت را به شرکتی فروختیم که دیگر سوخته نمی‌شود و پتروشیمی آن را به مواد تولیدی تبدیل می‌کند برای میدان‌های نفتی منصوری، مارون ۳ و ۶ نیز شرکتی برنده مناقصه شده و آنها نیز حدود ۴۵ میلیون فوت مکعب گاز را جمع‌آوری و به پتروشیمی می‌دهد. هر سه ماه یک بار، گزارش فلرها را به استاندار و محیط زیست می‌دهیم. عمده مشکلات ما، ارزی است و در حال حاضر حدود یک هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان بدهی جاری داریم.
در همین جلسه محمد جعفر فلسفی رئیس شورای شهر اهواز نیز در واکنش به حضور مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب در این نشست خواستار پرداخت حق آلایندگی از سوی این شرکت به شهرداری اهواز شد و گفت: در طول ۶ سال گذشته بودجه محقق شده شهرداری بین۵۰۰ تا ۶۰۰ میلیارد تومان محدود شده بود؛ علت اینکه اهواز تکان نخورده هم ریشه در همین مسئله دارد که به درستی حل نشده است.
فلسفی با اشاره به اینکه در این دوره از شورای شهر به دنبال منافع شخصی نیستیم، افزود: در صورت حل این مشکل با همکاری همه مسئولان باید اتفاقی در شهر رخ دهد که بخشی از آن به پرداخت حق آلایندگی و عوارض برمی گردد.
اهواز و دیگر شهرهای خوزستان را درگذشته با نخل‌های ایستاده که نماد مقاومت و ایستادگی مردم بودند می‌شناختند ولی امروز نه‌تنها نخلی در این سرزمین خشک نمی‌روید بلکه دیگر این فلرهای نفت است که نماد استان نفتخیز شده است. این ماده سیاه که از آن به‌عنوان طلای سیاه یاد می‌شود همه‌چیز مردم استان را تحت شعاع خود قرار داده و بجای اینکه به رونق اقتصادی و اجتماعی مردم خوزستان کمک کرده باشد، مردم استان را به خاک سیاه نشانده است. خشک شدن تالاب‌های استان به خاطر استخراج نفت، برشدت ریزگردها در استان افزوده و سوختن گازترش همراه آن، دود سیاه را برای ریه‌های مردم به ارمغان آورده است.
دولت موظف است علاوه بر کوتاه کردن دست فلرهای نفتی از سر اهواز و شهرهای نفتخیز استان، سالانه ۷۰۰ میلیارد تومان سهم آلایندگی از نفت را فقط به شهر اهواز بپردازد ولی نه‌تنها فلرها ایستاده می‌سوزند و مردم به‌ناچار می‌سازند بلکه زیر بار پرداخت سهم آلایندگی هم نمی‌رود.
سال گذشته ایرج نظری، رئیس دانشگاه علوم پزشکی اهواز گفته بود: مشکلات آلایندگی صنایع نفتی با وجود تلاش‌های صورت گرفته روزبه‌روز در حال افزایش است و سلامت مردم را تهدید می‌کند. بحث نفت و فلرهای نفتی و آلاینده‌های نفتی و صنایع آلاینده باید به‌صورت خیلی جدی در شورای سلامت مطرح شود و مسئولان نفتی در این شورا حاضر و پاسخگوی اقدامات و ضرباتی که به سلامت مردم زده‌اند باشند. تولید نفت روزبه‌روز منجر به آسیب بیشتر به سلامت مردم استان شده است درحالی‌که آنها هیچ هزینه‌ای در بخش سلامت نمی‌کنند و بیمارستان‌های نفت هم خدماتی به مردم نمی‌دهند. تمام صنایع نفت در قسمت‌هایی احداث می‌شود که ورودی بادها به استان است و با شعله‌ور شدن فلرها در آن قسمت حرارتی تولید می‌شود که بخارهای آن باعث متلاشی شدن ابرها و کاهش شدید بارندگی می‌شود درحالی‌که باید همه جوانب در این مسئله در نظر گرفته شود.
اظهارنظرهای متفاوت و بعضاً مخالف یکدیگر مسئولان بومی و ملی در خصوص سهم آلایندگی‌های نفتی و غیرنفتی در هوای خوزستان دردی از مردم دوا نمی‌کند لذا مسئولان باید با هم‌افزایی و چاره‌اندیشی نسبت به رفع این چالش که مستقیم بر هوای تنفسی مردم استان اثرگذار است اهتمام لازم به عمل‌آورند.