«جوزپ بورل» در پایان سفر خود به ایران، هدف از سفر خود به غرب آسیا را افزایش ثبات در منطقه و همچنین افزایش اعتماد بازیگران این منطقه توصیف کرد. مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا ضمن تأکید بر لزوم ثبات در منطقه غرب آسیا گفت: «امنیت و ثبات منطقه خاورمیانه تأثیر مستقیمی بر ثبات و امنیت اروپا دارد». بورل ادامه داد: «تحولات اخیر در منطقه در خصوص طرح صلح خاورمیانه (معامله قرن) و تحولاتی که در زمینه برجام رخ داد، اروپا را بر آن داشت تا با بازیگران منطقهای وارد گفتوگو شویم».وی در خصوص سفرهای اخیر خود به منطقه با هدف تضمین ثبات در این منطقه گفت: «من به ایران سفر کردم چون مسئله ثبات بدون در نظر گرفتن ایران امکانپذیر نیست. با وزیر خارجه عربستان سعودی و امارات دیدار کردم. با رئیسجمهور عراق گفتوگو کردم. امکان سفر به عراق وجود نداشت زیرا نخستوزیر این کشور هنوز سوگند یاد نکرده است». تمامی این گفتوگوها با هدف افزایش ثبات در منطقه صورت گرفته است و در همین راستا قصد دارد جمعه این هفته به واشنگتن سفر کند. وی در پاسخ به سئوال خبرنگاران درباره مکانیسم حل اختلاف تصریح کرد: «اروپا قصد ندارد با فعال کردن مکانیسم حل اختلاف برجام به این توافق پایان دهد بلکه هدف اول، زنده نگه داشتن این توافق است».بورل در این ارتباط توضیح داد: «اقدام کشورهای اروپایی، انگلیس، فرانسه و آلمان در فعالسازی فعال شدن مکانیسم حل اختلاف در برجام به مفهوم آن نیست که این کشورها میخواهند برای لغو این توافق هستهای به شورای امنیت مراجعه کنند. تا جایی که من میدانم و با آنها در اینباره صحبت کردهام، همه آنها تأیید کردند که این اقدامی برای پایان دادن به برجام نیست ».
آینده برجام و سفر بورل به تهران
کارشناس مسائل بین الملل، در ارتباط با سفر جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا گفت: فعال شدن مکانیسم ماشه نه در راستای منافع ایران است و نه در راستای منافع اتحادیه اورپا؛ زیرا هر دو طرف امکانها و فرصتهایی را که برای تعامل با یکدیگر داشتند، از دست خواهند داد. خواست هیچ یک از طرفین این نیست که مناسباتشان قطع شود. قاسم محبعلی، گفت: «سفر مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به تهران در شرایط انجام میگیرد که ایران گام نهایی کاهش تعهدات برجام خود را برداشته و در مقابل اروپاییها نیز تهران را به فعال کردن مکانیسم ماشه یعنی ارجاع پرونده هستهای ایران به شورای امنیت و بازگشت خودکار تمامی تحریمهای شورای امنیت تهدید کردهاند. اکنون به نظر میرسد بورل قصد دارد تا از یک سو، واپسین مواضع اتحادیه اروپا را به مقامهای سیاسی ایران برساند و از سوی دیگر، مواضع ایران در موضوع برجام و کاهش تعهدات جویا شود.» وی افزود: «اتحادیه اروپا حتی با مکانیزمی که ایران در کاهش تعهدات برجامی خود در پیش گرفته، به نظر نمیرسد که عجلهای برای فعال کردن مکانیسم ماشه و ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت داشته باشند. واقعیت این است که اروپاییها نیز با برخی تهدیدات جدی مواجه هستند. به نظر میرسد در صورت عملی شدن تهدید ظریف مبنی بر خروج از NPT آنها چنین تصمیمی را اتخاذ کنند. علاوه بر این، به نظر میرسد برجام تنها بحث مورد گفتوگوی طرفین نباشد، بلکه مباحثی همچون بحرانهای خاورمیانه، تشدید اختلاف میان ایران و آمریکا و... در دستور کار مذاکرات قرار بگیرد.»این کارشناس مسائل بینالملل، در بخشی دیگر از گفتههای خود تصریح کرد: «فعال شدن مکانیسم ماشه نه در راستای منافع ایران است و نه در راستای منافع اتحادیه اروپا؛ زیرا هر دو طرف امکانها و فرصتهایی را که برای تعامل با یکدیگر داشتند، از دست خواهند داد. خواست هیچ یک از طرفین این نیست که مناسباتشان قطع شود. در مهمترین سطح اتحادیه اروپا خواهان تداوم ارتباط فعال با تهران است و ایران نیز باید تلاش کند این دریچه را بر روی خود نبندد.» محبعلی در ادامه تاکید کرد: «در عرصه سیاست خارجی نگاه یک طرفه به بازیگران منطقهای سازنده و کاربردی نیست و هر کشور به طور حتم منافع ملی خود را دنبال میکند. با این وجود، نوع و مکانیزم بازی هر بازیگری به توانمندی و قدرت آن است. اتحادیه اروپا نیز در نظام بینالملل برای خود اندازه و حدودی دارد. اینکه انتظار داشته باشیم این اتحادیه در برابر آمریکا ایستادگی کند، بسیار بیهوده است.اتحادیه اروپا و ایران به صورت بالقوه شرکای بسیار مهمی برای یکدیگر در سطوح مختلف اقتصادی، امنیتی و سیاسی هستند. در حقیقت دو طرف اهمیت بسیار زیادی برای یکدیگر در کلیه سطوح دارند و از یک سو، ایران در گذار به توسعه اقتصادی، تعامل جامعه جهانی نیازمند ایران است و از سوی دیگر، اتحادیه اروپا نیز در بحث امنیت و تبادل با جامعه جهانی نیازمند همکاری و تعامل با تهران است. بنابراین، این دیدگاه که اروپا همانند آمریکا در یک جایگاه به عنوان رقیب در نظر گرفته شوند، به هیچ عنوان مناسب نیست.»
در برجام، عدهای ترجیح میدادند در جبهه باشند تا در پشت میز مذاکره
وزیر امور خارجه ایران به نقش دیپلماسی در روابط بینالملل و زندگی روزمره ساکنان کره خاکی پرداخت و عنوان کرد: با توجه به تصورات نادرست از دیپلماسی در کشور اهمیت دیپلماسی را برای آینده کشور بیان کنم. محمدجواد ظریف با بیان اینکه در دنیای امروز ابزار قدرت متنوع شده و در جهان در حال تحول و در حال گذار، ابزار قدرت نمی تواند فقط ابزار مادی قدرت باشد، اظهار داشت: زمانی تنها ابزار قدرت جنگ بود، قدرت نظامی بود، دولت ها هم انحصار ابزار جنگی را داشتند، حتی در تعریف دولت برای اینکه استقلال دولتی را بشناسند توانمندی استفاده از ابزار خشونت سازمان یافته، یکی از ضرورت های دولت شد.وی گفت: طبیعی بود ملاک و میزان قدرت یک کشور تعداد ارابه های جنگی و قایق های توپدار باشد. دیپلماسی هم در آن زمان وجود داشت، کدام جنگ بدون مذاکره پایان یافت؟ اما دیپلماسی یک وسیله ای بود برای استفاده از یک نوع قدرت، در واقع آنچه در صحنه میدان عملی ميشدف دیپلمات ها براساس توانمندی همان را با یک زبانی تبدیل به واقعیات ميکردند. گرچه در بسیاری شرایط دیپلمات ها ميتوانستند یک شکست قطعی را به کمتر از شکست تمام کنند.ظریف با بیان اینکه ابزار قدرت ما تکیه بر مردم است، اظهار داشت: اینکه شما یک آدمی داشته باشید مثل برادر عزیزم شهید سپهبد سلیمانی که بعد از شهادتش قدرتش بیشتر از قبل از شهادتش باشد، سلیمانی وقتی هم بود بسیار موثر و بی نظیر بود ولی بعد از شهادتش بی نظیرتر شد چون فقط ابزار مادی قدرت نیست که برای شما قدرت ميآفریند.رئیس دستگاه دیپلماسی گفت: هیچ توافقی در هیچ زمانی چه توافق خوب یا بد بدون دیپلماسی و مذاکره به دست نیامده است. مذاکره چیز بدی نیست، ابزار است و قرار است همه از این ابزار استفاده کنیم. آن کسی که ميجنگد حتی اگر پیروز شد باید مذاکره و توافق کند.