دولت پس از افزایش شدید بهای کالاهای اساسی در ماه‌هایی که بحران کرونا هم دامن گیر طبقات متوسط و فرودست جامعه شده است؛ اعلام کرد در چهار ماه پایانی سال به حدود۳۰ میلیون نفر از شهروندان تا پایان سال در هر ماه، ۱۰۰ هزار تومان یارانه پرداخت کند و همچنین برای ۱۰ میلیون خانوار وام یک میلیون تومانی،مشابه آنچه در ابتدای همه گیری کرونا به مردم پرداخت شد، با بازپرداختی همچون همان وام پرداخت کند.
هر چند بار مالی این طرح برای دولت زیاد است و بسیاری از کارشناسان بیم ْن را دارند که استقراض دولت از بانک مرکزی،تبعات اقتصادی منفی برای اقشار کم برخوردار جامعه داشته باشدف اما در همین حال، کارگران و بازنشستگان از مبلغ اندک این یارانه معیشتی گله دارند و می‌گویند این پول حتی بخشی از هزینه های سربه فلک کشیده روزانه زندگی و همچنین بهداشت و آموزش را پوشش نمی دهد. تازه این گلایه‌های آن بخشی است که مشمول یارانه شده‌اند، بسیاری از افراد می گویند علیرغم نداشتن شرایط ایده‌ال اقتصادی اما باز هم همچون دفعه قبل، در فهرست یارانه بگیران قرار نگرفته‌اند و در این شرایط کرونا که با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم میکنند حداقل انتظاری که از دولت داشتند، پرداخت همین مبلغ اندک یارانه بود که ازآنها دریغ شده اشت. برخی دیگر می‌گویند از همان زمان که علیرغم اعتراضات گسترده از فهرست یارانه‌بکیران حذف شده‌اند، تاکنون تمام یارانه ها را ازدست داده‌اند و دولت هم فکری به حال آنان نکرده است.
در این میان کارگران و بازنشستگان و البته بیکارانی که در این روزهای کرونایی مشکلات اقتصادی‌شان بیش از گذشته است، می‌گویند این مبلغ اندک نمی توانددردی از آنها دوا کند.
آنها می‌گویند اگر مسئولان دولتی و سایرین واقعا به فکر طبقات کمتربرخوردار اجتماع هستند، چرا مکانیسم‌های تنظیم بازار و کنترل تورم را پیاده نمی‌کنند؟ چرا مقابل مافیاهای سودجو و بسیار قدرتمند ساخت و ساز نمی‌ایستند و مسکن شایسته برای کارگران و بازنشستگان فراهم نمی‌کنند؟ چرا پرونده چپاول میلیاردی ارزهای دولتی را دنبال نمی‌کنند و مشخص نمی‌نمایند چرا علیرغم تخصیص میلیاردی ارزهای دولتی، کالاهای اساسی به قیمت ارزان به دست مصرف‌کنندگان نمی‌رسد؟
کارشناسان اقتصادی و فعالان کارگری هم با تاکید بر اینکه در این بحبوبه گرانی و تورم این مبالغ اندک واقعا دردی از مردم دوا نمی‌کند،می‌گویند:وقتی خط فقر بیش از ۸ میلیون تومان است، ۱۰۰ هزار تومان یا ۶۰ هزار تومان، به چه درد کارگر می‌خورد؟ کارگران در هزینه‌های اولیه و حداقلی زندگی درمانده‌اند و در چنین شرایطی، یارانه ۱۰۰ هزار تومانی چه تاثیری می‌تواند داشته باشد؟ چرا که همین حالا یارانه ۴۵ هزار تومانی و یا یارانه معیشتی دولت که برای کرونا به مردم پرداخت میشود، با این تورم سرسام‌آور هیچ تاثیری در زندگی مردم ندارد و شاید بتواند هزینه یکی دو دفتر برای فرزندان کارگران را پوشش دهد. سرنوشت این یارنه جدید هم به احتمال فراوان همچون یارانه‌ایی که دولت پیش از این پرداخت می کرده است همینگونه خواهدشد. در واقع مشکل اصلی این است که در مملکت،پرداختی‌ها چه حقوق و چه یارانه به ریال است، اما قیمت همه چیز به دلار محاسبه می شود و اینجاست که مشکل اصلی آغاز میشود چرا که ۱۰۰ هزار تومان یارانه دولتی در حدود ۴ دلار میشود و این یعنی فاجعه!