بیست ماه از روی کار آمدن «رضا امینی» شهردار اصفهانی اهواز میگذرد؛ بر خلاف آنچه قرار بر تحول عظیم در اوضاع شهر نسبت به گذشته بود اما زهی خیال باطل؛ نه تنها شهر سرو سامانی به خود ندید، بلکه وضعیت شهر آشفتهتر نیز شد؛ تا آنجا که محمدجواد رضوی عضو شورای شهر اهواز با اشاره به گذشت دو سال از عمر شورای ششم و فعالیت شهرداراهواز میگوید: امروز موکلین ما میپرسند وعدههای قبل و بعد از انتخابات و مطرح شدن عبارت «اهواز متفاوت» که در صحبتهای شهردار اهواز بر آن تاکید شده بود، به کجا رسیده است و تا چه زمانی باید برای تحقق درصدی از آن به انتظار بنشینند؟ امینی شهردار اهواز در روزهای آغازین فعالیتش خود را ناجی حل مشکلات و معضلات این شهر معرفی کرد، اما دیری نگذشت تا موضع وی تغییر یافت و گفت «در شرایطی که منابع مالی مناسب وجود نداشته باشد، اقدامات مؤثری نمیتوان انجام داد.» به نظر میرسد این گفته شهردار صرفاً یک شعار برای خالی نبودن عریضه بوده است تا یک طرح و چشم انداز قابل تحقق. ناگفته نماند نه تنها مردم اهواز بلکه بدنه سازمان شهرداری نیز از وی رضایت ندارند بطوریکه حتی خروجی قابل توجهی در عرصه تحول در شهر اهواز نداشت و سطح افتتاح پروژههای شهرداری را به پروژههای دم دستی پارکهای محلهای که جزء وظایف ذاتی شهرداری است تنزل داده است و آن چنان با مانور تبلیغاتی در بیلبوردهای شهر آنها را اعلام میکند که گویی هر ماه یک پروژه بزرگ عمرانی را افتتاح کرده اند.
سید محسن موسویزاده عضو شورای شهر اهواز نیز گفت: وظایف ذاتی شهرداری، عمران و آبادانی شهر است اما دریغ از برنامه و اقدامیجهت احیای فضای شهری در اهواز، آنچه امروز مشاهده میکنیم اهوازی بیروح و مهجور است، ما شهردار اهواز را از میان ۲۵ نفر از شهر توسعه یافته اصفهان انتخاب کرده ایم انتظار ما چیز دیگری بود اما واقعیت این است که در این یک سال تحول چشمگیری رخ نداده است. موسویزاده با بیان اینکه هر کس در شهرداری با در نظر گرفتن مصالح خود، به مسائل نگاه میکند و مصلحت مردم را در نظر نمیگیرد، افزود: واقعیت امر نشان میدهد نسبت به دورههای قبل، این شهردار و مجموعه مدیرانش دچار رخوت و سردرگمیشده اند البته اقداماتی هم انجام شده که درون سازمانی است. در این میان معضل فاضلاب اهواز، قطارشهری، عدم جمع آوری زبالههای سطح شهر، حاشیه نشینی چند صد هزارنفری، ناوگان پیر و فرسوده اتوبوسرانی و جمعیت رو به افزایش سگهای ولگرد تنها گوشهای کوچک از مشکلات شهر اهواز هستند که بر اساس تجربه با تغییر شهردار نیز حل نخواهند شد بلکه هر سال تعدادشان بیشتر و بیشتر میشود. از سویی دیگر، حجم انتقادها به شهردار اهواز از زمانی افزایش یافت که چهره شهر برای ورود رییس جمهور کشور به خوزستان تغییر کرد؛ شهردار اهواز با دستپاچگی تمام دستور آسفالت تمام مناطقی که محل گذر رییس جمهور بود را صادر کرد؛ پروژهها تکمیل شدند، بنرهای تبلیغاتی بر روی بیلبوردهای شهر بالا رفت. مضحک تر اینکه پروژههای از قبل افتتاح شده را با حضور دولتیها افتتاح کردند.
به عبارت بهتر، فعالیت شهردار اصفهانی در ماههای اخیر باعث شده تا صدای شورا نشینانی که به وی رای داده بودند نیز در بیاید. به گونهای که اعضای شورای شهر در هفتههای اخیر در خط مقدم انتقاد از شهردار قرار داشتند؛ پرسشهایی را چندین بار در صحن علنی شورا مطرح کردند اما امینی جوابی برای آنها نداشت. احمد سراج دیگر عضو شورای شهر اهواز در صدوسیزدهمین جلسه علنی شورای شهر با بیان اینکه جایگاه مدیریت شهری ایجاب میکند تصمیماتی اتخاذ شود که خروجی آن خدمت برای مردم باشد، میگوید: پس از گذشت ۲۰ ماه از اقدامات شهرداری در دوره ششم شورا، شهرداری اهواز همانند شیر بی یال و دم است و فقط اسم شهرداری را یدک میکشد. در همین راستا و پس از رخ دادن جریانات مبهم سفر ریاست جمهوری و بازدید وزیر کشور از پروژه شهردار سابق و عدم شفافیت هزینه کرد عوارض آلایندگی مسئله طرح سوال به یک مطالبه جدی تبدیل شد و در دستور کار برخی از اعضای شورای شهر اهواز قرار گرفت. محمد جواد رضوی با اشاره به طرح سوال از شهردار اهواز گفت: قاعده طرح سوال این است که سوالات همان موقع نزد شهردار ارسال شود و شهردار قانوناً ظرف ۱۰ روز فرصت داشت به سوالات پاسخ دهد. وی با بیان اینکه به نظر بنده هیئت رئیسه شورا در ارسال سوالات نزد شهردار تعلل کرده، افزود: سوالات مورد نظر روز دوشنبه یازدهم اردبیهشت ماه به هیئت رئیسه شورا تحویل داده شد و قانوناً رئیس شورا باید سوالات را به شهردار تحویل دهد. بر اساس قانون شوراها در صورتی که فرد سؤالکننده پس از ۱۰روز بررسی از پاسخهای داده شده توسط شهردار قانع نشود باید پنج عضو دیگر شورا درخواست استیضاح را مطرح کنند و تنها در آن زمان بحث استیضاح موضوعیت پیدا میکند؛ البته براساس این اتفاقات و اقدام تامل برانگیز هیئت رییسه شورای ششم شهر اهواز به نظر میرسد جریان استیضاح شهردار منتفی است.