اکنون که مشخص شده است موضوع خودروهای گران قیمت واقعیت داشته و هر روز ابعاد جدیدی از آن رسانه ای می‌شود؛ حالا نوبت مراجع ذیربطی است که ابتدا مدعی و ادعا را به چالش کشیدند، زیرا از آن‌ها انتظار می‌رود که در ادامه به فکر برخورد با مسببان موضوع باشند. به عبارت بهتر موضوع واگذاری خارج از نوبت خودرو با نرخ بسیار پایین به نمایندگان و مسئولین آن قدر ایراد داشت که حامیان پر و پا قرص مجلس و دولت هم نتوانستند آن را معمولی جلوه دهند و به زشتی موضوع اعتراف کردند.
به عنوان مثال مدیر مسئول کیهان گفته که بدیهی است که تحویل خودروی خارج از نوبت به نمایندگان اقدامی‌پلشت و درخور پیگیری و توبیخ و تنبیه است. هرچند ایشان در ادامه اظهار داشته که شایسته است حتی خودروها پس گرفته شود اما بدیهی است که بازپس گیری خودروها کمترین نوع برخورد با این امر پلشت است. در این میان ایراد اصلی موضع حامیان بی چون و چرای دولت و مجلس اصولگرا در این قضیه این است که اولا می‌خواهند اصل موضوع را هنوز کوچک جلوه دهند و ثانیا آن را ساخته و پرداخته جناح اصلاح طلب بدانند. مثلا برخی چهره‌های تندرو هنوز فکر می‌کنند که هر کس اصولگرا نیست لابد اصلاح طلب است و برای کوچک نشان دادن موضوع خودروها آن را با مبلغ تخلف شده مدیران بانک مرکزی در دولت آقای روحانی مقایسه کرده‌اند و به عبارتی تلاش کرده اند اثبات کنند که این موضوع در مقایسه با تخلف اصلاح‌طلبان اصلا قابل توجه نیست. بد نیست این افراد گشتی در کوچه و بازار بزنند تا ببینند که افکار عمومی‌خواهان برخورد با هر ویژه خواری، رانتخواری، فساد و سوء استفاده است و هیچ حد و مرز و مصلحتی را در این مهم به رسمیت نمی‌شناسد.