ظهر روز دوم خرداد ماه سال ۱۴۰۱ برج شماره ۲ متروپل آبادان فروریخت. ریزش این برج خبری بود که به مثل بمب در فضای رسانه ای ایران و حتی جهان منتشر شد. این حادثه ۴۵ فوتی و ده‌ها مصدوم داشته. این ریزش بر اساس نظر کارشناسان ، بر اثر شکست سازه‌ای به خاطر نقض ضوابط فنی و استانداردها بود. در این پرونده ۱۳ نفر به عنوان مقصر دستگیر شدند و طبق اخبار منتشر شده حسین عبدالباقی مالک هلدینگ عبدالباقی و مقصر اصلی ریزش در زمان ریزش در داخل ساختمان بود و جانباخته است.
در همان روزهای اول حادثه ده خانه و آپارتمان و ساختمان آزمایشگاه اطراف ساختمان متروپل برای افزایش سرعت آواربرداری و دسترسی به بخش‌های دیگر، تخریب شدند. در آن زمان به مالکان این ساختمان‌ها گفته شد، املاک آنها را خریداری خواهند کرد. آن مالکان نیز به همراه خانواده‌هایشان به مراکز اقامتی آموزش و پرورش منتقل شدند و در ادامه چون شرایط اسکان در اقامتگاه طولانی شد و خبری از پرداخت پول املاک تخریب شده آنها هم نبود به ناچار مهمان طولانی مدت خانه اقوام و آشنایان شدند. این خانواده‌ها بعد از ۱۲ ماه از ریزش متروپل، سی و یکم اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ چک پرداخت خسارت به خاطر تخریب خانه‌هایشان را دریافت کردند. همچنین راه‌های منتهی به برج متروپل برای شتاب در تخریب ساختمان بعد از آوار برداری اولیه برای بیرون کشیدن اجساد بسته شد ۱۵ مغازه دار از جمله بنگاه املاک ملکی، دو عینک فروشی، رستوران، باشگاه بدنسازی...که همجوار یا در نزدیکی متروپل بودند محل را ترک کنند. فیروزآبادی یکی از مالکان مغازه‌های منطقه گفت: چند ساعت بعد از ریزش ساختمان در همان روز دوم خرداد ۱۴۰۱ به ما گفته شد مغازه‌ها را ترک کنید و از منطقه دور شوید. در ادامه اجاره ورود به منطقه را هم به ما ندادند چون منطقه نقطه امنی نبود. آن روزها به ما حتی از پرداخت خسارت هم سخنی نگفتند. بعدها از طریق صحبت‌های مسئولان متوجه شدیم که قصد پرداخت خسارت به ما را دارند. پیگیری کردیم، گفتند باید شکایت کنید و از عبدالباقی دریافت خسارت کنید یعنی از بازماندگان مالک متروپل باید خسارت دریافت کنیم . الان ۱۲ ماه از روز ریزش ساختمان گذشته است اما فقط به دادگاه می‌رویم و می‌آییم و خبری از پرداخت خسارت نیست. کسبه در این مدت دار و ندار شان را از دست دادند. خود من یک ماه بعد از این حادثه از میزان فشار عصبی و اقتصادی که تحمل کردم، سکته کردم و اکنون نیمی‌از بدنم فلج شده است. کسبه دیگر هم درمانده و درگیر با طلبکاران هستند. حتی بعضی نتوانستند کسب و کار خود را راه اندازی کنند و شرایط نامساعدی دارند.
گفتنی است هشت ماه بعد از وقوع ریزش متروپل، کار پاکسازی آوار منطقه به اتمام رسید. با وجود آغاز فعالیت تعدادی از مغازه‌های مجاور متروپل اما هنوز تعداد زیادی از کسبه بدون مکان و منبع درآمد هستند و روز به روز به تعداد چک‌های برگشتی آنها اضافه می‌شود؛ فشار وارده به کسبه و بازاریان آسیب دیده از حادثه متروپل در حالی است که اقساط بانک‌ها، حق بیمه کارگران، هزینه اجاره‌بها، حقوق پرسنل، هزینه‌های انشعاب و بسیاری هزینه‌های دیگر باید به موقع از سوی آنان پرداخت شود. در این میان بیست و دوم تیرماه سال ۱۴۰۱ اعلام شد با دستور وزیر امور اقتصادی و دارایی و سه روز پس از اعلام مراجع قضائی، مبلغ ۲۱ میلیارد ریال مابه التفاوت دیه جانباختگان حادثه ناگوار متروپل آبادان به حساب معرفی شده واریز شد. مهدی قمصریان مدیرعامل صندوق تامین خسارت‌های بدنی با اعلام این خبر گفت: پرداخت این خسارت در اجرای تکلیف مقرر در تبصره ماده ۵۵۱ قانون مجازات اسلامی‌مصوب ۱۳۹۲ در خصوص رسیدگی و پرداخت مابه التفاوت دیه بانوان زیان دیده تا سقف دیه یک مرد مسلمان انجام شده است. بنا به اعلام مرجع قضایی هفت نفر از جانباختگان حادثه تلخ و ناگوار متروپل آبادان، مشمول تبصره فوق و تکالیف صندوق تامین خسارت‌های بدنی بوده اند. خسارت وارد شده به خانواده‌ها، از اموال مالک متروپل به آنها پرداخت خواهد شد و بیمه نیز بخشی از این خسارت‌ها را جبران خواهد کرد. و همچنین کار پرداخت دیه همه افراد متوفی و افرادی که در حادثه ریزش متروپل مجروح شده‌اند پس از تعیین تکلیف از سوی دادستانی اقدام می‌شود. به هر حال، دوم خرداد ماه، عموی ملیکا ۱۶ ساله و میترا ۱۱ ساله صالحیان که مقابل چشمان زن عموی خود زیر آوار متروپل ماندند و جان باختند در مورد پرداخت شدن یا نشدن دیه مالباختگان چنین گفت: بله دیه دو عزیز جانباخته ما به اولیای دم آنها پرداخت شده است.
احسان عباسپور، فرماندار آبادان نیز درباره آخرین مراحل پرداخت خسارت به مالباختگان ریزش متروپل گفت: بعد از ریزش ساختمان متروپل، برای امدادرسانی و آوار برداری نیاز بود تعدادی از خانه‌های همسایه ساختمان متروپل تخریب شود تا امدادگران بتوانند، سریع تر خود را به حادثه دیدگان برسانند. چند خانه با دستور وزیر کشور تخریب شد. راه امداد باز شد. قرار شد به مالکان خانه‌ها که به قصد کمک به هموطنان و همشهری‌های خود، ملک‌هایشان را به نیروهای امدادی تقدیم کرده بودند خسارت پرداخت شود. بعد از مراحل آوار برداری، ابتدا قرار بود پرداخت خسارت به مالکان خانه‌های همسایه متروپل از یک منبع مالی دیگر تامین شود که به دلایلی پرداخت نشد.