فریدون مجلسی در گفت‌وگو با شفقنا آینده درباره درگیری لفظی بین ایران و طالبان درخصوص حقابه رودخانه هیرمند و اینکه آیا این چالش‌ها در آینده جدی‌تر خواهد شد؟ افزود: در مورد افغانستان بدیهی است که اصول قراردادهای بین‌المللی به سود جمهوری اسلامی است و به آن استناد می‌شود ولی در دولت افغانستان نظامی وجود ندارد گروهی و دسته‌ای مسلحانه آمده‌اند و حکومتی را در اختیار خود گرفته‌اند، این که دولت جمهوری اسلامی آنها را قبول دارد این به معنی به رسمیت شناختن نیست ولی طالبان تا پیش از آنکه روی کار بیایند مورد عطوفت جمهوری اسلامی بودند. اولین بار چند ماه قبل از آن پرچم طالبان در پارک ملت ایران توسط برخی مهاجران افغانستانی که امروز تعداد آنها به چند میلیون نفر می‌رسد به احتزاز در آمد و امروز مشخص نیست در داخل ایران چه تعداد مهاجر افغان ستون پنجم طالبان هستند. حمایت پنهانی از این گروه سابقه دارد. شاید علت این بود که اشرف غنی، رئیس‌جمهور پشتون افغانستان نسبت به ایران رابطه‌ای خصمانه داشت. بنابراین پاسخ دادن به او الزامی بود ولی پاسخ‌ها باید صریح و مشخص باشد نه با نشان دادن دشمن ایران به جای دشمنی دیگر. اگر موضوع ارتباطات جمهوری اسلامی و طالبان مطرح باشد دو کشور همسایه هستند و در جریان همسایگی باید واقعیت‌ها را پذیرفت و واقعیت این است که یک گروهی به نام طالبان بر آن سرزمین مسلط هستند و تا حدی با طالبانی که ژولیده و پا برهنه از پای کوه‌ها آمدند، فرق دارند. کتک‌کاری‌های خیابانی بین چنین گروه‌هایی طبیعی است، به جای پناه بردن به اصول و مبانی چنین رفتار‌های قبیله‌ای و روستایی از این اقشار سر می‌زند.افغانستان ۵ میلیونی زمانی با ایرانی که ۱۵ میلیون جمعیت داشت بر سر آب قراردادی بسته است. با این قرارداد واگذاری‌های ارزی به دست آمده است. حال چنانچه طالبان بخواهد آن قرارداد را نقض کند مسائل قبل از قراردادی مطرح می‌شود. بخشی از آب آن رودخانه در برابر امتیازاتی که افغانستان گرفته است به ایران واگذار شده بود، این مساله‌ای مهم است. موضوع دیگر این است که اگر آبی نباشد و یا جمعیت ۵۰ میلیونی افغانستان نتواند این حقآبه را به ایران بدهد در حقیقت سهم آب حدود ۵ میلیون افغانی ساکن در ایران پرداخته نشده است. در آن صورت طالبان چه پاسخی خواهد داشت؟ اینجا به مرحله نهایی می‌رسیم. دو کشور به صورت دو مسئول با کارشناس و...چگونه می‌توانند این مساله آب را با روش‌های مشترک در دو سوی مرز حل کنند. استفاده بهینه از این آب در این مرحله مورد توجه است که سهم هر دو کشور محفوظ باشد و با روش‌های جدید کشاورزی و روش‌های اصولی برداشت آب از این امکان بهره مند شوند. این عملکرد نیازمند دولت‌های کارشناس و متکی بر تکنوکراسی پیشرفته و جهانی در دو سوی مرز است. مسائل با کتک‌کاری و جنگ حل نخواهد شد باید به دنبال راه‌حل‌های امکان‌پذیر باشند. با ریختن خون به راه‌حل نمی‌رسند. برای طالبان جنگیدن و کشته شدن و کشتن هزینه‌ای ندارد چون عده‌ای پابرهنه را می‌فرستند و در ایران هم حامیانی دارند و می‌توانند موجب دردسر شوند.مجلسی در خصوص اینکه آیا ایران و طالبان بر سر حقآبه هیرمند کنار می‌آیند؟ اظهارکرد: مساله فی‌مابین ایران و طالبان فقط هیرمند نیست. طالبان با در پیش گرفتن سیاستی ضدایرانی که متاسفانه این سیاست ضدایرانی، ایران را در جهان از منظر سیاست بین‌المللی در انزوا قرار داده است، این پیش‌بینی‌ها را به وجود می‌آورد که در آینده طالبان در داخل کشور افغانستان با درگیری با جمعیت بالای خراسانی و تاجیک مواجه کند. به توافق رسیدن با طالبان امری موقت خواهد بود تا زمانی که این دار و دسته در افغانستان حکومت دارند وضعیت به همین شکل است تا اینکه ایران با دولتی دیگر و کسانی دیگر مواجه شود و مساله را با آنها حل کند.
طالبان از بیرون هدایت می‌شود
در این رابطه معاون وزیر امور خارجه پیشین کشورمان در رابطه با موضوع حقآبه رود هیرمند میان ایران و طالبان گفت: معتقدم در این رابطه طالبان از بیرون در رابطه با چگونگی برخورد با موضوع آب هیرمند هدایت و به آنها کمک می‌شود. ابراهیم رحیم‌پور با اشاره به موضوع حقآبه هیرمند و اختلاف نظر میان ایران و افغانستان با بیان اینکه مساله آب به ویژه آب‌راه‌ها و رودخانه‌های مرزی در بسیاری از کشورها وجود دارد، افزود: ما در کردستان خودمان رودخانه‌ها به طرف عراق جاری می‌شوند و خود ما هم به دلیل نیازهایی که داریم سدهایی را بر روی این رودخانه‌ها ایجاد کردیم و آب را تا حدودی به سمت خودمان منحرف کردیم و این هم در مقاطعی مورد اعتراض عراقی‌ها قرار گرفته است یا در ترکیه سد آتاتورک که گفته می‌شود یکی از بزرگترین سدهای دنیاست آب رود دجله و فرات که از رودخانه‌های قدیمی و بزرگ است و در نزدیکی مرز ایران به هم می‌پیوندند و اروندرود را ایجاد می‌کند به شدت کاهش داده است و عراق، سوریه و ایران از این بابت متضرر شده‌اند. از این رو این مساله عجیب و غریبی نیست به خصوص که مساله آب شرب در دنیا موضوعی جدی است و با افزایش جمعیت دنیا و مصارف جدیدی که وجود دارد این مساله به قوت از سوی کشورها دنبال می‌شود.