هفتم اسفندماه رسانه‌های دولتی اعلام کردند که بارش شدید باران و تگرگ و طغیان رودخانه‌های فصلی در جنوب سیستان و بلوچستان موجب خسارت زیادی به راه‌های روستایی، اراضی کشاورزی حاشیه رودخانه‌ها، آبگرفتگی واحد‌های مسکونی، تخریب دیوار حفاظتی روستا‌ها و زیرساخت‌ها شده و راه بیش از ۱۰۰ روستا به دلیل نبود پل بر روی رودخانه نیز بسته شده است.
سپس فرماندار نیکشهر در جنوب سیستان و بلوچستان گفت: بارندگی‌ها، طغیان رودخانه‌های فصلی و جاری شدن سیلاب راه ارتباطی بیش از ۲۳۰ روستای بخش‌های مرکزی، آهوران و بنت به مرکز این شهرستان را قطع کرده و به دلیل قطعی تلفن‌ها و بسته شدن راه‌ها هیچ اطلاعی از وضعیت و خسارت‌ها در دست نیست. هشتم اسفندماه مدیرکل ستاد بحران سیستان وبلوچستان گفت: بر اساس برآورد اولیه تاکنون سیلاب در این استان خسارت ۱۴هزار میلیارد ریالی به زیر ساخت‌های ۱۳ شهرستان این استان وارد کرده است. دهم اسفندماه مدیر کل راهداری و حمل و نقل جاده‌ای جنوب سیستان و بلوچستان از تلاش ۵۰ گشت راهداری برای بازگشایی ۱۳ محور اصلی و فرعی مسدود شده جنوب این استان در اثر سیل خبر داد. یازدهم اسفندماه رییس جمعیت هلال احمر بم از بارگیری و ارسال سه هزار و ۳۰۰ تخته پتو به سیل زدگان سیستان و بلوچستان از این شهرستان خبر داد. از ابتدای درگیری این استان با سیل فعالین این منطقه در فضای مجازی در تلاش بودند تا اینکه صدای سیستان بلند و شنیده شود و در نهایت دوازدهم اسفندماه سیل سیستان و بلوچستان در صدر اخبار روزنامه‌ها و رسانه‌ها قرار گرفت. یعنی پنج روز بعد از وقوع سیل بالاخره صدای سیل زدگان این استان شنیده شد. اما شنیدن صدای سیستان و بلوچستان و قرار گرفتن این سیل در صدر اخبار برای سیل زدگان این منطقه نه آب می‌شود و نه غذا؛ در زمان نگارش این گزارش برخی از شهروندان این استان حتی به راه‌های ارتباطی دسترسی ندارند تا بدانند که صدای سیل سیستان و بلوچستان در رسانه‌ها منعکس شده است.
محمد توحیدلو فعال در زمینه توسعه اجتماعی سیستان و بلوچستان تصریح کرد: «قصد من از انجام این مصاحبه اطلاع رسانی از وضعیت موجود سیستان و بلوچستان است. از سه روز اول که سیل آمده در برخی از نقاط تا ۲۶۰ میلی‌متر بارندگی رخ داده است. این ۲۶۰ میلی‌متر بارندگی در فضای دشت به سمت جنوب استان در منطقه‌هایی مانند تلنگ قصر قند جاری شده است. بخش تلنگ قصر قند کاملا در محاصره قرار گرفته‌است. این بخش از شمال به بخش قصر قند راه دارد که به دلیل رانش زمین کاملا بسته شده و دیشب باز شده است. از سمت جنوب، اما به دشتیاری و چابهار راه دارد که مسیر نوبندیان کاملا بسته شده است. جنوب تلنگ، عورکی است که عورکی نیز به شمال تلنگ دسترسی ندارد. در قسمت شمال تلنگ یکسری از روستا‌ها به یکدیگر دسترسی ندارند. شمال شرقی بخش تلنگ شهر تلنگ قرار دارد که این شهر به روستا‌های کناری خود دسترسی ندارد. یعنی به عبارتی چنان در این قسمت آب جاری شده است که خانه‌ها به یکدیگر دسترسی ندارند. آب آشامیدنی این منطقه از چاه و قنات تامین می‌شود، اما این چاه‌ها همه با گل مسدود شده اند و الان هیچ چاهی برای تامین آب مردم وجود ندارد. اگر همین چاه‌ها حتی ترمیم شوند بازهم مشکل لوله کشی‌های آب وجود دارد که تخریب شده اند.»
وی ادامه داد: «ما الان داریم در خصوص بخشی صحبت می‌کنیم که آب آشامیدنی ندارد. سقف اکثر خانه‌هایی که کاهگلی هستند در حال تخریب است و داخل خانه‌ها آب جاری شده است. از دوشنبه تا الان مردم در این منطقه برای خوابیدن جایی ندارند. مردم به نان دسترسی ندارند، زیرا دستگاه نانوایی‌ها با برق کار می‌کند و تمام دکل‌ها و تیر‌های برق افتاده است. ما داریم در خصوص منطقه‌ای صحبت می‌کنیم که مردم به برق دسترسی ندارند و شارژ موبایل‌های مردم تمام شده و اینترنت کار نمی‌کند؛ لذا هیچ دسترسی اطلاعاتی به منطقه تلنگ وجود ندارد. مردم این بخش آذوقه ندارند، زیرا تمام مواد غذایی سوپرمارکت‌های محلی تمام شده است. کشاورزی مردم صد در صد از بین رفته است و مردم به غذا دسترسی ندارند. دام‌های مردم را آب برده است این در صورتی است که غذای مردم این منطقه از دام تامین می‌شود.» این فعال اجتماعی در ادامه گفت: «در جنوب استان سیستان و بلوچستان هیچ‌جا لوله‌کشی گاز وجود ندارد و الان دیگر کپسول گاز برای استفاده مردم وجود ندارد. مردم در سرما و آب در حال زندگی کردن هستند و همچنان با آب گرفتگی معابر و خانه‌ها مواجه هستند. از روز نخست، نیرو‌های هلال احمر محلی، تاکید می‌کنم؛ نیرو‌های هلال احمر محلی در این مناطق در حال فعالیت هستند. منظور من کل سازمان هلال احمر نیست بلکه منظور مردم محلی هستند که با تهیه قایق در حال جا به جا کردن اقلام مورد نیاز بین مردم هستند. از یک زمانی به بعد گازوئیل و بنزین برای استفاده از قایق‌ها حتی وجود ندارد.»