کارشناسان می‌گویند به صورت اتوماتیک وقتی کشوری عضو اف‌ای‌تی‌اف نباشد هیچ شبکه‌ی بانکی کشور دیگری مراودات مالی خود را با او برقرار نخواهد کرد، حتی اگر آن کشور هم‌پیمان باشد، چون مبادله با کشوری که عضویت ندارد مجازات دارد. ۳۰ درصد از درآمدهای ارزی که حاصل از نفت است هدر می‌رود، تداوم این روند بر فرآیند توسعه تاثیرگذار است.اگر درآمد صادرات نفتی و غیرنفتی را حساب کنیم به حدود ۲۰۰ میلیارد دلار می‌رسد، هزینه دور زدن تحریم‌ها، تبدیل ارزها به همدیگر و... حدودا هزینه ۳۰ درصدی از درآمد کل به ما تحمیل می‌کند،۳۰ درصد از این درآمدها حدود ۶۰ میلیارد دلار می‌شود که ما حتی اگر نصف این هزینه را متحمل نمی شدیم به هر ۳۰ استان حدود یک میلیارد دلار می‌رسید که تاوان سنگین تحریم می‌توانست همه کشور را آباد کند.کارشناسان تاکید می‌کنند تحریم مثل یک سم است، می‌شود هر روز تا جایی که نمیریم سم بخوریم؟ تحریم مانع رشد اقتصادی می‌شود، تحریم مانع اشتغال می‌شود، تحریم مانع استفاده از امکانات بین المللی مخصوصا منابع بانکی می‌شود، تحریم باعث می‌شود رانت و دلالی زیاد شود، سوءاستفاده زیاد می‌شود، تحریم ویرانگر است.هیچ کشوری در دنیا با تحریم رشد نکرده، همه کشورها با مشارکت بین‌المللی و تجارت آزاد توسعه یافته‌اند، برعکس این تفکر که عده‌ای معتقدند که تحریم باعث رشد داخلی می‌شود، در حالی که هیچ کشوری صددرصد متکی به داخل نیست، یا مواد اولیه وارد می‌شود یا فناوری تازه اگر تولید شود باید بتواند به سایر کشور ها بفروشد، حتی ایالات متحده آمریکا تحریم شود زودتر از ما از پا در می‌آید.
وجود دو طیف نگاه متفاوت در زمینه اجرای FATF در انتخابات اخیر نشان می‌دهد هنوز هم برخی از سیاسیون از میزان تاثیر قوانین بین‌المللی بر اقتصاد بی‌خبرند. اگر FATF مشکل داشت یا غیر ضروری بود و یک الزام بین‌المللی نبود در تمام کشور های جهان اجرایی نمی‌شد، به جز ایران و کره‌شمالی هیچ کشوری نیست که به عضویت در نیامده باشد.
تشخیص عدم ضرورت FATF یک نظر کاملا غیرکارشناسی و غیرحرفه‌ای است، وقتی کشوری عضو FATF نباشد هیچ شبکه‌ی بانکی کشور دیگری مراودات مالی خود را با او برقرار نخواهد کرد، حتی اگر آن کشور هم‌پیمان باشد چون مبادله با کشوری که عضویت ندارد مجازات دارد.
می‌توان گفت به طور کلی مرودات بانکی بین‌المللی ما حذف شده چون سوئیفت که یک شبکه مالی برای گردش بین‌المللی پول است نداریم. در واقع ما با هزینه اضافه هم قادر به استفاده نیستیم، صادر کنیم نمی‌توانیم پولش را بگیریم وارد کنیم، نمی‌توانیم پولش را بدهیم. به همین دلیل به طرف صرافی رفته‌ایم که اکثرا دلال هستند، شرکت‌هایی در جهان هستند که با هزینه بسیار بالا با این صراف‌ها در ارتباط‌اند.
به همین علت مبنای دولت چهاردهم در حوزه اقتصاد باید مبنای آزادی اقتصاد و رفع محدودیت‌ها و رفع تحریم‌ها باشد وگرنه در کشور ما تاجر، بانکدار، گمرک، حمل‌ونقل و ... کارشان را بلدند. فقط باید دولت و حاکمیت گلوی اقتصاد را باز کنند.