کد خبر: ۱۱۶۸۵۵

بازخوانی رفتار سیاسی نمایندگان

رضا صادقیان

موضع‌گیری و سخنان شماری از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در عرصه عمومی و شخصیت‌های سیاسی و حتی توصیه‌های که به سایر افراد و مخاطبان درباره مباحث مختلف انجام می‌دهند با آنچه در عمل و زندگی روزمره خودشان اتفاق می‌افتد بسیار فاصله دارد،  بی‌تردید اگر همین نمایندگان به کاری دیگر مشغول بودند و کلامشان فقط از سوی افراد محدودی شنیده می‌شد، نیازی به موضع‌گیری و یادآوری برخی حرف‌ها و رفتارها نبود، به چند مورد می‌توان اشاره کرد.
یکم:
 بسیاری از شخصیت‌های سیاسی بارها و بارها درباره حمایت از تولید کالای ایرانی سخن گفته و می‌گویند، در همایش‌ها و برنامه‌های که با محوریت همین موضوع برگزار می‌شود حضور پیدا می‌کنند و در نقد مونتاژکاری و واردات کالاهای خارجی داد سخن سر می‌دهند ولی خودشان با خودروهای تولید خارج‌تردد می‌کنند، لباس مارک می‌پوشند، از تلفن همراه اپل استفاده می‌کنند و از همه مهمتر تلاش وافری می‌نمایند تا پای فرزندان خودشان را به ینگه دنیا بگشایند. گمان کنیم دوری و نزدیکی به دو جریان‌های سیاسی در میان نباشد، آیا این میزان از تفاقض رفتاری برای نماینده مردم در مجلس زیبنده است؟ آیا زمزمه مداخله همین نمایندگان در بازار ارز و خودرو و برهم زدن نظم بازار با هر ساز و کاری قابل توجیه است؟
دوم:
 انتشار خبر سرقت ۴۰۰ میلیون تومان و ۲۵۰ هزار یورو از منزل یکی از نمایندگان مجلس فارغ از پرداختن به حجم پول دزدیده شده سؤالات زیادی را به ذهن متبادر می‌کند. چرا نماینده مجلس به جای سپرده‌گذاری در بانک پول نقد در خانه نگهداری می‌کرده؟
ذخیره یورو و هر کدام از ارزهای خارجی که به دلارهای خانگی معروف شدند از سوی برخی شهروندان و برای حفظ ارزش دارایی‌ها اتفاق افتاد، چنین رویه‌ای در سال‌های ۹۱ و با اوج گرفتن نرخ ارزهای خارجی به عنوان یک گزینه از سوی مردم مورد استفاده و موجب برهم زدن شدید بازار ارز شد، براساس کدام ارزیابی نماینده مجلس می‌بایست مبلغ قابل توجهی ارز در خانه نگهداری کند؟ آیا او نیز همانند مردم  عادی به فکر حفظ ارزش دارایی‌های شخص بوده است؟آیا در تجمعی که به مناسبت مخالفت با آمریکا و سیاست‌های او در مجلس اتفاق افتاد، آیا نماینده مجلس در واکنش به بی‌اهمیت بودن دلار و جایگاه اقتصادی آمریکا اقدام به اعتراض در صحن علنی مجلس نکردند؟ و اگر چنین بوده، پس چرا تبدیل ریال به یورو و نگهداری آن!
سوم:
به نظر می‌رسد بهترین راهکار برای نمایندگانی که با فرا رسیدن فصل انتخابات جریان سیاسی خود را عوض یا علیه دوستان سابق سیاسی اقدام به افشاگری و پرده‌برداری از فسادهای مالی گذشته آنان می‌کنند لازم است اندکی به سکوت و خاموشی و سخن نگفتن‌های غیرلازم اندیشه و سپس رفتار کنند. قرار نیست در هر عکس و تصویری و هر مصاحبه‌ای حضور داشته باشید و درباره موضوعاتی که به آنها باور ندارید سخنرانی‌های مفصل و وقت‌‌گیر نمایید، جایگاه شما بیش از آنکه به موضع‌گیری‌های لحظه‌ای و آنی و شعار دادن در صحن علنی مجلس شورای اسلامی ختم گردد ارتباط مستقیم و بی‌واسطه به نحوه قانون‌گذاری و سیاست‌گذاری‌های شما دارد، اساسا شما با رای مردم به خانه ملت راه پیدا می‌کنید که با توجه به جایگاه حقوقی و نمایندگی آرای شهروندان صدای مردم و منعکس کننده مطالبات آنان باشید، رفتن به سوی سهم‌خواهی و وارد کردن فشار به مدیران استان و شهرها و مداخله در بازارهای مختلف نه در شرح وظایف نمایندگی نوشته شده است و نه دستاوردی را به همراه خواهد داشت.  امام خمینی  درباره جایگاه مجلس شورای اسلامی و اهمیت قانون‌گذاری می‌گفت: مجلس در راس امور است. اگر قرار باشد مجلس در راس امور قرار بگیرد، با چنین نمایندگی و غالب شدن حاشیه‌ها به متن نه تنها در راس امور نخواهد بود بلکه به جای قرار گرفتن در نقش قانون‌گذار و نظارت بر عملکرد دولت و دستگاه‌های اجرایی به نقش‌هایی خواهد پرداخت که از اساس متعلق به خودش نیست!

 

ارسال دیدگاه شما

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیر سیستم منتشر خواهند شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهند شد
  • پیام هایی که به غیر از زبان پارسی باشد منتشر نخواهند شد
1398/7/18 -  شماره 4528
جستجو
جستجو
بالای صفحه
کد خبر: ۱۱۶۸۵۵

بازخوانی رفتار سیاسی نمایندگان

رضا صادقیان

موضع‌گیری و سخنان شماری از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در عرصه عمومی و شخصیت‌های سیاسی و حتی توصیه‌های که به سایر افراد و مخاطبان درباره مباحث مختلف انجام می‌دهند با آنچه در عمل و زندگی روزمره خودشان اتفاق می‌افتد بسیار فاصله دارد،  بی‌تردید اگر همین نمایندگان به کاری دیگر مشغول بودند و کلامشان فقط از سوی افراد محدودی شنیده می‌شد، نیازی به موضع‌گیری و یادآوری برخی حرف‌ها و رفتارها نبود، به چند مورد می‌توان اشاره کرد.
یکم:
 بسیاری از شخصیت‌های سیاسی بارها و بارها درباره حمایت از تولید کالای ایرانی سخن گفته و می‌گویند، در همایش‌ها و برنامه‌های که با محوریت همین موضوع برگزار می‌شود حضور پیدا می‌کنند و در نقد مونتاژکاری و واردات کالاهای خارجی داد سخن سر می‌دهند ولی خودشان با خودروهای تولید خارج‌تردد می‌کنند، لباس مارک می‌پوشند، از تلفن همراه اپل استفاده می‌کنند و از همه مهمتر تلاش وافری می‌نمایند تا پای فرزندان خودشان را به ینگه دنیا بگشایند. گمان کنیم دوری و نزدیکی به دو جریان‌های سیاسی در میان نباشد، آیا این میزان از تفاقض رفتاری برای نماینده مردم در مجلس زیبنده است؟ آیا زمزمه مداخله همین نمایندگان در بازار ارز و خودرو و برهم زدن نظم بازار با هر ساز و کاری قابل توجیه است؟
دوم:
 انتشار خبر سرقت ۴۰۰ میلیون تومان و ۲۵۰ هزار یورو از منزل یکی از نمایندگان مجلس فارغ از پرداختن به حجم پول دزدیده شده سؤالات زیادی را به ذهن متبادر می‌کند. چرا نماینده مجلس به جای سپرده‌گذاری در بانک پول نقد در خانه نگهداری می‌کرده؟
ذخیره یورو و هر کدام از ارزهای خارجی که به دلارهای خانگی معروف شدند از سوی برخی شهروندان و برای حفظ ارزش دارایی‌ها اتفاق افتاد، چنین رویه‌ای در سال‌های ۹۱ و با اوج گرفتن نرخ ارزهای خارجی به عنوان یک گزینه از سوی مردم مورد استفاده و موجب برهم زدن شدید بازار ارز شد، براساس کدام ارزیابی نماینده مجلس می‌بایست مبلغ قابل توجهی ارز در خانه نگهداری کند؟ آیا او نیز همانند مردم  عادی به فکر حفظ ارزش دارایی‌های شخص بوده است؟آیا در تجمعی که به مناسبت مخالفت با آمریکا و سیاست‌های او در مجلس اتفاق افتاد، آیا نماینده مجلس در واکنش به بی‌اهمیت بودن دلار و جایگاه اقتصادی آمریکا اقدام به اعتراض در صحن علنی مجلس نکردند؟ و اگر چنین بوده، پس چرا تبدیل ریال به یورو و نگهداری آن!
سوم:
به نظر می‌رسد بهترین راهکار برای نمایندگانی که با فرا رسیدن فصل انتخابات جریان سیاسی خود را عوض یا علیه دوستان سابق سیاسی اقدام به افشاگری و پرده‌برداری از فسادهای مالی گذشته آنان می‌کنند لازم است اندکی به سکوت و خاموشی و سخن نگفتن‌های غیرلازم اندیشه و سپس رفتار کنند. قرار نیست در هر عکس و تصویری و هر مصاحبه‌ای حضور داشته باشید و درباره موضوعاتی که به آنها باور ندارید سخنرانی‌های مفصل و وقت‌‌گیر نمایید، جایگاه شما بیش از آنکه به موضع‌گیری‌های لحظه‌ای و آنی و شعار دادن در صحن علنی مجلس شورای اسلامی ختم گردد ارتباط مستقیم و بی‌واسطه به نحوه قانون‌گذاری و سیاست‌گذاری‌های شما دارد، اساسا شما با رای مردم به خانه ملت راه پیدا می‌کنید که با توجه به جایگاه حقوقی و نمایندگی آرای شهروندان صدای مردم و منعکس کننده مطالبات آنان باشید، رفتن به سوی سهم‌خواهی و وارد کردن فشار به مدیران استان و شهرها و مداخله در بازارهای مختلف نه در شرح وظایف نمایندگی نوشته شده است و نه دستاوردی را به همراه خواهد داشت.  امام خمینی  درباره جایگاه مجلس شورای اسلامی و اهمیت قانون‌گذاری می‌گفت: مجلس در راس امور است. اگر قرار باشد مجلس در راس امور قرار بگیرد، با چنین نمایندگی و غالب شدن حاشیه‌ها به متن نه تنها در راس امور نخواهد بود بلکه به جای قرار گرفتن در نقش قانون‌گذار و نظارت بر عملکرد دولت و دستگاه‌های اجرایی به نقش‌هایی خواهد پرداخت که از اساس متعلق به خودش نیست!

 

ارسال دیدگاه شما

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیر سیستم منتشر خواهند شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهند شد
  • پیام هایی که به غیر از زبان پارسی باشد منتشر نخواهند شد