علی لایق زاده نام مستند سازی است که بعد از وقوع زلزله در سی سخت شال و کلاه کرده و درگزارش میدانی از وضعیت مردم سی سخت یاسوج،حال روزگار آنها را در روزهای بعد از زلزله به تصویر کشیده است. زلزله در سی سخت یاسوج تلفات جانی نداشت.اما مصیب گاهی با فرو ریختن کاشانه‌ای مفهوم پیدا می‌کند که یک زن روستایی عمرش را برای گذاشتن آجر روی آجر طی کرده است.مصیبت گاهی با دیدن ترک روی دیوار آشپزخانه‌ای رنگ حقیقت پیدا می‌کند که قرار بود عطر غذای گرم روی آن بنشیند.با پاشیده شدن خاک روی بستری مجسم می‌شود که قرار بود کودکی در آن آرام بگیرد.حالا حال و روز مردم سی سخت این است.شب عید است و خانه‌شان ویرانه است.سرماست و باران و رطوبت.نیروهای امدادی و هلال احمر هنوز آن طور که باید و شاید به آنها نرسیده اند.مردم با بچه‌های کوچک شب را در ماشین‌هایشان سپری کرده‌اند.خانه‌ای که زن یاسوجی با زحمت ساخته بود روی سرش آوار شد. از چهره زن روستایی اهل سی سخت استیصال می‌بارد.صدایش می‌لرزد.در میان خرابه‌های خانه‌اش ایستاده است و با همان صدای لرزان می‌گوید:«چقدر زحمت کشیدم این خانه را درست کردم.چقدر کار کردم.خدایا چرا این بلا را سرمان آوردی؟ اما راضی ام به رضای تو.شوهرم مریض است.شما را به خدا کمکی کنید به من.» مرد جوانی که در همسایگی این زن است دستانش را باز می‌کند و خانه‌هایشان را نشان می‌دهد.ویرانه‌ها و شیشه‌های شکسته و سقف‌های نیم بند که مهمان باران شده‌اند و دیگر توانی ندارند که جلوی چکه کردن آب را بگیرند:«هیچ چیز برایمان نمانده است.نگاه کنید چه بر سرمان آمد.»مسئولین و امدادگران در سی سخت حاضر شده اند.یکی از اهالی با التماس و گریه حرف می‌زند:«هیچ امکانات و تشکیلاتی به ما ندادند.دو شب است که در سرما و باران در ماشین می‌خوابیم.شما هم که از اینجا بروید دیگر همه چیز تمام است.»اما مسئولان به مردم اطمینان خاطر می‌دهند که بنیاد مسکن دست به کار خواهد شد.زن جوان دیگری زندگی‌اش را نشان می‌دهد که حالا تلی از خاک آن را پوشانده است.خاک و آوار با حریم زندگی‌اش صمیمی شده اند.به گوشه‌ای اشاره می‌کند و می‌گوید:«شوهرم اینجا زیر آوار مانده بود.دستش و مهره گردنش شکسته است.شکر خدا هیچ کس در این روستا جز همسر من آسیبی ندید.»یک زن جوان با گریه می‌گوید:«سرپناه نداریم.بچه دو ساله ام دیشب تا صبح در ماشین یخ کرد.» یکی دیگر می‌گوید:«زندگی‌مان ویران شد.زندگی به جهنم!خدا را شکر تن بچه‌هایم سالم است.از خانه ام یک چارچوب مانده است.باید بقیه اثاثی که سالم مانده به یک حیاط ببریم.»مردم سی سخت سرسختانه در مواجهه با این مصیبت ایستاده اند.ایمانی قوی بین آنها موج می‌زند که هنوز شکر خدا از زبانشان نمی‌افتد.اما آنها سر پناه ندارند.چشم امیدشان به کمک مسئولین است. محمد محمدی، مدیرکل مدیریت بحران استانداری کهگیلویه و بویراحمد نیز گفت: برای اسکان مردم شهر سی‌سخت مشکلاتی داریم که جمعیت هلال احمر استان در حال تنظیم و اندیشیدن تمهیدات لازم برای اسکان و تامین سیستم گرمایشی است. وی ادامه داد: وضعیت برق در شهر سی سخت مرکز شهرستان هنوز مشکل دارد و نیروهای شرکت برق در حال تلاش برای رفع مشکلات این شهر هستند.