مدیر پردیس کوروش و سامانه فیلم‌نت در این مورد گفت:«به جرات می‌توانم بگویم در ۴۰ سال گذشته چنین بحرانی را در سینما تجربه نکردیم یا حداقل من به خاطر ندارم. در زمان جنگ و مشکلات فراوانی که کشور داشت، سینما همچون دیگر بخش‌ها فعالیت داشت و کار خود را می‌کرد. بمباران بود اما مردم به سینما می‌رفتند. موشک به خیابان‌ها اصابت می‌کرد ولی مردم جلوی سینماها صف می‌بستند و از فیلم‌های «تاراج»، «عقاب‌ها»، «سناتور»، «گل‌های داوودی» و ده‌ها فیلم دیگر استقبال می‌کردند. من هیچ زمانی سینما و اساسا فرهنگ را به لحاظ اقتصادی تحت فشار ندیده بودم» امروز اما وقتی هوا آلوده است، مردم با خودشان می‌گویند «چه کار کنیم؟ پس سینما نمی‌رویم.» وقتی مردم در کشور اعتراض دارند و ناآرامی به وجود می‌آید، مردم می‌گویند «چه کار کنیم؟ پس سینما نمی‌رویم.» وقتی هوا سرد و یخبندان است، مردم با خودشان می‌گویند «چه کار کنیم؟ پس سینما نمی‌رویم.» وقتی مردم حال‌شان بد است با خودشان می‌گویند «چه کار کنیم؟ پس سینما نمی‌رویم.» در حالی که هیچ‌کس توجه نمی‌کند که حضور در سالن سینما و فیلم مناسب با سلیقه دیدن چقدر باعث روحیه‌بخشی و امیدواری می‌شود.»
سرمایه‌گذار خصوصی هم به‌شدت در سینما کم شده. کسی ریسک سرمایه‌گذاری نمی‌کند از آن طرف هزینه‌های تولید و سینماداری افزایش پیدا کرده. خلاصه کنم با کلاف پیچیده‌ای در سینما مواجه‌ایم که کار را برای همه بخش‌ها سخت کرده است.