این، اولین بار نیست که در این استان سیل می‌آید؛ در همین دو سال اخیر، دو بار مناطقی از این استان درگیر سیل شدند، اما باز هم وقتی سیل می‌آید، روستاها محاصره شده و پل‌ها و معابرش خراب می‌شوند.بارندگی شدید که پیش‌بینی هم شده بود، رودخانه‌ها را به طغیان واداشته و خانه‌های چندین روستا زیر آب رفته. مردم به کمک فوری نیاز دارند و راه ارتباطی به آنان هم تخریب شده. این یعنی جان بسیاری از هموطنان‌مان در خطر است؛ به‌خصوص در بخش «زرآباد» شهرستان کنارک، که برخی از روستاهای آن تخلیه شده‌اند، اما هنوز روستاهای زیادی همراه با سکنه غرق در آب‌اند؛ کسانی که به گفته هلال‌احمر، به‌خاطر بارندگی شدید، امکان امداد هوایی هم برای‌شان مقدور نیست.
آن‌هایی که توانسته‌اند، خانه و زندگی را رها کرده و به ارتفاعات رفته‌اند و بسیاری هم در خود روستا اسیر سیل شده‌اند. مثل کشاورزانی که در باغات خود گرفتار شده‌اند و امکانی برای کمک به آن‌ها هم وجود ندارد.
فرماندار شهرستان ویژه چابهار گفت: راه دسترسی بیش از ۳۰۰ روستای حوزه بخش‌های دشتیاری، پلان و مرکزی این شهرستان همچنان قطع است.رحمدل بامری اظهار داشت: سرریز شدن آب سد زیردان در بالادست دشتیاری و پلان و حجم بالای سیلاب رودخانه کاجو به واحدهای مسکونی و اراضی کشاورزی پایین دست خسارت‌های سنگینی وارد کرده است.
سیستان و بلوچستان، استان محرومی است با امکاناتی محدود برای زندگی. استان پهناوری که مردمش باید با مشکلات زیادی بسازند؛ از نبود کار و فقر زیاد گرفته، تا خشک شدن هامون و آمدن طوفان شن و سیل؛ بلایایی طبیعی که مدام تکرار می‌شوند اما انگار برای مسئولین این استان، هربار تازه‌اند. هیچ خبری از پیش‌گیری و مرمت اساسی زیرساخت‌های ارتباطی این استان شنیده نمی‌شود و با آمدن سیلی دیگر، دوباره روستاهای زیادی محاصره خواهند شد تا نیروهای امداد منتظر تمام شدن بارندگی شوند.