به عبارتی دیگر، نبود ثبات قیمت در بازار مسکن و به دنبال آن تورم، باعث شده تا سقف آرزوی خانه‌دار شدن تا اجاره نشینی پایین آمده و در برخی موارد سطح توقع مستاجران روز به روز از وسعت خانه و مکان آن هر سال بیش از سال گذشته کوتاه بیایند. تا جایی که به اجاره اتاقکی در پشت بام راضی شوند و یا به زندگی در محله‌هایی روی آورند که تا پیش از آن تصوری از آن نداشته باشند.
این روزها افزایش حاشیه نشینی در پی افزایش سرسام آور اجاره بها  بسیاری را از زندگی در شهر به حاشیه نشینی کشانده است. از سویی دیگر، رشد فزاینده و بدون کنترل و نظارت اجاره بهای مسکن در سال جاری، وضعیت مستاجران را بدتر از سال‌های گذشته کرده و این مساله در بسیاری از کلانشهرها از جمله اهواز و تهران و مشهد به افزایش هر چه بیشتر حاشیه نشینی انجامیده است، تا جایی که بر طبق آمار رسمی، اجاره بها در شهرهای اقماری و کوچک نزدیک کلانشهرها مثل پرند، پردیس و شهریار که در بسیاری از موارد از امکانات اولیه همچون راه هم بی‌بهره هستند، سر به فلک کشیده و چند برابر شده است. پای صحبت مردم هم که بنشینی، یا خودشان مستاجر هستند و یا فرزند و آشنای مستاجری دارند و البته همه از بی سامانی بازار مسکن گلایه دارند؛ موضوعی که به نظر می‌رسد در میان انبوه مشکلات ریز و درشتی که برای مردم وجود دارد، گم شده است و دولت هیچ راهکاری برای رفع آن ندارد.