آیت‌الله سید مجتبی نورمفیدی، در خصوص تبعات منفی فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی، افزود: اینترنت فضایی برای رد و بدل کردن اطلاعات و واقعیتی است که الان دنیا را احاطه کرده و فیلترینگ هم پدیده‌ای است که برای اعمال مقررات و محدودیت‌هایی برای این رد و بدل کردن اطلاعات، تقریبا اصل آن پذیرفته شده است. برای اینکه بخواهیم تلقی درستی از فیلترینگ داشته باشیم، باید بدانیم که در این فضای بسیار وسیع رد و بدل کردن اطلاعات، تقریبا همه قبول دارند که اعمال محدودیت و مقررات خاصی برای استاندارد سازی رد و بدل کردن اطلاعات لازم است. ما باید این مسأله را به درستی تبیین کنیم که بالأخره این فضا نمی‌تواند بدون یک سری مقررات باشد. اما طبیعتا هدف از فیلترینگ در بین کشورها متفاوت است و دامنه آن از حیث فنی فرق می‌کند. معیار اصلی در فیلترینگ، عمدتا حول چند محور است. یعنی یا برای حفظ هنجارهای اعتقادی، اخلاقی و باورهای مردم و یا برای حفظ امنیت ملی است و هدف اصلی هم این است که امنیت کاربران تأمین شود. وی با اشاره به اینکه متأسفانه افراط و تفریط در این مقوله مشکلاتی ایجاد کرده است، تصریح کرد: شاید بسیاری افراد گمان می‌کنند که این مسأله فقط در ایران دارد اعمال می‌شود؛ اصلش در بسیاری از کشورها هست و حتی بعضی از کشورها فیلترینگ خیلی وسیعی دارند. مثلا مسدود کردن دسترسی کودکان به بعضی از اطلاعات و داده‌هایی که با تربیت کودکان سازگاری ندارد چیزی است که تقریبا همه به آن معتقد هستند. ما باید مراقب باشیم به بهانه‌های مختلف این دامنه را توسعه ندهیم و گسترده نکنیم. آیت‌الله نورمفیدی یادآور شد: الان واقعیت این است که محدودیت رد و بدل کردن اطلاعات در فضای اینترنت هم در حیطه مسائل اقتصادی و هم در مسائل سیاسی و اجتماعی مشکلات جدی ایجاد می‌کند. من در رابطه با مسائل اقتصادی آماری به شما بدهم. بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱ تقریبا ۲۱ درصد از رشد تولید ناخالص ملی کشورهای پیشرفته دنیا در همین فضای مجازی و اینترنت اتفاق افتاده و شاید حدود ۷۵ درصد از شرکت‌های بزرگ دنیا برای تبلیغات از این پلتفرم‌ها استفاده می‌کنند. اگر این فضا باز باشد منافع و فواید زیادی دارد؛ می‌تواند فضایی برای انتقال نظرات مردم و بیان اعتراضات، به قصد اصلاح، باشد. فرض بفرمایید این بحث هست که تجمعات در جاهایی آزاد باشد و این فرصت داده شود، با تأمین امنیت تظاهرات کنندگان، این اتفاق بیفتد؛ آن مسأله سر جای خود، ولی اینترنت فضایی برای بیان نظرات، اشکالات، انتقادات و اعتراضات مردم است و می‌تواند برای اصلاح امور، رفع نواقص و از بین بردن کاستی‌ها به دولت و حاکمیت‌ها کمک کند. اگر این فضا را فراهم کنیم خیلی از هزینه‌های مادی و معنوی را کم می‌کند. وی ادامه داد: اگر این فضا در خدمت اقتصاد باشد، چه برای کسب و کارهای کوچک و چه کسب و کارهای بزرگ، خیلی می‌تواند نقش مؤثری داشته باشد. در کنار اینها فواید علمی و رشد علمی که رد و بدل شدن اطللاعات و داده‌ها برای مردم دارد هم قابل انکار نیست. اما ضمن اینکه اصل اعمال این محدودیت‌ها در یک شرایطی ممکن است لازم باشد ولی دامنه و زمانش خیلی مهم است. اینکه ما به طور کلی این دسترسی را ببندیم، آسیب‌های فراوان اقتصادی، اجتماعی و مشکلات روحی و روانی ایجاد می‌کند؛ به علاوه اینکه مسیر را برای قانون شکنی فراهم می‌کند. وقتی فضایی را مسدود می‌کنید، این مسدود کردن یک قانون است. به این معنا که خیلی‌ها نباید وارد این فضا شوند تا اطلاعات را به دست بیاورند یا اطلاعات را رد و بدل کنند. مثلا اگر راه‌های دور زدن این فیلترها به وسیله VPN فراهم شود یعنی توسط طیف وسیعی از مردم این قانون زیر پا گذاشته شده یا نادیده گرفته شده، و این خودش یک آسیب خیلی جدی است. من فکر می‌کنم در حوزه فیلترینگ و مسدودسازی کارها ناقص است. به این معنا که اگر ما می‌خواهیم فضاهای خاصی را محدود کنیم در کنارش باید فضاهایی را فراهم کنیم که این نقص را جبران کند. دوم اینکه مسأله مسدودسازی واقعا به یک بحث کارشناسی گذاشته شود و دامنه‌ها و مواردی که باید این اتفاق بیفتد به یک اشتراک نظر جمعی برسیم. آیت‌الله نورمفیدی اظهار داشت: من معتقدم اصل محدودسازی یک چیزی است که در همه کشورها هم دارد اعمال می‌شود. اما اینکه ما این را سلیقه‌ای کنیم و تابع برخی تفسیرهای تنگ نظرانه قرار بدهیم و گمان کنیم با این کارها جلوی این اتفاق را می‌گیریم، اتفاقا این طور نیست.