از برگزاری ۱۲۰ بازی در ۱۵ هفته، پرسپولیس با ۳۲ امتیاز رتبه نخست را به خود اختصاص داد و تیم‌های گل‌گهر سیرجان و سپاهان با ۲۸ و ۲۷ امتیاز رتبه‌های دوم و سوم را به دست آوردند. در پایین جدول نفت مسجدسلیمان با ۹ امتیاز قعرنشین است و تیم‌های صنعت نفت و مس کرمان به ترتیب با ۱۰ و ۱۱ امتیاز پانزدهم و چهاردهم هستند.
صفر و صد سکوها!
یکی از نکاتی که در لیگ بیست و دوم هم مثبت و هم منفی بود حضور هواداران در بازی‌ها بود. بالاخره بعد از فشارهای زیاد از سوی فیفا درهای ورزشگاه به روی بانوان باز شد و فضای ورزشگاه‌ها حال و هوای خانوادگی پیدا کرد، اما با متوقف شدن حضور هواداران به ورزشگاه دیگر خبری از حضور بانوان نیز در ورزشگاه نبود. از ۱۵ هفته نیم فصل اول، فقط ۵ هفته هواداران بازی‌های لیگ برتر را از نزدیک تماشا کردند و ۱۰ هفته، لیگ بدون تماشاگر بود. وضعیت تلخی که صدای همه تیم‌ها را درآورده و مشخص نیست تا چه زمانی، قرار است ادامه داشته باشد. بازی استقلال و مس در هفته سوم، اولین بازی تاریخ لیگ برتر بود که بانوان، توانستند برای تشویق تیم‌شان وارد ورزشگاه شوند. بانوان پرسپولیسی هم یک هفته بعد و در بازی با صنعت نفت، توانستند طلسم‌شکنی کنند. هر چند این روند امیدوار کننده، فعلا بخاطر برگزاری بازی‌ها پشت درهای بسته متوقف شده است.
ورود سبک لاتین به فوتبال ایران
در لیگ بیست و دوم، دوباره پای مربیان خارجی بزرگ به ایران باز شد. فصل پیش، لیگ در انحصار کامل مربیان داخلی بود. سپاهان با استخدام ژوزه مورایس و دستیاران سرشناسش، توانست یکی از بزرگترین مربیان خارجی در تاریخ لیگ را به خدمت بگیرد. تراکتور با قربان بردیف، سرمربی سابق روبین کازان و روستوف قرارداد بست و استقلال هم، ریکاردو ساپینتوی پرتغالی را جانشین فرهاد مجیدی کرد. صنعت نفت هم پس از نتایج ضعیف در شروع لیگ، سراغ ادسون تاوارس برزیلی رفت. پاکو خمز، آخرین مربی خارجی بود که نیم فصل اول به لیگ برتر ایران آمد. او جای قربان بردیف را گرفت که به صورت توافقی، از تراکتور جدا شد به لیگ روسیه برگشت.
خارجی‌های جذاب
در نیم‌فصل نخست به جز تیم‌های ملوان بندرانزلی، نفت مسجدسلیمان و هوادار تمام تیم‌های حاضر در لیگ بازیکن خارجی در فهرست خود داشتند و ۳۲ بازیکن در ۱۳ تیم لیگ برتری به میدان رفتند که عملکرد متفاوتی داشتند. بدون شک جذاب ترین چهره خارجی نیم فصل اول یورگن لوکادیا بود، پرسپولیس که پس از جدایی علی علیپور همیشه با مشکل در خط حمله روبرو بوده، این فصل در انتقالی گرانقیمت یورگن لوکادیا را به ایران آورد. این بازیکن تا قبل از جام جهانی، آمار خوب ۶ گل در ۹ بازی را به نام خود ثبت کرد و در صدر جدول گلزنان لیگ برتر قرار گرفت. عملکرد خوب لوکادیا در مدت زمان کوتاهی که در فوتبال ایران حضور داشت باعث شد تا او همچنان صدرنشین جدول گلزنان لیگ بیست‌ودوم باشد، درخششی که خیلی زود به پایان رسید و او پس از جام جهانی، یک طرفه قراردادش را فسخ کرد.
لوکادیا تنها بازیکن خارجی درخشان پرسپولیس نبود، گیورگی گولسیانی در میان ۷ مدافع خارجی که در نیم‌فصل نخست حضور داشتند، بهترین عملکرد را توانست داشته باشد. او توانست هم در ۱۰ کلین‌شیت تیمش در نیم‌فصل اول نقش کلیدی را ایفا کند و رهبری خط دفاعی سرخ‌پوشان پایتخت را برعهده داشت و هم در فاز تهاجمی‌به کمک تیمش آمد و در مسابقه حساسی مانند دربی توانست ۲ بار در نقش گلزن بدرخشد و در دیدار با نساجی هم از روی نقطه پنالتی موفق به گلزنی شد و با درخشش او، برتری پرگل شاگردان یحیی گل‌محمدی آغاز شد. در کنار گولسیانی، جفرسون باهیا مدافع برزیلی مس رفسنجان و رافائل سیلوا از استقلال عملکرد قابل‌قبولی داشتند.
بدون شک برترین‌هافبک خارجی در بین تیم‌های لیگ برتری در ترکیب تراکتوری‌ها قرار داشت. آلوز که در ۱۳ بازی برای سرخ‌پوشان تبریزی به میدان رفت، توانست ۷ پاس گل به‌ثبت برساند تا با رکوردی ویژه صاحب عنوان برترین گل‌ساز نیم‌فصل نخست شود و امیدوار است در پایان فصل بتواند با حفظ روند خوب خود، صاحب عنوان برترین پاسور لیگ بیست‌ودوم شود. به جز آلوز، سایر‌هافبک‌های خارجی نتوانستند انتظارات را برآورده کنند.