«پل ارتباطی دهستان عنافچه» پلی که بیش از یک دهه مسئولان ملی و محلی در منصب وزیر، استاندار، فرماندار، نماینده مجلس، مدیرکل و... در دولتهای مختلف با هدف هموار کردن مسیر مردم از آن بازدید و وعده فردای آفتابی را میدهند، اما یک جستوجوی ساده در اخبار خبرگزاریها نشان میدهد نتیجه این بازدیدها فقط و فقط عکس یادگاری مسئولان با درد و مشکلات مردم و رزومههایی که اسب خود را برای اشغال کرسیهای دیگر مدیریتی زین کردند. به هر روی وزیر از آمادگی وزارتخانه متبوع خود برای ساماندهی پل، استانداران و فرمانداران از رایزنیهای خود برای جذب اعتبارات مورد نیاز پل، نماینده مجلس از درخواست اعتبارات از این دستگاه و آن دستگاه و مدیرکل از ابراز امیدواریها برای مردم قصهها گفتند، اما این مردم بودند که خطرات گذشتن از پل شناور را به جان خریدند. در این میان، پای درد دل اهالی که مینشینیم صحبت از قصه پر غصهای میکنند که مدام کودکان و حتی بزرگترهای آنها را راهی بیمارستان کرده است. ام داوود میگوید: نوهام برای رفتن به مدرسه روزانه از این پل میگذرد اما برای اینکه پاچه شلوارش خیس نشود مجبور است آن را بالا بکشد اما کفش و جوراب و پای وی خیس میشود و با همین وضعیت تا ظهر که از مدرسه برمیگردد میماند به همین دلیل طاهره اغلب مریض است و به دلیل سرماخوردگی از حضور در کلاس درس غیبت میکند. وی میافزاید: زنان روستا هم همین شرایط را دارند، اینجا مثل شهر نیست که بخواهیم هفتهای یکبار بازار برویم و خرید کنیم، اکثریت اهالی روستا مواد غذایی مخصوصا سبزی جات را به روز خریداری میکنند، برای همین مجبوریم از روی پل بگذریم، موارد زیادی پیش آمد که افرادی در حین تردد لیز خوردند و خیس شدند، چرا که آب روی پل آمده است.
علی علمیدلفی رئیس شورای بخش مرکزی در این رابطه با بیان اینکه دوسال گذشته برای اینکه مشکل ارتباطی بین دهستان عنافچه به شهرستان باوی حل شود پل شناور موقت توسط ارتش ایجاد شد، اظهار کرد: با توجه به بارندگیهای اخیر و بالا آمدن آب بر روی پل، اکنون این پل هیچ گونه امنیتی برای تردد ندارد به طوری که مسئولان ارتش گفتهاند باید جمع شود. وی با اشاره به خطرات پل شناور برای تردد افراد و خودروها، افزود: چنانچه این وضعیت ادامه پیدا کند مردم برای رفتن به ملاثانی مجبورند مسیر ۷۰ تا ۸۰ کیلومتر را دور بزنند تا به ملاثانی برسند. رئیس شورای بخش مرکزی با انتقاد از اینکه ارادهای برای حل این مشکل وجود ندارد و نتیجه رها کردن این پل، بازی با جان مردم است، گفت: وضعیت پل در تابستان تا حدودی بهتر بود اما بارندگیهای اخیر امنیت پل را به شدت پایین آورد. علمیدلفی با بیان اینکه طول پل ۵۰۰ متر و عرض آن ۱۲ متر است، بیان کرد: چنان چه اقدامیبرای حل این مشکل نشود نخستین قربانیان این وضعیت دانشآموزان هستند چرا که اکثریت خانوادهها هزینههای ایاب و ذهاب ندارند که بخواهند بچههای خود را با ماشین مدرسه ببرند به همین دلیل دانشآموزان مجبورند تردد از پل را به جان بخرند تا سر کلاس درس حاضر شوند. یوسف مقدم یکی از ساکنان اهالی روستاهای دهستان عنافچه نیز در این رابطه اظهار کرد: از پلهای شناور مقطعی استفاده میشود مانند زمان جنگ. وی افزود: بیش از ۱۰ سال از احداث پل موقتی برای اتصال دهستان عنافچه به ملاثانی میگذرد در حالی که این پل ایمنی لازم را ندارد و تا کنون سبب غرق شدن سه نفر از اهالی شده است. این ساکن روستا با اشاره به تردد روزانه زنان و دانشآموزان از این پل، گفت: به نظر میرسد ارادهای برای حل مشکل پل در استان و شهرستان وجود ندارد و برای احداث پل ثابت نیاز به یک تصمیم کشوری داریم.
گفتنی است بیش از شهرستان شدن باوی روستاهای دهستان عنافچه جزیی از بخش مرکزی اهواز بودند اما بعد از تقسیمات کشوری که در سال ۸۹ انجام شد برای به حد نصاب رسیدن جمعیت ملاثانی بالغ بر ۴۰ روستای این دهستان با جمعیتی بالای ۱۲ هزار نفر را از بخش مرکزی اهواز جدا و به ملاثانی ملحق کردند. از سویی دیگر، ساکنان بخش عنافچه بارها به دلیل ناایمن بودن پل ارتباطی شناور ابراز نگرانی کرده و بارها با قطع شدن پل مجبور بودند مسیر ۷۰ تا ۸۰ کیلومتری را برای رسیدن به مرکز شهرستان باوی (ملاثانی) طی کنند.