برخی کاهش مصرف شیر در جامعه ایرانی را معطوف به تورم لبنیات در ایران می‌دانند اگر چه این استدلال می‌تواند درست باشد و بدون شک نمی‌توان از تاثیر اقتصاد در سرانه مصرف لبنیات گذشت اما وقتی افزایش مصرف نوشابه‌ها را در کنار این گزاره می‌گذاریم متوجه می‌شویم بیشتر از تاثیرات اقتصادی این انتخاب جامعه است که در کاهش این سرانه موثر است. آنچه مهم به نظر می‌آید نه پی بردن به چرایی کاهش مصرف لبنیات در ایران بلکه پیامدهای سوء آن در سلامتی جامعه است، پیامدهایی که می‌تواند فشار مضاعفی به نظام درمان در ایران وارد کند. آمارهای بسیاری هم از میزان این سرانه و مقایسه‌اش با جهان وجود دارد، به عنوان مثال بر اساس آخرین آمارهای وزارت بهداشت هر ایرانی روزانه ۱۹۰ گرم لبنیات در روز مصرف می‌‌کند که اگر این آمار را سالانه محاسبه کنیم، سرانه سالانه مصرف لبنیات در کشورمان نزدیک به ۷۰ کیلوگرم است که این میزان یک پنجم سرانه مصرف متوسط جهان است. این موضوع در رابطه با مصرف شیر هم به نوعی مصداق دارد. سال گذشته از زبان مدیرعامل صنایع شیر ایران و البته به استناد آمار رسمی‌سرانه مصرف لبنیات در کشور۷۵ کیلوگرم اعلام شده است اما در مقام واقع براساس آمار تولید سرانه مصرف ۶۰ کیلوگرم در سال است. اما شاید بتوان مهم‌ترین مرجع برای آگاهی از این میزان را از نتایج آمارگیری از فرهنگ رفتاری خانوار متوجه شد که مرکز آمار ایران دو سال پیش با نظرسنجی از ۶۲ هزار خانوار از ۳۲ استان در ایران استخراج کرده است. اگر چه سنجه این مرکز مهم در میزان استفاده شیر به واحد «لیوان» بوده است اما حداقل می‌توان از آن متوجه شد کدام استان‌های ایران سرانه بیشتری در مصرف شیر‌دارند. نتیجه آنكه استان‌هایی كه بیشترین سرانه شیر مصرفی در هفته دارند شامل اردبیل با ۳.۶۳ لیوان، آذربایجان شرقی با ۳.۵۳ لیوان، سمنان با ۳.۵۳ لیوان و تهران ۳.۴۹ لیوان هستند و استان‌هایی كه کمترین سرانه شیر مصرفی در هفته دارند شامل کهگیلویه و بویراحمد با ۱.۴۶ لیوان، بوشهر با ۱.۸۷ لیوان، یزد با ۲.۳۲ لیوان و لرستان با ۲.۳۳ لیوان هستند.