خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی اشاره کرده که آنتونی بلینکن، وزیر خارجه ایالات متحده هفته گذشته مجوز معافیت از تحریم‌ها را صادر کرده، اما این تصمیم روز دوشنبه، ۲۰ شهریورماه، به اطلاع کنگره آمریکا رسیده است.
به گزارش فرارو، موازی با انتشار این خبرها، رافائل گروسی، مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گفته است از زمان توافق پارسال با ایران، هیچ پیشرفتی در زمینه موضوعات هسته‌ای مورد اختلاف به دست نیامده است. با توجه به این موضوعات پرسش‌هایی مطرح است، از جمله این که رسیدن به توافق مبتنی بر آزادسازی زندانیان و دستیابی ایران به پول‌های بلوکه شده تا چه حد قابلیت گسترش دارد و آیا سخنان رافائل گروسی درباره مطالبات آژانس از ایران، منافاتی با برنامه تنش‌زدایی ایران و ایالات متحده خواهد داشت؟ یک تحلیلگر مسائل بین‌الملل و استاد دانشگاه در گفت‌وگو با فرارو به این پرسش‌ها پاسخ داده است.
مهدی ذاکریان گفت: «براساس آن چه که رسانه‌ای شده، ایران غنی سازی اورانیوم بیش از ۶۰ درصدی را متوقف کرده است و در ازای این شرایط، پرداخت‌های مالی بشردوستانه‌ای که قرار بود به دست ایران برسد، تسهیل می‌شود؛ اما من معتقدم، ایران می‌توانست آزادی منابع مالی خود در جهت اهداف بشردوستانه را، بدون این که امتیازی به ایالات متحده اعطا کند، در اختیار بگیرد. این موضوع جزو وظایف همه کشور‌ها از جمله ایالات متحده است و آمریکایی‌ها موظف بودند حتی بدون این توافق نانوشته نیز مطالبات به حق ایران را آزاد کنند. در حال حاضر آمریکایی‌ها به شکلی پیچیده‌تر از حالت عادی حاضر به آزاد کردن منابع مالی ایران شده‌اند، این پیچیدگی شامل ورود کشور‌هایی مانند قطر به ماجرا و تبدیل واحد‌های پولی مختلف و ... است. توافق نانوشته روی شاخص‌های اقتصادی از جمله نرخ تورم، وضعیت مسکن، نرخ بیکاری، نرخ تولید داخلی و امثالهم نیز، تاثیر محسوسی نگذاشته است و می‌توان گفت تاثیر این توافق تا این لحظه برای مردم ملموس نیست. درخصوص سخنان اخیر گروسی می‌توان اینگونه استنباط کرد که از دید آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، ایران به تعهدات، اساسنامه‌ها و موافقتنامه‌هایی که با آژانس داشته به طور کامل عمل نکرده و کشور‌های عضو آژانس، ایالات متحده و متحدان این کشور، صرفا بر مسئله سطح غنی‌سازی و آزادی پول‌های بلوکه شده ایران متمرکز شده‌اند. این در حالی است که آژانس انتظار داشته، ایران هر چه سریعتر به تمامی تعهدات خود عمل کند و کشور‌های مختلف نیز به این مسئله توجه کنند؛ اما باید توجه کنیم که این شرایط به نفع ایران نیست، چرا که بر اساس شرایط موجود، طی ماه‌های آینده، هر زمان کشور‌هایی مثل آمریکا، بریتانیا و فرانسوی‌ها مایل باشند به ایران فشار وارد کنند، از همین مسئله به عنوان نقطه ضعف و ابزاری برای اعمال فشار علیه ایران استفاده خواهند کرد. این کشور‌ها اینگونه خواهند گفت که گرچه ما توافق کرده ایم، اما شما مسائلتان را با آژانس حل نکرده‌اید.» این تحلیلگر مسائل بین‌الملل افزود: «سیاست خارجی ایران باید تقویت شود. سال‌هاست که در حوزه سیاست خارجی تحت فشار قرار داریم. در زمان مرحوم هاشمی رفسنجانی ما با مشکل تحریم‌های داماتو از سوی کلینتون روبه‌رو شدیم. در دوره خاتمی نیز به رغم گفت‌وگوی تمدن‌ها و ارتباط بین‌المللی با مشکلات مختلفی روبه‌رو شدیم که به توقف فعالیت‌های هسته‌ای ایران منتهی شد. در دوره احمدی‌نژاد، با ۶ قطعنامه شدید تحریمی علیه ایران مواجه شدیم، در دوره روحانی نیز مسئله برجام، صرفا بر مسائل هسته‌ای متمرکز بود و ما نه به مسائل سیاست خارجی و نه به مسائل منطقه‌ای توجه ویژه کردیم. ما باید به شیوه و ساز و کاری برسیم که در همه حوزه‌ها از اقتصادی تا اجتماعی به ثبات و آرامش منطقه‌ای و بین‌المللی دست پیدا کنیم. به دلیل همین ضعف‌ها بود که دولت ترامپ به راحتی زیر میز مذاکرات زد.اکنون نیز باید نهایت خردمندی و تخصص را صرف کنیم تا به بالاترین سطح منافع ملی دست پیدا کنیم. باید بررسی کنیم کدام بخش‌ها از منافع ملی ما نیاز به تقویت دارد. نمونه چنین رفتار خردمندانه‌ای را می‌توانیم در عملکرد سیاسی چین ببینیم. چینی‌ها نزدیک به ۵ هزار قانون خود را تغییر دادند تا به سازمان تجارت جهانی بپیوندند. آن‌ها در راستای منافع ملی خود کاری کردند که در اقتصاد جهانی حضور داشته باشند. با این تفاوت که چین عضو دائم شورای امنیت بود، اما ایران عضو ثابت شورای امنیت نیست، حتی در دورانی که ظریف برای رسیدن به برجام تلاش می‌کرد نیز با فشار‌ها و کارشکنی‌های گسترده‌ای روبه‌رو بودیم. در آن دوران ترامپ، بن‌سلمان و نتانیاهو در تلاش بودند برجام به نتیجه نرسد. فراموش نکنیم که کشوری در منطقه خاورمیانه وجود دارد که نزدیک به ۲ دهه تلاش کرد تا اجماع امنیتی علیه ایران را در دنیا ایجاد کند. این کشور، اسرائیل است. متاسفانه کارشکنی‌ها تا حدی به نتیجه رسیده است، حتی در تنش‌های قفقاز نیز ردپای اسرائیل را می‌بینم؛ بنابراین مروری بر شرایط نشان می‌دهد ما باید تلاش کنیم همه این اجماع‌های امنیتی را بشکنیم. کاری که برجام می‌کرد همین بود. درست است که اغلب تحلیلگران، بیشتر بر دستاورد‌های اقتصادی برجام تاکید دارند، اما مهمترین دستاورد برجام این بود که اسرائیل را شکست داد و اجماع امنیتی علیه ایران نیز از بین رفت. به همین دلیل، نتانیاهو در آن برهه بسیار عصبی بود و علنا اعلام کرد که برجام را قبول ندارد. ما باید بتوانیم فعالیت و تلاش اسرائیل علیه کشورمان را خنثی کنیم، دقیقا همانطور که در برجام پیشین موفق شدیم.