قرار است نمایندگان مجلس شورای اسلامی امروز چهارشنبه ۳۱ مرداد ماه نظر خود را درباره وزیران پیشنهادی دولت وفاق ملی اعلام کنند و با توجه به در پیش بودن اربعین حسینی بعید است کار به شنبه سوم شهریور بکشد و همین امروز یا نهایتا پنجشنبه کار را تمام می‌کنند.
  با توجه به این که رئیس‌جمهور تعامل کافی را به عمل آورده و تصریح کرده هماهنگی‌های لازم در سطوح عالی صورت پذیرفته انتظار می‌رود مجلس به تمام ۱۹ وزیر پیشنهادی رای اعتماد دهد تا دولت به سرعت مستقر شود.  با این حال زمزمه‌هایی به گوش می‌رسد که نمایندگان منتسب به جبهه  پایداری رای اعتماد به دو گزینه شاخص را منوط و مشروط به اخذ اقرار نامه شفاهی یا کتبی درباره برخی مواضع انتقادی اصلاح‌طلبانه در گذشته کرده‌اند!   اگرچه این چند نماینده در انتخابات واقعی و رقابتی جایی در مجلس حداکثری نداشتند و در حال حاضر هم به زحمت نماینده ۵ درصد واجدان شرایط هستند؛ ولی به هر حال رای آنان موثر است و چون در آستانه اربعین حسینی قرار داریم و اینها  زیاد مدعی حسینی بودن هستند، بد نیست یکی از مهم‌ترین آموزه‌های عاشورای حسینی را مرور کنیم که همانا نفی اقرار علیه خود است و این یک ارزش مدرن در دنیای امروز به حساب می‌آید.  ممکن است توجیه کنند که امام حسین چون حکومت یزید را بر حق نمی دانست از بیعت اجباری که همین اقرار علیه خود به تعبیر امروز است اجتناب کرد ولی آن طرف هم خود را خلیفه پیامبر می‌دانست و تنها چند نفر تن ندادند. استدلال کسانی که با تعبیر قیام یا قصد حکومت مخالف‌اند، این است که اگر راه بازگشت را باز گذاشته بودند و دست از اصرار بر بیعت اجباری می‌کشیدند قضیه فیصله پیدا می‌کرد ولی اقرار علیه خود را زیر بار نرفت.
حسین اگر زنده است به  خاطر امکان انطباق ارزش‌های حسینی با ارزش‌های بشر مدرن هم هست و یکی از سرآمدان آنها تن ندادن به اقرار علیه خود است. چه می‌گویم؟ او حتی بیعت اطرافیان با خود را هم برداشت تا آزاد باشند و در رودربایستی نمانند.
با این نگاه خیلی زشت است که یک شیعه علی و امام حسین به  دنبال آن باشد که یک شیعه دیگر علی و امام حسین از آنچه قبلا به مصلحتی یا تشخیصی گفته اعلام برائت کند تا به منصب وزارت برسد.
طبعا اگر درخواست‌کننده در لباس روحانیت باشد ناپذیرفتنی‌تر است. آن هم وقتی که گزینه مورد نظر از فیلتر تأیید نهادهای امنیتی گذشته است.