این اطلاعات نشان می‌دهد که چگونه پس از ابراز تمایل آمریکا برای پیوستن به حملات، فهرست اهداف اسرائیل در ایران گسترش یافته است.روزنامه جروزالم پست به نقل از کاتس گفته است که در تاریخ ۱۸ ژوئن (۲۸ خرداد)، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، اعلام کرده بود که به ایران دو هفته فرصت می‌دهد تا با یک توافق هسته‌ای «مناسب» موافقت کند. با این حال، همان شب، وی به بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، اطلاع داده بود او از پیش تصمیم خودش را برای حمله گرفته است.وزیر دفاع اسرائیل گفت که تنها چند روز پس از انتساب به این سمت در پاییز سال گذشته به ارتش دستور داده بود که تا آوریل (فروردین-اردیبهشت) برای حمله به ایران آماده باشد.در آن زمان، نگرانی یسرائیل کاتس این بود که آمریکا به حمله نپیوندد و او می‌خواست که ارتش اسرائیل برای این احتمال آماده شود.جروزالم پست می‌نویسد که اگر آمریکا در این حمله مشارکت نمی‌کرد، ارتش اسرائیل یا به تأسیسات هسته‌ای فردو در زیر کوه اصلا حمله نمی‌کرد و یا انتظارات بسیار پایین‌تری برای هرگونه آسیب به این تأسیسات داشت.یسرائیل کاتس در ادامه افزوده است که فهرستی از دانشمندان هسته‌ای ایران تهیه شده بود که در سه دسته متفاوت قرمز، نارنجی و سبز دسته‌بندی شده بودند: قرمز به معنای عدم وجود طرح ترور، نارنجی به معنای وجود بخش‌هایی از طرح و نیاز به پیشرفت بیشتر و سبز به معنای آماده بودن طرح. وزیر دفاع اسرائیل می‌گوید در جلسات با ارتش درباره کاهش تلفات غیرنظامیان سؤال کرده بود: «هم به عنوان یک مسئله اخلاقی و هم برای کاهش انگیزه ایران برای هدف قرار دادن غیرنظامیان اسرائیلی.»همزمان با آماده‌سازی‌ها، اسرائیل تلاش کرد تا فهرست اهداف آمریکا را از صرفا تاسیسات فردو به سایر سایت‌های هسته‌ای ایران گسترش دهد.در همین زمینه وزیر دفاع و رئیس ارتش اسرائیل با مقامات آمریکایی گفتگو کردند تا آن‌ها را نه فقط در مشارکت در حمله به فردو، بلکه در حمله به بخش‌های عمیق زیرزمینی تأسیسات هسته‌ای اصفهان مجاب کنند.در ۱۷ آوریل (۲۸ فروردین)، کاتس دستور داد که ارتش اسرائیل به سطح آمادگی «P+۱۴» منتقل شود، به این معنی که اگر دستور صادر شود، ارتش ظرف دو هفته برای حمله به ایران آماده خواهد بود.به گفته جروزالم پست در این مرحله، تردید قابل توجهی در مورد مشارکت آمریکا وجود داشت و در بهترین حالت، واشنگتن در اجزای حیاتی عملیات کمک می‌کرد.همچنین در این مرحله، عملیات «نارنیا» برای ترور همزمان مقامات ارشد ایران، هنوز بخشی از حمله اولیه عملیات نبود، بلکه تنها به عنوان پاسخی به یک واکنش مرگبار خاص از سوی ایران در نظر گرفته شده بود.در این مرحله همچنین تمرکز خاصی نیز بر روی نابودی تأسیسات تبدیل فلز اورانیوم، که بخشی از مجموعه‌ای از تأسیسات در اصفهان بود، وجود داشت.در ۲۷ آوریل (۷ اردیبهشت)، سرلشکر ایال زمیر، رئیس ستاد ارتش اسرائیل، از فرمانده سنتکام، ژنرال مایکل کوریلا، پرسید که آیا آمریکا به پیوستن به حمله اسرائیل تغییر موضع داده است یا خیر، و کوریلا هنوز چراغ سبز نشان نداده بود.
در ۲۰ مه (۳۱ اردیبهشت)، یسرائیل کاتس و بنیامین نتانیاهو، ارتش اسرائیل را به سطح «P+۷» منتقل کردند، به این معنی که نیروی هوایی باید تنها با یک هفته اطلاع قبلی برای حمله به ایران آماده باشد.در ۲۲ مه (۲ خرداد)، اسرائیل و آمریکا مانورهای نظامی مربوط به بدترین سناریوها و ورود به جنگ با ایران را برگزار کردند.در ۲۷ مه (۷ خرداد)، مقامات ارشد اطلاعاتی و نیروی هوایی ارتش اسرائیل به کاتس اطمینان کامل دادند که آن‌ها واقعا برای آغاز عملیات بزرگ علیه تهران آماده هستند. در ۲۹ مه (۹ خرداد)، بخش «تورنادو» عملیات برای حمله به سایت‌های استراتژیک در تهران به منظور افزایش فشار بر ایران، در صورت لزوم، تأیید شد.تا ۴ ژوئن (۱۵ خرداد)، بنیامین نتانیاهو و یسرائیل کاتس جنگ با ایران را به « P+۳» رسانده بودند به این معنی که به ارتش آمادگی خود را حفظ کند تا درصورت ابلاغ فرمان ظرف ۷۲ ساعت به ایران حمله کند.سرانجام، در ۹ ژوئن (۲۰ خرداد)، بنیامین نتانیاهو و یسرائیل کاتس به ارتش دستور دادند که جنگ برای ۱۲-۱۳ ژوئن (۲۴-۲۳ خرداد) برنامه‌ریزی شود.به گفته کاتس، تاریخ نهایی تا حدی به این دلیل انتخاب شد که بر اساس تحرکات مقامات ارشد ایرانی، چنین صبح جمعه‌ای، مناسب‌ترین زمان برای حمله بود.در طول جنگ دونالد ترامپ برای مقامات اسرائیلی روشن کرد که موفقیت اسرائیل در اهداف، او را به سمت اقدام نزدیک‌تر می‌کند.در ۱۸ ژوئن (۲۸ خرداد)، دونالد ترامپ اعلام کرد که به ایران دو هفته فرصت می‌دهد تا با شرایط مناسب هسته‌ای و سایر شرایط موافقت کند و سپس در مورد حمله تصمیم بگیرد. با این حال، همان شب، وی به بنیامین نتانیاهو گفت که او از پیش تصمیم به حمله گرفته است.