مهدی پازوکی، اقتصاددان و تحلیلگر ارشد امور اقتصادی به فرارو گفت: «بعد از جنگ ۱۲ روزه یا بهتر است بگوییم تجاوز رژیم صهیونیستی به کشورمان، اقتصاد به طور قطعی دچار مشکلاتی شده است. پس از آن، جمعی از اقتصاددانان و اساتید دانشگاه در نامه‌ای از رئیس‌جمهور درخواست کردند یک تغییر پارادایم رخ دهد. این تغییر چه در بخش سیاست خارجی و چه در بخش سیاست داخلی مدنظر بود. درواقع تاکید بر این است که ابزار دیپلماسی از بین نرود چرا که از طریق دیپلماسی است که می‌توانیم حقانیت خود را به جهان ثابت کنیم. ما باید قطعا قدرتمند باشیم و به کمک بالا بردن توان دفاعی، دست بیگانگان را از کشور کوتاه کنیم؛ اما این را هم باید بدانیم که با بالا رفتن توان دفاعی و تغییر پارادایم در سیاست خارجی و تعامل در جهان است که می‌توانیم حقانیت خود را ثابت کنیم. در مورد برجام هم اسرائیل و تندروهای داخلی مخالفت می‌کردند.در شرایط فعلی، بحث اسنپ بک یا مکانیسم ماشه مطرح است. من مکانیسم ماشه را به مثابه یک جنگ اقتصادی، علیه ایران عزیزمان می‌بینم. ما نباید اجازه دهیم جنگ اقتصادی علیه ایران شدت بگیرد. هم اسرائیل و هم تندروهای ایالات متحده دوست دارند این اتفاق رخ دهد، اما متاسفانه بخشی از تندروهای ایرانی نیز همین نقش را در خصوص مکانیسم ماشه بازی می‌کنند. مکانیسم ماشه مساوی با جنگ اقتصادی است. ما که نباید از مکانیسم ماشه استقبال کنیم. ما اصلا نباید اجازه دهیم این مکانیسم شکل بگیرد. اصلا لغتی با عنوان «اسنپ بک » در برجام وجود ندارد؛ اما اگر در برجام تعهدات اجرایی نشود، پرونده ما به شورای امنیت می‌رود. اکنون ما با اسرائیل و آمریکا مواجهیم اما در آن شرایط، درگیری ما با کل جهان شکل می‌گیرد و این به نفع کشورمان نیست.»
حتی چین و روسیه هم حاضر نخواهند بود در ایران زیر تحریم سرمایه گذاری کنند
پازوکی در ادامه افزود: «نمی توانیم این موضوع را کوچک انگاری کنیم که در سایه مکانیسم ماشه، کشتی‌های ما امکان پهلو گرفتن در بنادر را نخواهند داشت و تحریم‌ها هم تشدید می‌شود. درواقع آن کاغذپاره‌‌ایی که آقای احمدی نژاد به تحریم‌ها می‌گفت، دوباره در حال تکرار شدن از سمت تندروهای وطنی است. آن‌ها هم فکر می‌کنند تحریم‌ها اهمیتی ندارند و کاغذپاره‌ای بیش نیستند. تحریم‌ها کاغذ پاره نیستند. تحریم‌ها منافع ملی ملت ایران را به طور مشخص هدف می‌گیرند. پله آخر چنین شرایطی رسیدن به مرحله «نفت در برابر غذا» است. طبق برنامه هفتم توسعه، نرخ رشد اقتصادی باید ۸ درصد باشد؛ اما برای تحقق این نرخ رشد به حداقل ۱۷۰ میلیادر دلار سرمایه گذاری سالانه داریم. کل منابع بخش خصوصی و نفتی دولت ۸۵ میلیارد دلار است، بنابراین به سالانه بالای ۸۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی نیاز داریم.اگر دوباره زیر بار تحریم‌های شدید قرار گیریم. هیچ یک از کشورها وحتی چین و روسیه حاضر نخواهند بود در ایران سرمایه‌گذاری کنند. با این شرایط نه تنها رشد اقتصادی را تجربه نخواهیم کرد، بلکه ابعاد فقر و نابرابری نیز افزایش پیدا خواهد کرد و به تبع آن تورم و بیکاری نیز بیشتر می‌شود. دیپلماسی یک ابزار جدی برای نشان دادن حقانیت کشور است. امیدوارم بتوانیم از طریق دیپلماسی سیاست خارجی کشور را از انزوا خارج کنیم. متاسفانه تندروها حرف‌هایی می‌زنند و در برنامه‌های صداوسیما نکاتی را پررنگ می‌کنند که هیچ نشانی از ملی‌گرایی و احترام به امنیت ملی ندارد. فعال شدن مکانیسم ماشه خواست اسرائیل است. اگر خواهان عظمت ایران هستیم، نباید اجازه دهیم این مکانیسم فعال شود. فعال شدن مکانیسم ماشه یک جنگ تمام عیار اقتصادی علیه ملت ایران است».