‏به غیر از ۴-۳ اسم آشنا مثل ریخته‌گران و هدایتی و ...، لابلای فهرست که بچرخید چیزهای عجیبی می‌بینید. مثلا یکی به اسم یک شرکت ۱۷۵میلیارد وام گرفته،اما شرکت فقط یک اسم است در روزنامه رسمی بدون حتی یک چوب کبریت تولید.
‏آن یکی موسسه «موسسه مشاوره مدیریت و اقتصاد» دارد با ۱۸۰میلیارد وام. ۱۸۰ میلیارد تومان وام برای یک موسسه مشاوره؟ آخه چرا؟
‏در گوگل اسامی و شرکت‌ها را سرچ کنید. از این کیس‌ها پر است که اتفاقا ارقام‌شان هم چون خیلی بزرگ نیست،خیالشان تخت است که حالا کی میاد ببینه ما چیکار کردیم.‏
بدهکار کوچیک کوچیکه لیست، رسول دانیال‌زاده است. صاحب «روما رزیدنس».
‏حالا دیگه شما خودت تا ته خط را بخوان!
‏حالا باز این یه برجی ساخته که مقامات بروند با منشی و اینها پیلاتس و جکوزی‌بازی کنند. نصف‌شان یک مشت برگه A۴ هستند به اسم شرکت برای سازمان ثبت، همین. وجود خارجی ندارند.
این تازه ۶۷ تا بدهکار بالای ۶۰ میلیارد یک بانکه، ۵۰ تا بانک خصوصی داریم که لیست ابربدهکاران هیچکدام‌شان را نمی‌دانیم...
‏والا به ما هم ۶۰ میلیارد وام بدید بلدیم رومارزیدنس بسازیم.
‏۱۳۰۰ میلیارد وام بدید، از کنارش شیش تا شهرزاد که نه، شصت تا ارباب حلقه‌ها می‌سازیم.
‏از ۵تا بانک، ۳۰تومن،۴۰تومن،۵۰تومن وام بدید، به خدا همه بلدند خونه بخرند....
عضو هیات مدیره بانک سینا از بانک خودش ۶ تا وام خرید خانه و خودروی ۳۰۰ ماهه و ۱۲۰ ماهه با سود ۰.۵ درصد گرفته.
‏این فقط یک نمونه از یک بانک دیگر. فقط یک نمونه!...
‏اون شنبه مال بانک سینا بود، اون چهارشنبه مال بانک پارسیان، این برای سه‌شنبه است بانک پاسارگاد:
‏۴۲هزار میلیارد تومان به ۵۵ نفر!
‏چه خبره بابا؟...
‏آخه برنج محسن واسه چی باید ۴۰۰ میلیارد از بانک تخصصی آموزش و پرورش وام بگیره؟
‏آخه چرا واقعا؟
اوکی اصلا. اینا همش مال خودتون. فقط به ما بگید کی سیر می‌شید؟