مهمترین اتفاق این دیدار روی سکوهای ورزشگاه آزادی رقم خورد. جایی که تماشاگران زن ایرانی برای اولین بار به آرزوی دیرینه خود رسیدند و توانستند در ورزشگاه آزادی ناظر و شاهد بازی تیم ملی فوتبال کشورشان باشند. حدود ۴۰۰۰ هزار هوادار زن ایرانی روز پنجشنبه از سایت pin۹۰.ir بلیت خریدند و جایگاه مخصوص به خود را در فاصله کمتر از ۲ ساعت پر کردند؛ همانطور که بلیتهای مذکور در فاصله کمتر از یک ساعت خریداری شده بود.همانطور که گاهی اوقات به کار فدراسیون فوتبال، وزارت ورزش و مسئولان ورزشگاه آزادی وارد است اما در این بازی میتوان به این مجموعهها نمره قبولی داد. به جز یکی ۲ ابهام و اشکال قابل گذشت، بقیه اتفاقات روز مسابقه مثبت و قابل توجه بود. هواداران خانم بدون مشکل از درب شرقی وارد ورزشگاه شدند و به درستی، آنها که بلیت خریداری نکرده بودند مجوز حضور پیدا نکردند. تمام هواداران با احترام به سمت جایگاه خود رفتند و تیم خود را تشویق کردند. در بین راه نیز موکب هایی طراحی شده بود و حاضرین در ورزشگاه با شیرینی، خرما، هندوانه، شربت و ... پذیرایی شدند. اتفاقی که پیش از این سابقه نداشت. در پایان هم هواداران بدون مشکل ورزشگاه را ترک کردند و راهی خانههای خود شدند.
باید همه این اتفاقات را به فال نیک گرفت. به اینکه میتوان در آیندهای نزدیک شاهد حضور زنان ایرانی در بازیهاي باشگاهی باشیم. به جز تهران و ورزشگاه آزادی، ورزشگاه یادگار امام تبریز، نقش جهان اصفهان، فولاد آرنای اهواز و ... میتوانند میزبان زنان و مردان ایرانی در کنار هم باشند. بدون اینکه مشکلی رخ بدهد و حاشیهای ایجاد شود.
حضور موفق زنان ایرانی در آزادی
۱۸ مهر سال ۹۸ اما یک اتفاق ویژه در تاریخ ورزش ایران بعد از انقلاب افتاد. زنان به ورزشگاه راه یافتند. حدود ۳ هزار زن با خرید بلیط، روی صندلیهای ورزشگاه آزادی نشستند و پا به پای مردان حتی بیشتر از آنها فوتبالیستهای تیم ملی ایران را تشویق کردند و برایشان هورا کشیدند و کف زدند.
شاید اگر فشارهای فیفا نبود، به این زودیها شاهد این حضور نبودیم اما به هر ترتیبی بود این اتفاق افتاد و این تابو شکست. از این به بعد حداقل در بازیهای ملی شاهد حضور پررنگ زنان خواهیم بود. به امید روزی که آنها در بازیهای باشگاهی به ویژه دربی تهران حاضر باشند. حالا زنان به ورزشگاه رفتند و آسمان هم به زمین نیامد. زنان راحت آمدند و راحت رفتند.زنانی که به ورزشگاه رفتند همانهایی هستند که در جامعه به دانشگاه میروند، سرکار میروند، سینما و تئاتر میبییند دقیقا مثل مردهایی که به ورزشگاه میروند.مردها و زنها سالهاست که در کنار هم در جامعه زندگی میکنند و میتوانند بدون حاشیه به ورزشگاه هم بروند. پس لطفا زیاد نگران حضور زنان در ورزشگاه نباشیم.. درهای آزادی به روی زنان باز شد. چقدر خوب میشود که بازیهای ملی به شهرهایی که توانایی برگزاری بازیهای ملی را دارند منتقل شود و زنان آن شهرها هم طعم حضور در ورزشگاه را بچشند.چه اشکالی دارد که بازی تیم ملی در مشهد، اهواز، اصفهان و تبریز برگزار شود؟ حداقل این است که در این ورزشگاهها شاهد سکوهای خالی قسمت مردان نخواهیم بود.
تیم ملی متعلق به همه مردم ایران است و باید اهالی شهرهای مختلف را درلذت دیدن بازیهای ملی شریک کنیم. کاری که در تمام جهان مرسوم است و بازیهای ملی در شهرهای مختلف برگزار میشود.