دیگو آرماندو مارادونا" اسطوره آرژانتینی، فاتح جام جهانی ۱۹۸۶، خالق دست خدا و یکی از برترین بازیکنان تاریخ فوتبال به دلیل حمله قلبی در سن ۶۰ سالگی درگذشت.
اما تکنیک ناب و بکر و بی‌نظیرش در زمین فوتبال، توانست نشاط ،شادابی و طراوت بسیاری را درجوامع مختلف کره خاکی با فرهنگ متنوع را رقم بزند.استایل خاص،مدیریت و رهبری ویژه اش درون زمین،اخلاق منحصربفردش در زمین بازی، از او نابغه ای ساخت که حالا حالاها جهان فوتبال به خود نخواهد دید.یقینا مارادونا جزیی لاینفک از تاریخ فوتبال را به خودش اختصاص داده است.هزاران آرژانتینی برای ادای دین به سبک و آیین خودشان برای وداع با قهرمان ملی شان به صف شدند و یک اسطوره را در شان یک قهرمان به خط پایان برساندند.اما جدای از تمام آنچه ما از مارادونا می دانیم باید گفت:برای مایی که تمام تفریح مان شده بود یه توپ پلاستیکی و دوعدد تیرک گل کوچک در خیابان هایی که هنوز آسفالت هم نشده بودند، مارادونا یک ابرقهرمان و یک ناجی فوتبالی بود.در زمانه هایی که پخش مستقیم مثل امروز نبود و یکشنبه هرهفته همه منتظر برنامه ورزش و مردم تا پاسی از شب می نشستیم یا مجبور بودیم با تلوزیونهای سیاه سفید و باچرخاندن آنتن‌ها به سمت کشورهای حاشیه خلیج فارس فوتبال تماشا کنیم.زمانه هایی که هفته به هفته باید بانتظار می نشستیم برای خرید مجله دنیای ورزش یا کیهان ورزش.در آن زمانه هایی که مینشستیم ۳ ساعت فیلم ویدئویی گلهای مارودنا را باترس می دیدیم، همه ما دوست داشتیم مارادونا باشیم.فارغ از تمام حاشیه هایش ، فارغ از همه ی کلک هایش، فارغ از تمام آنچه بیرون از زمین در خصوص او می گفتند همه دوست داشتیم مارادونا باشیم. کاری به درستی و غلطی رفتارهای او نداریم، اما در برهه‌ای که آدم‌ها در همه حوزه‌ها کپی هم شده‌اند، پر از اَدا و نمایش و سانسور و ریا، بدون توجه به قضاوت‌ها و حرفهای عامیانه خاله و عمه و همسایه که زندگی همه‌مان را تحت تاثیر قرار داده و می‌دهد، شصت سال تمام، چه در زمین فوتبال و چه در زندگی شخصی کاری را کرد که هیچکدام مان جرات انجامش را نداریم، "واقعی بودن!"حتی اگر در بیشتر مواقع به زعم ما حالتِ عادی نیز نداشت اما همان شکلی بود که علاقه داشت. رها بود، تجربه کرد، اسیر شد، زمین خورد، از اعتبار افتاد، پشیمان شد و دوباره و دوباره شروع کرد و همین چرخه را تا زمانی که قلبش از حرکت ایستاد، بارها ادامه داد. مارادونا شعبده بازی است که همین حالا هم می توان در این اوضاع و احوال بد اقتصادی، گرانی و تورم ، کرونا و ....بادیدن هنرنمایی او در غالب پیراهن های بارسا،ناپل،سویل و تیم ملی آرژانتین همانند همان روزهای جنگ تحمیلی و زلزله ی بم سر ذوق آمد.به نظرم نه تنها دنیای فوتبال، بلکه جهان یکی از خوب های خود را از دست داد، آدمی که بی‌آنکه آزار به کسی برساند و نان کسی را آجر کند، آزادانه زیست و آزادانه نیز پَر کشید.حالا دیگر بچه‌ها به عشق چه کسی بخواهند شبیه او شوند و فوتبال بازی کنند و پدرها داستان وافسانه چه کسی را برای فرزندان خود بگویند.گفتنی است؛پیکر این اسطوره فوتبال جهان و آرژانتین در گورستان بیاویستا در حومه شهر بوئنوس آیرس آرام گرفت.
ابهام در مورد علت مرگ مارادونا
اماآخرین چیزهایی که در اتاق دیه گو قبل از مرگش کشف شده، چند تکه ساندویچی بود که قرار بود به عنوان شام صرف کند که هرگز این کار را انجام نداد و نیز چند قرص روانگردان مثل تائورا که تاکنون دخالت شان در مرگ دیه گو اثبات نشده است.به این ترتیب دقیقا مشخص نیست که دلیل مرگ دیه گو چه بوده است.
روایت خلعتبری از شاگردی مارادونا
محمدرضا خلعتبری در الوصل امارات سابقه همکاری با دیگو مارادونا اسطوره آرژانتینی فوتبال دنیا را در کارنامه دارد. او که در آن مقطع بازیکنی تاثیرگذار در تیم الوصل برای مارادونا به عنوان سرمربی تیمش محسوب می‌شد، درباره شوک فوت مارادونا می‌گوید: از زمانی که این خبر را شنیدم واقعا ناراحت‌کننده بود. شاگرد ایشان بودم و یک فصل خیلی خوب را در این کنار ایشان در الوصل داشتم و واقعا از این اتفاق ناراحتم و قابل هضم نیست.
دلم برای مارادونا تنگ می‌شود
ژوزه مورینیو سرمربی تیم فوتبال تاتنهام بابت درگذشت دیه‌گو مارادونا ابراز تأسف و فاش کرد که چگونه اسطوره فقید فوتبال آرژانتین برای روحیه دادن به او پس از باخت‌هایش تلاش می‌کرد.
مورینیو گفت: دیه‌گو می‌دانست که من بعد از پیروزی‌های به تماس تلفنی نیاز ندارم اما این را هم می‌دانست که در لحظات سخت چگونه به من دلداری و امید بدهد. هر وقت مشکلی داشتم و تیمم می‌باخت او تماس می‌گرفت و می‌گفت: «مو (مورینیو)، فراموش نکن که تو بهترین هستی». دلم برایش تنگ می‌شود.
گتوسو:تا ابد زنده خواهد بود
جنارو گتوسو سرمربی ناپولی به اسطوره فقید ناپولی و آرژانتین ادای احترام کرد.
گتوسو ی گفت: من خاطرات فوق‌العاده فراوانی از دیه‌گو دارم. ما چند با هم با یکدیگر شام خوردیم. او از بین ما رفت اما همیشه زنده خواهد بود چون انسانی خارق‌العاده بود. درست است که او در زندگی‌اش اشتباهاتی مرتکب شد اما همه ما انسان‌ها مرتکب اشتباه می‌شویم.
خاطره جالب گری لینه‌کر از مارادونا
گری لینه‌کر، بازیکن پیشین انگلیس و اکنون کارشناس تلویزیون، داستانی را که برای وی و دیگو مارادونا در مراسم قرعه کشی جام جهانی ۲۰۱۸ که در روسیه برگزار شد، رخ داد را بیان کرد.
لینه‌کر گفت: دیگو شوخ طبعی بسیار زیادی داشت. آخرین باری که او را در قرعه کشی جام جهانی ۲۰۱۸ مسکو دیدم اتفاق جالبی بین من و او رخ داد. ما قرعه‌کشی را تمام کردیم و من در مورد این که چقدر حرفهای با دستانش گوی‌ها را بر می‌دارد با او شوخی کردم و گفتم که او با دستانش خوب کار می‌کند (اشاره به گل خطای مارادونا به انگلیس در جام جهانی). او پاسخی داد که واقعاً خنده‌دار است.
شیلتون: مارادونا صداقت نداشت
دروازه‌بان پیشین انگلیس که در جام جهانی ۸۶ از دیگو مارادونا دو گل از جمله یک گل پرحرف و حدیث با دست دریافت کرد گفت که دیگو مارادونا در جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک به خاطر گل مردودی که به ثمر رساند، صادق نبود.
پیتر شیلتون درباره آن اتفاقا در جام جهانی و درگذشت دیگو مارادونا گفت: البته این گل یک تخلف بود. یک کلاهبرداری واضح و آشکار. او وقتی می‌دوید و خوشحالی می‌کرد، دو بار برگشت تا ببیند داور این گل را مردود اعلام کرده است یا خیر.از آن زمان من از آن دیدار ناراحت هستم و هرگز فراموش نمی‌کنم.او در ادامه گفت: مارادونا از بزرگی برخوردار بود، اما صداقت نداشت.