ميدود، دريبل ميزند، شوتزني ميكند، دقايق پاياني تكل ميزند، پاس گل ميدهد،گل می زند، سر بازيكنان داد و فرياد ميكند، وقتي به دليل مصدوميت تعويض ميشود مثل يك مربي كنار زمين حرص و جوش ميخورد... اينها همه خصوصيات طالب ریکانی است.
كسي كه واقعا ميتوان به او لقب (فوتباليست خاص) را داد. بازيكني كه از نظر تكنيكي جز برترينهاست و از نظر اخلاقي هم به مرز پختگي رسيده است. شما در يك مصاحبه طالب ریکانی نميبينيد كه شخصيت كسي را تخريب كند يا حرف بيربطي بزند. در يك صحنه نميبينيد كه به بزرگتري بياحترامي كند. اصلا و ابدا اهل زدوبندهاي پشت پرده و فيلم بازي كردنهاي دمده شده نيست.طالب ریکانی اصلا كاري به دوربينها و اسكوربورد ورزشگاه ندارد. مثل آب خوردن بازوبند را به ديگري ميدهد. بله؛ او طالب ریکانی است. يعني كمتر كسي چنين اخلاقياتي دارد. وي با اينكه این روزها در صدر جدول گلزنان قرار دارد، براي هيچ خبرنگاري و هيچ شبكه و روزنامهاي قيافه نميگيرد و نهايتا ميگويد من مصاحبه نميكنم. ریکانی در فصول قبل بعد از تعويض به سمت يك جانباز دوران دفاع مقدس ميرود و گونههاي او را ميبوسد تا نشان دهد كه ارزشها و كساني كه از مال و ناموس و آبروي همه ما دفاع كردند را فراموش نكرده است.يا اينكه ميرود نوجوان تالاسمي را در بغل ميگيرد و به او اميد زندگي ميدهد. نكته اينجاست كه ریکانی اين كار را براي خوشايند كسي و جلوي دوربينها نميكند. حالا اگر به صورت اتفاقي دوربين تلويزيون اين صحنهها را ميگيرد، ديگر مشكل كاپيتان ریکانی نيست. اين بازيكن اهل آبادان و كسي كه با تمام وجود همه جوره به پورموسوی (بخوانيد به تيمش) كمك ميكند و اين هرگز به معناي دخالت در كار سرمربي نيست. اتفاقا پورموسوی بايد خيلي خوشحال باشد كه اين طالب ریکانی را همه جوره و با صداقت كامل در اختيار دارد. بازيكني كه نه دنبال پول است نه مثل بعضيها مدام نق ميزند كه پولم را نگرفتهام و نه عدهاي را به نفع خودش و به ضرر سرمربي تحريك ميكند. ریکانی در يك كلام صاف و صادق است و دقيقا به همين خاطر هم اين همه محبوب ميباشد، البته مردم براي شوتهايش و گلزنيهاي ارزشمندش هورا ميكشند ولي راز محبوبيت و ماندگاري طالب شوتها و گلزنيهايش نيست. وي را به خاطر خصوصيات اخلاقي خاصش دوست دارند و چه انتخاب خوبي كردند هواداران صنعت نفت كه او را از نظر فوتبالي و اخلاق حرفهايگري فوتبال الگو قرار دادهاند.