کد خبر: ۱۲۳۹۶۹

خوزستان با چوب و تفنگ و تشر اداره نمی‌شود

محمد کیانوش راد

کاش حداقل در قبال انتقال آب کارون، شهرها و روستاهای خوزستان را تشنه لب نمی‌گذاشتند. گویی قرار است خوزستان را به زمین سوخته تبدیل کنند و ظاهرا کاری هم از دست ما خوزستانی بر نمی آید.  امام جمعه، نمایندگان خوزستان در خبرگان و مجلس شورای اسلامی و چهره‌های دانشگاهی و رسانه ها با دیدگاه های متفاوت، مجدانه و صادقانه پیگیر مشکلات آب بوده و هستند، اما صدایشان به جایی نمی‌رسد.خوزستانی ها همیشه گفته اند انتقال کارشناسی شده، علمی و مبتنی بر پیوست های زیست محیطی آب، صرفا باید برای شُرب استان های بالا دست باشد و هرگز برای مصرف صنایع و کشاورزی به کارگیری نشود. این موضع اصولی، عادلانه و منطقی مردم خوزستان مبتنی بر توجیهات اقتصادی، زیست محیطی و امنیتی است.همه دولت های مرکز نشینِ پس از انقلاب، از چپ و راست، اصلاح طلب و اصول گرا، در انتقال آب از سرشاخه های کارون به فلات ‌مرکزی ایران برای مصرف صنایعی چون فولاد، کشاورزی و برنج کاری همداستان بوده و هستند. البته در عدم رسیدگی به رفع مشکلات و تنگناهای روستاها و شهرهای خوزستان از نظر حل مشکل فاضلاب و آبرسانی و ده ها مشکل دیگر نیز عملکردی یکسان داشته‌اند صاحب منصبان مرکز نشین خوزستانی نیز تنها نقشی درجه سوم و چهارم در معادلات دارند و یا چهل سال است منافع خود را بر منافع استان ترجیح داده اند. شمشیر های مرصّع نشان برای پست ها و مراسم و ایامِ خاص اما نقشی تعیین کننده در تصمیم سازی یا تصمیم گیری استان نداشته اند. یا به بازی گرفته نشده اند و  یا نخواسته اند که نقشی تعیین کننده داشته باشند. خوزستان با چوب و تفنگ و تشر اداره نمی شود و با مهر و محبت و احترام به راه می آید. اعتراض مردم و کشاورزان تشنه طبیعی است؛ آن هم مردمی که در دفاع از تمامیت ارضی ایران و اسلام ذره ای کم نگذاشته اند. تدبیر و بصیرت در برخورد با معترضان وظیفه قانونی و اخلاقی و انسانی همه مسئولان انتظامی و امنیتی است. با این حال، نه تجزیه طلبان و وابستگان آنها، به بهانه های قومی، و نه افراطی های تند مزاج داخلی و خارجی از اعتراض مردم تشنه سودی نمی برند. راه حل کلی پیش روی نظام، همانگونه که هزاران بار گفته شده است، انجام طرح جامع  آمایش سرزمینی در کشور است. راه نجات خوزستان و بلکه کشور، اجرای طرح کلان آمایش سرزمین برای توسعه ایران است. تخصیص امکانات و منابع کشور در قالب کار کارشناسی علمی و بی طرفانه و با حضور شخصیت های علمی و مستقل و همچنین با حضور کارشناسان سازمان های مردم نهاد، زمینه و بستر  اعتماد سازی برای اجرای هر گونه طرحی است. باید به فکر اعتماد و سرمایه اجتماعی جامعه خوزستان و ایران بود. آنان که به خواسته ها و گرایشات متنوع و متکثر مردم وقعی نمی نهند، باید باور کنند که اعتماد مردم به مسئولان روز به روز در حال فروپاشی است.                 

 * نماینده پیشین اهواز در مجلس

 

ارسال دیدگاه شما

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیر سیستم منتشر خواهند شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهند شد
  • پیام هایی که به غیر از زبان پارسی باشد منتشر نخواهند شد
1400/4/29 -  شماره 4952
جستجو
جستجو
بالای صفحه
کد خبر: ۱۲۳۹۶۹

خوزستان با چوب و تفنگ و تشر اداره نمی‌شود

محمد کیانوش راد

کاش حداقل در قبال انتقال آب کارون، شهرها و روستاهای خوزستان را تشنه لب نمی‌گذاشتند. گویی قرار است خوزستان را به زمین سوخته تبدیل کنند و ظاهرا کاری هم از دست ما خوزستانی بر نمی آید.  امام جمعه، نمایندگان خوزستان در خبرگان و مجلس شورای اسلامی و چهره‌های دانشگاهی و رسانه ها با دیدگاه های متفاوت، مجدانه و صادقانه پیگیر مشکلات آب بوده و هستند، اما صدایشان به جایی نمی‌رسد.خوزستانی ها همیشه گفته اند انتقال کارشناسی شده، علمی و مبتنی بر پیوست های زیست محیطی آب، صرفا باید برای شُرب استان های بالا دست باشد و هرگز برای مصرف صنایع و کشاورزی به کارگیری نشود. این موضع اصولی، عادلانه و منطقی مردم خوزستان مبتنی بر توجیهات اقتصادی، زیست محیطی و امنیتی است.همه دولت های مرکز نشینِ پس از انقلاب، از چپ و راست، اصلاح طلب و اصول گرا، در انتقال آب از سرشاخه های کارون به فلات ‌مرکزی ایران برای مصرف صنایعی چون فولاد، کشاورزی و برنج کاری همداستان بوده و هستند. البته در عدم رسیدگی به رفع مشکلات و تنگناهای روستاها و شهرهای خوزستان از نظر حل مشکل فاضلاب و آبرسانی و ده ها مشکل دیگر نیز عملکردی یکسان داشته‌اند صاحب منصبان مرکز نشین خوزستانی نیز تنها نقشی درجه سوم و چهارم در معادلات دارند و یا چهل سال است منافع خود را بر منافع استان ترجیح داده اند. شمشیر های مرصّع نشان برای پست ها و مراسم و ایامِ خاص اما نقشی تعیین کننده در تصمیم سازی یا تصمیم گیری استان نداشته اند. یا به بازی گرفته نشده اند و  یا نخواسته اند که نقشی تعیین کننده داشته باشند. خوزستان با چوب و تفنگ و تشر اداره نمی شود و با مهر و محبت و احترام به راه می آید. اعتراض مردم و کشاورزان تشنه طبیعی است؛ آن هم مردمی که در دفاع از تمامیت ارضی ایران و اسلام ذره ای کم نگذاشته اند. تدبیر و بصیرت در برخورد با معترضان وظیفه قانونی و اخلاقی و انسانی همه مسئولان انتظامی و امنیتی است. با این حال، نه تجزیه طلبان و وابستگان آنها، به بهانه های قومی، و نه افراطی های تند مزاج داخلی و خارجی از اعتراض مردم تشنه سودی نمی برند. راه حل کلی پیش روی نظام، همانگونه که هزاران بار گفته شده است، انجام طرح جامع  آمایش سرزمینی در کشور است. راه نجات خوزستان و بلکه کشور، اجرای طرح کلان آمایش سرزمین برای توسعه ایران است. تخصیص امکانات و منابع کشور در قالب کار کارشناسی علمی و بی طرفانه و با حضور شخصیت های علمی و مستقل و همچنین با حضور کارشناسان سازمان های مردم نهاد، زمینه و بستر  اعتماد سازی برای اجرای هر گونه طرحی است. باید به فکر اعتماد و سرمایه اجتماعی جامعه خوزستان و ایران بود. آنان که به خواسته ها و گرایشات متنوع و متکثر مردم وقعی نمی نهند، باید باور کنند که اعتماد مردم به مسئولان روز به روز در حال فروپاشی است.                 

 * نماینده پیشین اهواز در مجلس

 

ارسال دیدگاه شما

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیر سیستم منتشر خواهند شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهند شد
  • پیام هایی که به غیر از زبان پارسی باشد منتشر نخواهند شد