در این رابطه رضا نجاتی معاون سیاسی و اجتماعی وقت استانداری خوزستان در واکنش به درخواست مردمی‌و کمپین ایجاد شده، اظهار کرد: همه دستگاه‌ها باید برای کاهش مشکلات اجتماعی تلاش کرده و از هر فرصتی برای خدمات رسانی به مردم استفاده کنند. وی با انتقاد از نبود یک مرکز برای استقرار زنان بی‌پناه که در حوزه تعهدات شهرداری اهواز است، افزود: شورای اسلامی‌شهر و شهرداری اهواز برای تحقق این امر، هرچه سریعتر به ایجاد یک مکان مناسب برای استقرار این قشر از جامعه اقدام کنند. معاون سابق سیاسی و اجتماعی استانداری خوزستان گفته بود: برای اشتغال افراد بهبود یافته از مواد مخدر نیز به همراهی تمامی‌ارگان‌ها نیاز است و در کنار حمایت دولت، سازمان‌های مردم نهاد و خیران نیز باید ورود کنند. بد نیست بدانید که طبق قانون در کلانشهر‌ها و شهر‌های بالای ۵۰۰ هزار نفر جمعیت، مکان‌هایی برای اسکان موقت و یا طولانی مدت افراد بی‌خانمان باید ایجاد شود. این در حالی است که هشتمین شهر پرجمعیت ایران با حدود یک‌میلیون و ۸۰۰ هزار جمعیت به عنوان کلانشهر تنها یک مرکز DIC کاهش آسیب زنان دارد، مرکزی که ساعاتی از شبانه‌روز آن‌هم از ساعت هشت تا ۱۴ روزهای غیرتعطیل به متقاضیان خدمات می‌دهد. از سویی دیگر، بررسی فعالیت‌های مربوط به جمع‌آوری و ساماندهی زنان بی‌خانمان توسط دستگاه‌های متولی در اهواز نشان می‌دهد که پایان هر سال، شهرداری اهواز به منظور پاک کردن چهره شهر از حضور افراد بی‌خانمان و با توجه به حضور مسافران نوروزی اقدام به جمع‌آوری این افراد کرده و محلی را برای نگهداری آن‌ها تا پایان تعطیلات نوروزی مشخص می‌کند و پس از آن بار دیگر در خیابان‌ها رها می‌شوند. بر اساس این گزارش، دستور راه‌اندازی سامان سرای زنان از آبان ماه سال ۹۹ صادر و مقرر شد یکی از سوله‌های اردوگاه متکدیان شامل هشت اتاق و ۹۰ تخت برای اسکان زنان بی‌خانمان مورد استفاده قرار گیرد. اما در اسفند ماه همان سال نیره شهریسوند نماینده شهردار اهواز از یک واقعیت تلخ پرده برداشت و گفت: اهواز هیچ مکانی تحت‌عنوان گرمخانه یا سامان‌سرا برای زنان ندارد، تنها یک اردوگاه برای متکدیان زیرنظر شهرداری فعالیت می‌کند که برای زنان و مردان است. البته وی در همان برهه از ساخت سه گرمخانه تا پایان ۱۴۰۱ خبر داده بود اما به این مسأله نیز اشاره کرد که بودجه سامان‌سرای زنان در بودجه امسال شهرداری پیش‌بینی نشده بود.
در این میان، به گفته یکی از فعالان حوزه زنان سال ۹۹ بودجه‌ای برای گرمخانه مشخص شد اما اینکه کجا هزینه شد، سوالی بی‌پاسخ است، و شاید بودجه بهانه اصلی شهرداری باشد برای بی‌سروسامان گذاشتن زنان بی‌پناه شهر باشد. یکی دیگر از فعالان حوزه زنان می‌گوید بودجه، پاشنه‌آشیل حل مشکل ایجاد محلی برای زنان بی‌خانمان است اما به‌نظر می‌رسد مقاومت شهرداری برای به تعویق انداختن ساخت گرمخانه مربوط به بودجه باشد و پذیرش راه‌اندازی و ساماندهی گرمخانه برای شهرداری به معنای اختصاص بودجه سالانه است. به هر حال با توجه به اینکه مطالبه گرمخانه و ساماندهی زنان بی‌خانمان علاوه بر پیگیری از سوی فعالان حوزه زنان همچنین شهروندان انجام می‌شد معاون دادستان استان نیز بارها بر راه‌اندازی محلی برای اسکان موقت بانوان تاکید کرده بود، به منظور اطلاع از آخرین اقدامات معاونت فرهنگی شهرداری اهواز در این خصوص بارها با معاونت فرهنگی شهرداری تماس گرفته شد اما حاضر به پاسخگویی و توضیح در این خصوص نبودند و هر بار مصاحبه را به زمان دیگری موکول کرد.
این در حالی است که معاونت مذکور در پاسخ به یکی از فعالان گفته بود گرمخانه راه‌اندازی و ظرفیت نگهداری ۱۲۰ نفر را دارد اما تحقیقات میدانی نشان می‌دهد تا کنون گرمخانه‌ای راه‌اندازی نشده و صرفا اردوگاهی که به این منظور اختصاص داده شده از قبل دایر بوده و هم اکنون نیز برای اجرای طرح جمع‌آوری معتادین متجاهر(آقایان) مورد استفاده قرار می‌گیرد. با همه اینها تحقیقات میدانی نشان می‌دهد که کلانشهر اهواز با توجه به وسعت و آمار زنان بی‌خانمانی که دارد حداقل باید پنج گرمخانه در آن احداث شود. دلیل محکم بر این ادعا حضور و وجود یکباره افراد بی‌خانمانی است که با تاریک شدن هوای اهواز از آنجایی که سرپناهی ندارند به زیر درختچه‌ها، نیمکت پارک‌ها، بلوارها و...پناه می‌برند، افرادی که علاوه بر بی‌پناهی باید انواع و اقسام آسیب‌اجتماعی محیط را به جان بخرند. به عنوان نمونه منطقه باغ معین اهواز، چهارصد دستگاه، حاشیه رودخانه کارون، و...به دلیل نبودگرمخانه، پناه و میزبان کارتن‌خواب‌ها و زباله‌گردهای شهر اهواز شده است گاهی هم کارتن‌خواب‌ها زیر سقف‌های برزنتی و مقوایی‌شان مچاله شده و شب را صبح می‌کنند.