اگر چه هنوز کمتر از یک هفته به‌پایان سال مانده و بیم شاهکار دیگری هم‌چون جراحی اقتصادی دولت می‌رود ولی با امید به اصلاح و رویکردهای مثبت دولت به استقبال سال نو می‌رویم. از سوی دیگر دولت سیزدهم و حاکمیت متولی برگزاری دو انتخابات در سال آتی خواهند بود و باید دید با تجدیدنظر در کدام بخش‌ها موجبات آرایش صحیح نیروهای سیاسی و مشارکت حداکثری مردم در انتخابات را فراهم خواهند کرد. سعید شریعتی، فعال سیاسی اصلاح طلب درباره چشم‌اندازهای سیاسی در سال آینده گفت: سال آینده در عرصه سیاسی ایران از جهات مختلف سال بسیار مه می‌است؛ چرا که پرونده‌های بسیار بزرگی در عرصه سیاست داخلی و خارجی ایران وجود دارد و به‌نظر می‌رسد سال ۱۴۰۲ سال تعیین تکلیف بسیاری از این پرونده‌های نیمه‌کاره است. در مسائل داخلی یکی مسئله مشروعیت نظام است که از سال ۱۳۹۶ به این سمت رفته‌رفته دچار کاهش و به چالش کشیده شده و در انتخابات ۱۳۹۸ مجلس باعث کاهش مشارکت مردم شد، در انتخاباتی که در عمل با حذف بسیاری از جناح‌های سیاسی مختلف یک انتخابات یک‌سویه را پیش روی مردم گذاشت و این فرآیند در انتخابات ۱۴۰۰ با شدت بیشتری تکرار شد و بالای ۶۰ درصد جامعه در انتخابات مشارکت نداشتند؛ شاید برای نخستین‌بار مشارکت فعال در انتخابات به زیر ۴۰ درصد رسید. پیامد آن بحران‌های بزرگ سیاسی و اجتماعی در کشور بود که ما هنوز در آخرین مورد از این بحران‌های اجتماعی به‌سر می‌بریم و مسئله جنبش اجتماعی زن، زندگی، آزادی که در پی درگذشت مهسا امینی در نیمه دوم ۴۰۱ آغاز شد، کماکان تبعات آن ادامه دارد. به‌هرحال این قهر اجتماعی جامعه و حکومت کماکان ادامه دارد، حکومت ناگزیر است که این قهر اجتماعی را در سال ۱۴۰۲ حل و فصل کند و رویکردهایی را اتخاذ کند تا آشتی ملی رقم بخورد. ما شاهدیم که در روزهای پایانی امسال یک پرونده هفت ساله در حوزه مناسبات منطقه‌ای کشور بین ایران و عربستان به‌هر شکل حل و فصل شد و دو کشور تصمیم گرفتند بر اساس الگویی که در دولت اصلاحات در سال ۷۷ و ۸۰ در مورد الگوی اقتصادی و امنیتی برای همکاری‌های ایران و عربستان منعقد شده بود، مجددا به همان معاهده و قراردادهای دهه هشتاد مراجعت کنند. شریعتی درباره برون‌رفت و حل این قهر اجتماعی و ایجاد وفاق بین حکومت و منتقدین می‌افزاید: به‌نظر می‌رسد اگر همین راه‌حل را با جامعه و گروهای اجتماعی سیاسی با بازگشت به الگوهای دهه هشتاد اعمال کنند، شاید حُسنی باشد برای حل مسائل داخلی کشور و برقراری یک آشتی ملی در کشور. پیشنهاد می‌شود حکومت همان‌گونه که با عربستان رفتار می‌کند با ملت خود نیز رفتار کند. وی درباره سال ۱۴۰۲ می‌گوید: سال ۱۴۰۲ هم انتخابات مجلس شورای اسلا می‌و هم مجلس خبرگان را داریم، حکومت به‌عنوان برگزار کننده این دو انتخابات استراتژیک می‌تواند با برگزاری یک انتخابات محدود و غیر رقابتی و بدون حضور گرایش‌های سیاسی متکثر در ایران انتخابات را یک‌سویه برگزار کند و نهادهای انتخاباتی را از معنا تهی کند و یا نه چالش‌های جدی در مسیر انتخابات ایحاد کند که هم انتخابات رقابتی و با مشارکت همه اکثریت مردم برگزار شود و هم نهادهای مجلس شورای اسلا می‌و خبرگان هر دو کارآمد و بنا برخواست رای مردم در دوره‌های آینده عمل کنند. به‌طور طبیعی این سیاست کلی است که باید نظام تصمیم بگیرد از راه غلطی که در انتخابات گذشته پیش روی خودش داشته، برگردد. باید نظام به مسیری برگردد که قفل‌های مسیر انتخاباتی در کشور باز شود و مجلس واقعا خانه ملت شود. وی درباره سیاسا خارجی اظهار کرد: ما ناگزیر هستیم در این حوزه دو مورد را حل کنیم، یکی مسئله برجام و دیگری اف‌ای‌تی‌اف. این دو پرونده مهم سیاسی و اقتصادی قفل‌های بزرگی را می‌تواند باز کند و گشایش‌های بزرگی را در مسیر توسعه و شکوفایی اقتصاد ملی ایجاد کند. این قفل‌ها توان کشور را به اضمحلال می‌برد و فشار این انزوای حاصل از حل نشدن پرونده هسته‌ای بر گُرده آحاد مختلف جامعه خصوصا طبقات متوسط و پایین وارد می‌شود و در سال ۱۴۰۲ ناگزیر باید این مسائل حل شود و به سرانجام روشنی برسیم.