چند ماهی است كه آمارهای رسمی‌در حوزه مسکن منتشر نمی‌شود، آمار مرکز آمار نیز نشان می‌دهد که کاهش قیمتی در کار نبوده است. این اتفاق اثر مثبتی قطعا در بازار نخواهد داشت. این تصور غلطی است که فکر کنیم اگر مردم بفهمند قیمتها گران می‌شود و یا گران شده، بیشتر قیمتها تغییر می‌کند. انتظارات تورمی‌این‌گونه نیست که اگر مردم آمار را نبینند، انتظارات شکل نمی‌گیرد. انتظارات تورمی‌از خیلی مولفه‌ها تبعیت می‌کند؛ نه فقط شنیدن این‌که قیمتها چقدر شده است. اصلا انتظارات براساس قیمت‌های رسمی‌میانگین‌شده ایجاد نمی‌شود؛ انتظارات تورمی‌برای مثال، این‌گونه ایجاد می‌شود که از مشاوران املاک بپرسید قیمتها چند و چگونه شده است. انتظارات قیمت این‌گونه شکل می‌گیرد. مسكن موضوعی است كه مردم تقریبا هر روز با آن سر و كار دارند و از قیمتها به هر نحوی كه شده اطلاع پیدا خواهند كرد. شاهدش هم همین نكته است كه علی‌رغم عدم انتشار آمار، قیمتها نزولی نشده است و اگر كاهش قیمتی رخ داده به دلیل ركود گسترده و كاهش شدید قدرت خرید مردم نسبت به قیمت مسكن است نه حبس آمار.
انتظارات ناشی از میزان اعتمادی است که مردم به سیاست‌های دولت و حاکمیت دارند. انتظارات را سیاست‌های کلان و تحولاتی که در سیاست‌های کلان رخ می‌دهد، شکل می‌دهد؛ نه این‌که آمارها حبس شود. در همین راستا باید گفت اگر چه این روزها بازار مسکن به واسطه عدم انتشار قیمت مسکن در طول ۷ ماه گذشته، به طور چراغ خاموش در حال حرکت است، اما به راحتی و با رصد بازار، می‌توان تفاوت قیمتها در ماه‌های گذشته با سال گذشته و سال‌های پیش را مشاهده کرد. رشد قیمتها در بازار مسکن در حالی است که میزان افزایش قیمتها به هیچ وجه در تناسب با تغییر درآمد یا حقوق افراد نبوده است؛ همین موضوع باعث شده که به اعتقاد کارشناسان، عقب ماندن توان اقتصادی خانوار در رقابت با افزایش قیمت، کوچ اجباری تقاضای بازار مسکن به واحدهای مستهلک و یا شهرهای حاشیه‌ای را سبب شده است كه تبعات اجتماعی گسترده‌ای در پی خواهد داشت.