غلامرضا شمسی در گفت‌وگو با ایسنا، افزود: شاهنامه فردوسی، نامه فرهنگ مردمان ایران زمین است که از درازنای هزاره‌های تودرتوی تمدن ایرانشهر در قرن چهارم هـ . ق برآمده است. فردوسی طوسی این بخت را یافت که این اندیشه‌های ژرف و استوار را بازآفرینی کند و در پوشش دلربا و هنری یک متن حماسی پدیدار سازد و مبدل به یکی از شاهکارهای ادبی ایران و جهان کند. پهلوانان شاهنامه نیز تنوع فراوان دارند از زال و رستم و گودرز و گیو، فداکاری و وطن دوستی و خردمندی می‌بینیم و از برخی دیگر مانند طوس و بهرام چوبین غرور و اشتباه دیده می‌شود. شمسی یادآور شد: شخصیت زنان شاهنامه نیز بخش مهمی از جذابیت‌های شاهنامه را رقم می‌زنند از سیندخت و رودابه شجاع و خردمند گرفته تا سودابه اهریمن‌خو.
وی در پایان اظهار کرد: شاهنامه فردوسی در روایت خویش از کردار و پندار و گفتار این شخصیت‌ها آمیزه‌ای از باورهای قومی ایرانیان و اساطیر کهن بوده که از مهم‌ترین منابع شناخت فرهنگ ایرانیان به شمار می‌آید.