محمد طالب‌پور با اشاره به بازگشایی مدارس در شهرهای آبی بیان کرد: طی آماری که در این ده ماه جلوی چشم ما به صورت آنلاین کم و زیاد می‌شود، تا الان سه فاصله بین هر پیک داشتیم که به طور متوسط ۴ الی ۶ هفته بوده است، یعنی اگر بخواهیم واقع‌گرا باشیم، باید در اواخر بهمن ماه انتظار پیک چهارم را داشته باشیم. وی ادامه داد: بنابراین هرچه مردم و سیستم‌های نظارتی و دولتی دقیق‌تر و بهتر رعایت کنند، این پیک ضعیف‌تر خواهد بود، اما اگر همه چیز عادی جلوه داده شود، امکان دارد دچار دردسرهای بدتری نسبت به قبل شویم و چون ستاد کرونا همه‌ی جزئیات و اطلاعات را دارد، بهترین مرجع برای موضوعاتی همچون بازگشایی مدارس است، که اگر مجوز بازگشایی مدارس را بدهد یعنی همه جوانب بررسی شده و اگر مستقل از وزارت بهداشت تصمیمی گرفته شود، جای تامل دارد. وی بیان کرد: الان بیشتر از اینکه نگران ورود افراد به اجتماع باشیم، به نظر باید مراقب موارد بهداشتی از قبیل ماسک، شست و شوی دست و فاصله اجتماعی باشیم.الان بزرگترین منبع جدی انتقال آلودگی مترو و اتوبوس هستند که مردم از آنها برای رفت و آمد استفاده می‌کنند.وی با اشاره به تاثیر بازگشایی‌های مدارس در اوایل سال تحصیلی بر افزایش ابتلا بین دانش آموزان، معلمان و افراد نزدیک به آنها، گفت: دقیقا این موضوع صدق می‌کرد و تعداد مبتلایان در بین دانش‌آموزان و معلمان بیشتر شده بود و چون شدت ابتلا در بچه‌ها کمتر است و در خیلی موارد که مبتلا می‌شوند، علامت ندارند از همدیگر می‌گیرند و این را به خانواده‌ها و بزرگترها منتقل می‌کنند و معمولا بچه‌ها محبوب پدربزرگ و مادربزرگ‌ها هستند و ارتباط بیشتری با آنها دارند که همین یک خطر بالقوه برای افراد مسن خواهد بود.
افزایش موارد کرونا با شیب آهسته
عضو کمیته علمی ستاد مقابله با کرونا، با انتقاد از آنچه که بازگشایی‌های زودهنگام و عادی انگاری شرایط خواند، گفت: اوضاع بیماری در کشور، ثابت و پایدار نبوده و با وضعیت شکننده‌ای مواجه هستیم. در عین حال با یک شیب بسیار آهسته بیماران دارند افزایش پیدا می‌کنند. حمید عمادی ضمن هشدار نسبت به برخی بازگشایی‌های عجولانه، گفت: به نظر من هنوز زود است که این بازگشایی‌ها اتفاق بیفتد؛ چراکه باعث می‌شود دوباره شاهد افزایش موارد بیماری باشیم.وی با اشاره به اعلام آموزش و پرورش مبنی بر حضور دانش آموزان پایه اول و دوم در مدارس، افزود: بازگشایی تالارها و دادن اجازه فعالیت به برخی مراکز تجمعی، مجددا زمینه را برای افزایش موارد بیماری فراهم می‌کند. به هر حال زمانیکه یک مراسم عروسی برگزار می‌شود، مگر ممکن است که افراد در تمام ساعات مراسم ماسک داشته باشند. به هر حل دور یک میز می‌نشینند، می‌خواهند شام بخورند، میوه یا شیرینی بخورند و در این شرایط ماسک‌شان را برمی‌دارند. همین موضوع می‌تواند منجر به ابتلا به بیماری شود.عمادی با بیان اینکه چنین بازگشایی‌های زودهنگامی به معنای سهل‌انگاری و عادی‌انگاری، است، ادامه داد: این اقدامات می‌تواند منجر به موج دیگری از بیماری شود. باید توجه کرد که کووید-۱۹ تعارف ندارد. به هر حال اینکه بخواهیم، تالارهای عروسی، باشگاه‌های ورزشی و... را باز کنیم، آسیب‌زاست و منجر به افزایش موارد ابتلا به کرونا می‌شوند.وی گفت: به نظر می‌رسد کمی زود اقدام به بازگشایی‌ها شد. در حالی این اتفاق می‌افتد که همه تاکید می‌کنند که هنوز اوضاع بیماری در کشور، ثابت و پایدار نبوده و با وضعیت شکننده‌ای مواجه هستیم. با یک شیب بسیار آهسته بیماران دارند افزایش پیدا می‌کنند.در حال حاضر شاهدیم که با شیب بسیار ملایمی موارد بیماری مقداری در حال افزایش است. البته نمی‌خواهم نگرانی ایجاد شود، اما متاسفانه به تدریج مقداری موارد بیماری در حال افزایش است.
جان باختن ۸۳ بیمار دیگر کووید ۱۹ در کشور
سخنگوی وزارت بهداشت از شناسایی ۵هزار و ۸۰۶ بیمار جدید کووید۱۹ در کشور طی ۲۴ ساعت گذشته و همچنین ۸۳ فوتی جدید ناشی از این بیماری خبر داد. سیما سادات لاری گفت: تادیروز ۲۹ دی ۱۳۹۹ مجموع بیماران کووید۱۹ در کشور به یک میلیون و ۳۳۶ هزار و ۲۱۷ نفر رسید و مجموع جان‌باختگان این بیماری به ۵۶ هزار و ۸۸۶ نفر رسید.وی گفت: بر اساس آخرین تحلیل‌ها، ۱۰ شهر در وضعیت قرمز، ۲۳ شهر در وضعیت نارنجی، ۱۶۳ شهر در وضعیت زرد و ۲۵۲ شهر در وضعیت آبی قرار دارند.وی همچنین اعلام کرد که ۱۰ شهر قرمز کشور در استان مازندران و شامل آمل، بابل، تنکابن، جویبار، رامسر، ساری، سوادکوه، فریدونکنار، قائمشهر و نکا است.
بیش از ۹۵.۴ میلیون مبتلا به کرونا در جهان
آمار جهانیِ مبتلایان به کروناویروس تاکنون به ۹۵ میلیون و ۴۸۴ هزار و ۷۳۴ نفر رسیده و مرگ دو میلیون و ۳۹ هزار و ۶۹۵ نفر بر اثر ابتلا به این بیماری تأیید شده است. در حال حاضر چهار کشور ایالات متحده، برزیل، هند و مکزیک رکورددارِ شمار قربانیان این بیماری در دنیا هستند.تعداد جان‌باختگان کووید ۱۹ در انگلیس نیز از ۸۹ هزار نفر عبور کرده و این کشور تاکنون بیشترین قربانیان کرونا را در بین کشورهای اروپایی داشته است. به علاوه هم‌اکنون تعداد قربانیان کرونا در ایتالیا نیز از ۸۲ هزار نفر عبور کرده و در میان کشورهای اروپایی در رتبه دوم این جدول قرار دارد.همچنین فرانسه بیش از ۷۰ هزار، روسیه بیش از ۶۵ هزار و ایران نیز بیش از ۵۶ هزار فوتی بر اثر ابتلا به بیماری کووید-۱۹ را گزارش داده‌اند.
بودجه‌هایی که خرج برنامه‌های بی‌کیفیت می‌شود؛
وقتی همه چیز محرمانه است!
گروه هنری: اگر فرهنگ پاسخگویی در مدیریت صداوسیما درباره بودجه‌ها و قراردادهای این سازمان شکل بگیرد، آنوقت منصفانه‌تر و بهتر می‌توان کارکرد این مجموعه را نقد کرد، اما وقتی همه چیز محرمانه است و قرار نیست مخاطب درباره آن پرسش کند، نمی‌توان به ابهامات هم پایان داد.
به گزارش ایلنا، سازمان صداوسیما بزرگترین نهاد فرهنگی و هنری کشور است که به گواه تعداد پرسنل و شبکه‌های تاسیس شده و فعالیت‌های داخلی و خارجی می‌توان گفت حتی در مقیاس جهانی جزو چند رسانه بزرگ دنیا است. هر ساله بودجه اختصاص یافته به این سازمان توسط دولت در ردیف بودجه‌های فرهنگی دیده می‌شود که در کنار محل‌های درآمدی سازمان ارقام قابل توجهی باشد اما چرا در این سازمان عریض و طویل قراردادهای مالی منتشر نمی‌شود؟
حسین سلطان‌محمدی (منتقد) با اشاره به شیوه‌های مختلف قراردادهای منعقد شده در سازمان صداوسیما می‌گوید: باید دید آیا قراردادها در سازمان صداوسیما بر اساس اصول حرفه‌ای بسته می‌شود؟ آیا برآوردهایی که تهیه‌کنندگان برنامه‌های تلویزیونی ارائه می‌کنند با خرجی که در نهایت صرف پروژه می‌شود، تناسب دارد یا برآوردها همواره با کسری همراه است؟ ما بارها شنیده‌ایم که فلان بازیگر بعد از مدت‌ها پولش را نگرفته، باید دید آیا حساب و کتاب‌های بی‌نظم و بدون نظارت باعث چنین فرآیندی شده است؟ البته حتی در شکل بستن قراردادها هم گاها اشتباهاتی دیده شده است که همه این موارد با انتشار شفاف قراردادها حل شده و برنامه‌سازان و مدیران تلویزیونی هم می‌توانند از عملکرد خودشان دفاع کنند.
وی با اشاره به نبود شفافیت در شکل اجرایی بودجه در سازمان صداوسیما گفت: مهم‌ترین دلیل نبود شفافیت شکل نگرفتن ساز و کار درست مالی و حسابرسی در مجموعه صداوسیما است. برنامه‌سازان ما شناخت درستی از برنامه‌ای که می‌سازند، ندارند، برای همین وقتی برآورد درستی از شکل برنامه‌ای که ارائه می‌کنند، ندارند در نظام بودجه‌بندی هم با پیش‌بینی‌ها کار را جلو می‌برند. وقتی برآوردها دقیق باشد یعنی باید رقمی تعریف شود که نه یک ریال بیشتر نه یک ریال کمتر خرج شود و در طول ساخت هم نظارت جدی روی صرف هزینه‌ها باشد ولی وقتی نظارت نباشد مثلا در برنامه گفتگومحور، هزینه‌ای برای حضور مهمان در نظر گرفته می‌شود ولی وقتی نمی‌توانند بودجه را در بخش‌های دیگر مدیریت کنند و ناگهان پول کم می‌آید، مجبور می‌شوند از این قسمت بزنند یا مثلا در برنامه ترکیبی از خیر ضبط برخی تصاویر اختصاصی بگذرند و فقط به تصاویر آرشیوی اکتفا کنند. در نتیجه خروجی کار به مراتب ضعیف‌تر از چیزی است که انتظارش را داشتیم.
این منتقد در ادامه گفت: اگر تلویزیون در طول این سال‌ها به یک ساختار مدیریت شده در بودجه‌بندی دست پیدا می‌کرد دیگر شاهد این نبودیم که بسیاری از پروژه‌های نمایشی وقتی از سری اول به سری دوم و سوم و… می‌رسند، به واسطه‌ی عوامل آن، نیازمند بودجه‌های نجومی شویم درحالیکه بستر مخاطبان تلویزیون اجازه رشد برخی از سریال‌ها را داده است.
وی در ادامه افزود: متاسفانه صداوسیما خود را پاسخگو به رسانه‌ها نمی‌داند و همین موضوع باعث شده حتی وقتی بودجه‌ای خارج از بودجه دولت مثلا از طرف صندوق توسعه ملی در اختیار می‌گیرد، ندانیم آن را خرج چه چیزی و کدام بخش کرده است. هرچند با نگاه خوش‌بینانه می‌گوییم مثلا خرج HD کردن شبکه‌های تلویزیونی شده ولی هیچ نهادی از درون سازمان در این باره شفاف‌سازی نمی‌کند. سلطان‌محمدی با بیان اینکه باید نظارت‌های جدی بر عملکرد صداوسیما صورت بگیرد، گفت: وقتی در ردیف بودجه بخش قابل توجهی از درآمدها را برعهده سازمان می‌گذارند و راه را برای جذب آگهی و اسپانسر بازمی‌کنند آنوقت دیگر شفافیت باتوجه به اینکه یکسوی این قراردادها بخش خصوصی است، از بین می‌رود. مثلا یکی از عادت‌های بد مسابقه‌های تلویزیونی این است که برای هر برنامه یک اپلیکیشن جدید درست می‌کنند. این چه دلیلی دارد وقتی می‌توانند همگی ذیل یک اپلیکیشن کار کنند، این همه اپلیکیشن جدید ساخته شود؟ چرا نهادهای نظارتی بر نحوه رفتارهای اسپانسرها در تلویزیون ورود نمی‌کنند؟
بودجه‌هایی که خرج برنامه‌های بی‌کیفیت می‌شود
مازیار معاونی (منتقد) نیز در همین باره گفت: به دلیل افت کیفی برنامه‌های تلویزیونی در سالهای اخیر این پرسش جدی همواره مطرح است که بودجه خرج چه برنامه‌هایی می‌شود؟ سازمان صداوسیما به دلیل موازی‌کاری بسیاری از شبکه‌های تلویزیونی و گستردگی نیروی انسانی همواره در خرج کردن منابع مالی دچار نقصان است. مخاطب هم با خودش می‌گوید اگر قرار است خروجی برنامه‌ها و سریال‌ها به این میزان از آشفتگی برسد، پس این دستمزدها و بودجه‌ها خرج چه چیزی می‌شود؟
وی با بیان اینکه چابک‌سازی در سازمان صداوسیما باید صورت بگیرد، گفت: چه دلیلی دارد چند شبکه تلویزیونی به صورت همزمان سریال‌های قدیمی را پخش می‌کنند؟ کارکرد این شبکه‌ها چیست؟ چرا باید این میزان شبکه تلویزیونی داشته باشیم که آنوقت برای تامین برنامه‌هایش با چالش روبرو شویم؟ وقتی برآیند کیفی برنامه‌های تلویزیونی آنقدر پایین است بهترین راه‌حل برای رسیدن به یک تناسب بودجه‌ای، چابک‌سازی در شکل ساختاری شبکه‌ها و خروجی کار آن‌هاست. بسیاری از برنامه‌های پرمخاطب تلویزیونی که می‌توانستند محلی برای جذب مخاطب و اسپانسر باشند به دلیل سوءمدیریت یا تعطیل شدند یا با نازل‌ترین شکل روی آنتن می‌روند. نبود نظارت بر تصمیم‌گیری‌های خلق‌الساعه برای حذف برخی برنامه‌ها یا سپردن برنامه‌سازی به افراد مبتدی باعث شده سازمان در نگاه عمومی تبدیل به یک سازمان پرخرج و کم بازده جلوه کند.
وی افزود: تلویزیون به جای آنکه در شرایط بحرانی مثل شیوع ویروس کرونا امیدآفرین و شادی‌بخش در جامعه باشد خروجی بیشتر آثار نمایشی‌اش آثاری است که محتوای قتل و جنایت و بمب‌گذاری دارد. این برنامه‌ها در روحیه جمعی مردم تاثیرات منفی می‌گذارد. طبیعی است که نمی‌توان به چنین ساختاری برای این همه هزینه حق داد. وقتی مخاطب نمایی از خواسته‌های خودش را در تلویزیون نمی‌بیند چرا باید به این شکل بودجه‌ها هزینه شوند؟ این درحالیست که اگر فرهنگ پاسخگویی در مدیریت صداوسیما درباره بودجه‌ها و قراردادها شکل بگیرد، آنوقت منصفانه‌تر و بهتر می‌توان کارکرد این مجموعه را نقد کرد، اما وقتی همه چیز محرمانه است و قرار نیست مخاطب درباره آن پرسش کند، نمی‌توان به ابهامات هم پایان داد.