البته این اقدام در حالی انجام شد که غنی سازی ۶۰ درصد در نطنز همچنان ادامه دارد، همچنین سازمان انرژی اتمی طی بیانیهای از آغاز روند تعویض ماشینهای سانتریفیوژ نسل اول با ماشینهای پیشرفته ۶-IR در این مجتمع خبر داد که باعث افزایش چشمگیر ظرفیت تولید میشود. هرچند کاخ سفید در ابتدا این اقدام ایران را تائید نکرد، اما آژانس بین المللی در گزارش اعلام کرد که بیانیه ایران صحت دارد.
رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی در گزارشی که در اختیار اعضای شورای حکام قرار داد، اعلام کرد که ایران در حال برنامهریزی برای توسعه قابل توجه تولید اورانیوم با غنای پایین در فردو از طریق نصب ۱۴ آبشار دیگر از سانتریفیوژهای پیشرفته «آیآر۶» است که ۶ مورد آن جایگزین آبشارهای سانتریفیوژهای نسل پایین «آیآر۱» خواهد شد.گروسی در گزارش خود نوشت که آژانس بینالمللی انرژی اتمی افزایش فعالیتهای راستیآزمایی خود را از تأسیسات فردو به اطلاع ایران خواهد رساند. مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی همچنین در گزارش خود از تصمیم ایران برای نصب تأسیسات دوم در نطنز خبر داد؛اما در کنار اینها بیانیه سازمان انرژی هستهای و تصمیمات ایران با واکنش طرفهای غربی مواجه شد و آن را نقض صریح قوانین و حتی پیشروی ایران برای دستیابی به سلاح هستهای تعبیر کردند. به عنوان مثل خبرگزاری رویترز مدعی شد که نسخهای از گزارش محرمانه آژانس را رویت کرده که ایران با سرپیچی از تعهدات خود، ۱.۲ کیلوگرم اورانیوم ۶۰ درصد غنیشده خود را تغییر شکل داده و به ۱.۷ کیلوگرم اورانیوم متناسب برای ساخت سلاح هستهای تبدیل کرده است. عضو سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس اظهار کرد: «موضوع فناوری هستهای و تولید سوخت هستهای، حوزههای مختلفی از لحاظ مصرفی دارد و بعضیهای معتقدند که حدود ۷۰۰ رشته علمی و فناوری هستهای در مرحله «های تکنولوژی» در زیرمجموعه آن قرار دارند. ضمن اینکه کارآمدترین انرژی در جهان همین انرژی هستهای است که از نظر هزینهای هم به صرفهتر است؛ اما متاسفانه این استفاده صلحآمیز از انرژی هستهای تحتالشعاع سابقه منفی این صنعت در صنایع نظامی قرار گرفته است، این در حالی است که فقط آمریکاییها سابقه استفاده از آن را دارند.» حشمت الله فلاحت پیشه تصریح کرد: «بحثی که در ایران وجود دارد این است که پرهزینهترین تاسیسات و فناوری هستهای در کشور ما وجود دارد. یعنی اگر هزینهها و محدودیتهایی که از ممانعت آمریکا و کشورهای غربی ایجاد شد را لحاظ کنیم، فناوری هستهای ما بیشتر از هر کشور دیگر، هزینهساز بوده است. به طوری که اصلاً نظام در خصوص موضوع هستهای امکان بازگشت ندارد؛ بنابراین با توجه به این هزینه سنگین، سیاستی که در دستور کار قرار گرفت این بود که از فناوری هستهای صرفا به عنوان سوختی که مصرف نیروگاهی دارد، استفاده نشود و در مصارف دیگر هم سوخت و فناوری هستهای به کار گرفته شود. بنابراین وقتی چنین تصمیمی گرفته شد، هرچقدر درصد غنیسازی بیشتر شود، استفاده بیشتری هم از سوخت هستهای انجام میشود. یعنی مثلا غنیسازی ۲۰ درصد در حوزههای تحقیقاتی و پزشکی و امثال اینها مورد استفاده قرار میگیرد؛ اما وقتی به ۶۰درصد برسد، بیشترین استفاده را در حمل و نقل دریایی خواهد داشت. به عنوان مثال نفتکشها و کشتیهای بزرگی که با استفاده از سوخت هستهای در سراسر دنیا کار میکنند، نیازمند سوخت ۶۰ درصد هستند.»وی در خصوص ادامه این روند متشنج میان ایران و طرفین غربی عنوان کرد: «تحلیل من این است که بعد از سوخت ۶۰ درصد، نوع راهبردی که غربیها به ویژه ایالات متحده بر روابط هستهای با ایران حاکم میکنند، تغییر خواهد کرد. اگر آمریکاییها همانطور که ادعا میکنند به سراغ گزینه نظامی بروند یا پرونده ایران را مجددا به شورای امنیت ببرند یا بخواهند از مکانیزم ماشه استفاده کنند، فعالیت هستهای ایران را به سمت «دفاع هستهای» پیش خواهد برد، البته این عجیب نیست و طبیعت سیاست است. وقتی آمریکا و اسرائیل به دنبال شبیهسازی حمله به تاسیسات هستهای ایران هستند، قاعدتا جمهوری اسلامی به سمت فناوری دفاع هستهای پیش خواهد رفت و به نظر من هرچند همگان به ویژه مردم خودمان این حقانیت را برای ایران قائل هستند، اما این مرحله بسیار خطرناک است.» این عضو سابق کمیسیون امنیت ملی مجلس در خصوص «دفاع هستهای» تشریح کرد: «به باور من اگر پرونده ایران به شورای امنیت برود یا خرابکاری نظامی و جاسوسی در تاسیسات هستهای ایران صورت بگیرد، یکی از اقداماتی که به احتمال زیاد در دستور کار قرار خواهد گرفت این است که به سمت غنی سازی ۹۰درصد پیش برویم. یعنی تا زمان سوخت ۶۰ درصد راهبرد ایران، راهبرد جلوگیری از محرومیت هستهای خواهد بود، اما بعد از آن اگر کشورهای غربی به این سمت بروند که پرونده ایران را در شرایط اضطرار قرار دهند یا تهدید نظامی را عملی کنند، من معتقدم که ایران سریعا به سمت غنیسازی ۹۰ درصد پیش خواهد رفت.» فلاحت پیشه در پایان گفت: «واقعیت قضیه این است که مذاکره کنندگان ایرانی هیچ وقت تمام کنندههای یک سازوکار دیپلماتیک نبودند. حتی به نظر من اول آمریکاییها و بعد ایرانیها در کشتن فرصتهای هستهای بسیار تاثیرگذار بودند؛ اما حالا این طرفهای غربی هستند که سعی دارند با سوءاستفاده از فضای داخلی ایران، شرایطی شکل بدهند که توان چانهزنی ایران را کاهش دهند.