گرچه داده‌های دقیق تاریخی از صادرات هندوانه وجود ندارد اما شواهد آماری نشان می‌دهد صادرات ۹۰۲ هزار تنی سال ۱۴۰۰، بالاترین میزان صادرات هندوانه ایران در طول تاریخ بوده است. البته این موضوع زمانی اهمیت پیدا می‌کند که بدانید براساس آمارهای بلندمدت اقلیمی، سال ۱۴۰۰ یکی از کم‌بارش‌ترین سال‌های قرن ۱۴ هجری شمسی بوده است و در اصل ما با صادرات هندوانه بخش عظیمی‌از منابع آبی کشورمان را به دیگر کشورها به قیمتی بسیار ارزان صادر کرده ایم. بد نیست بدانید که تولید هر کیلو هندوانه حدود ۳۰۰ لیتر آب مصرف می‌کند یعنی در سال گذشته حدود ۲۷۱ میلیارد متر مکعب آب صادر کرده ایم و به طور متوسط روزانه حدود ۷۴۵ میلیون متر مکعب یا ۷۴۵ میلیارد لیتر آب از کشور به دیگر کشورها صادر شده است، آن هم در سالی که کمترین بارش در قرن ۱۴ هجری شمسی را داشته ایم. از آن جا که هندوانه سال قبل بین ۲ تا ۴ هزار تومان در هر کیلو قیمت داشت، اگر قیمت هر کیلو هندوانه را به طور میانگین ۳ هزار تومان در نظر بگیریم این حجم از صادرات هندوانه به این معناست که کشاورز چند ماه برای به ثمر نشستن هر کیلو هندوانه تلاش کرده و زحمت کشیده اما به ازای هر لیتر آبی که این میوه مصرف می‌کند و به خارج از کشور صادر می‌شود تنها ۱۰ تومان دریافت شده است. البته به جز هزینه آب مصرفی، دستمزد کشاورز، بذر، جمع آوری، حمل و نقل و...و در نتیجه هر لیتر آب بسیار کمتر از ۱۰ تومان تمام می‌شود. با این حساب در حالی که کشور دچار کم آبی است و بسیاری از شهرها و روستاها تنش آبی را تجربه می‌کنند، آب به صورت مجازی با قیمت ارزان به کشورهای دیگر صادر می‌شود. در انتها اینکه ۴۰ درصد رد پای مصرف آب اروپا را در خارج از مرزهای اروپا باید جست وجو کرد زیرا آن‌ها سعی کرده‌اند بیشتر محصولات آب بر را از دیگر کشورها تهیه کنند. به عنوان نمونه سالانه با صادرات انگور خشک شده ۳۲۰ میلیون مترمکعب، سیب درختی حدود ۱۹۵ میلیون مترمکعب، هندوانه و خربزه ۱۸۰ میلیون مترمکعب و گوجه فرنگی ۷۲ میلیون مترمکعب آب پنهان به کشورهای دیگر صادر می‌کنیم.