وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران تصریح کرد: ما از گفت‌وگو و مذاکره فرار نخواهیم کرد. حسین امیرعبداللهیان اظهار داشت: چگونگی برخورد ایران با قطعنامه صادره از سوی آژانس و روند ادامه و یا توقف مذاکرات است. ایران هیچ گاه از میز مذاکره فرار نکرده و معتقدیم مذاکره و دیپلماسی بهترین راه برای رسیدن به نقطه پایانی توافق است. ما گام‌های مهمی را در ماه‌های گذشته در مذاکراتی که باقری با مورا و کشورهای ۴+۱ در وین داشتند وتبادل پیام‌ها در این مدت بین ایران و آمریکا انجام شد اثبات کردیم اهل گفت‌وگو و منطق و رسیدن به توافقی خوب، قوی و پایدار هستیم. در پنجشنبه گذشته علیرغم استمرار پیام‌ها ولی طرف آمریکایی برای اعمال فشار بر ایران و اخذ امتیاز در مذاکره غیرمستقیم قطعنامه‌ای را ارائه داد و علیرغم اینکه آمریکا گفت قطعنامه خالی از محتواست. ما پکیج سیاسی جدید را روی میز گذاشتیم ولی آمریکا نپذیرفت و بر تصویب قطعنامه تأکید داشت. ایران با افزایش فعالیت‌های هسته‌ای خود که قبل از صدور قطعنامه به آژانس اطلاع داده شد.وی تصریح کرد: اکنون در کنار قطعنامه اقدامات بیشتر هسته‌ای ایران قرار دارد ما از گفت‌وگو و مذاکره فرار نخواهیم کرد و در این مسیر ارتباط ما از مسیرهای دیپلماتیک از طریق مورا و بورل پیام‌های ما در حال تبادل است. ایران برای رسیدن به توافق خوب، قوی و پایدار از منطقه دیپلماسی و مذاکراتی فاصله نخواهد گرفت.
ایران كوچكترین انتقاد آژانس را هم برنتافت
سازمان انرژی اتمی ایران پاسخ رسمی جمهوری اسلامی ایران به گزارش اخیر مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را منتشر کرده است.
آژانس در گزارش اخیر خود به سه مکان آلوده به اورانیوم اما اعلام نشده اشاره کرده بود و حالا سازمان انرژی اتمی ایران در توضیح خود گفته است اسرائیل ممکن است به عمد برخی از مکان‌ها در ایران را به اورانیوم آلوده کرده باشد.سه مکانی که آژانس می‌گوید آلوده به اورانیوم بوده و ایران «پاسخ رضایت بخش» درباره آن نداده در ورامین و تورقوزآباد در حومه تهران و در استان فارس قرار دارد. شورای حکام آژانس در واکنش به گزارش مدیرکل، هفته گذشته با صدور قطعنامه‌ای از ایران خواست درباره این مکان‌ها به سئوالات آژانس پاسخ «قانع کننده» دهد. ایران در پاسخ خود گفته است «مکان‌های اشاره شده در گزارش فعلی مدیرکل مبتنی بر ادعاهای مطرح شده توسط طرف ثالث بد نیت -یعنی رژیم صهیونیستی- است که هیچ مبنای حقوقی ندارد.»
گفتنی اینکه، قطعنامه اخیر شورای حکام چندان زبان و بیان تندی نداشت و تنها از تهران «درخواست» کرد که به پرسش‌ها و تردیدهای آژانس پاسخ دهد. اما تهران حتی همین بیان را برنتافت و پیش و پس از صدور قطعنامه در اقداماتی تلافی‌جویانه بخشی از دوربین‌های نظارتی فراپادمانی آژانس را خاموش و استفاده از نسل پیشرفته‌تر سانتریفیوژهای خود را از سر گرفت. اقداماتی که به گفته ناظران سیاسی می‌تواند مسیر پیش‌رو در تعامل ایران و جهان بر سر برنامه هسته‌ای را بیش از گذشته چالش‌برانگیز کند؛ اما بسیاری از کارشناسان این حوزه را به یاد سال‌های نخستین دولت محمود احمدی نژاد و قطعنامه‌هایی که در شورای حکام علیه برنامه هسته‌ای ایران صادر می‌شد می‌اندازد. روندی که در نهایت به ارسال پرونده ایران به شورای امنیت و تصویب قطعنامه‌های متعدد و وضع تحریم‌های شدید علیه ایران انجامید.
حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران صدور قطعنامه شورای حکام را اقدامی ضد ایرانی خوانده که می‌تواند بر روند تعاملات آتی طرفین اثر منفی بگذارد. دیگر مقام‌های تصمیم‌گیر در تهران همچون محمد اسلامی، رئيس سازمان انرژی اتمی و یا علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی و حتی ابراهیم رئيسی، رئيس جمهوری اسلامی ایران هم دیدگاه‌ها و مواضع مشترکی اتخاذ کرده‌اند. پیتر جنکینز، نماینده پیشین بریتانیا در سازمان انرژی اتمی در این خصوص می‌گوید: «به نظر من تفسیر وزیر امور خارجه ایران در خصوص اینکه قطعنامه شورای حکام را «ضد ایرانی» توصیف کرده بود، نادرست است. پیام اساسی این قطعنامه این است که ایران به اندازه کافی با دبیرخانه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همکاری نکرده است و در نتیجه این نهاد نمی‌تواند نسبت به صحت و صداقت فعالیت‌های پادمانی ایران اطمینان حاصل کند.» این دیپلمات بازنشسته بریتانیایی در ادامه می‌افزاید: «شورای حکام موظف است پیام مشابهی را برای هر کشور دیگری که توافقنامه پادمان ان‌پی‌تی را پذیرفته، ارسال کند. همه کشورهای غیرهسته‌ای معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای از نظر قانونی موظف هستند که در خصوص تمام مواد هسته‌ای خود به صورت شفاف به آژانس پاسخ دهند. در نتیجه اقدام شورای حکام یک روند عادی و منطقی ارزیابی می‌شود.» الکس وطنخواه، مدیر بخش ایران اندیشکده خاورمیانه در واشنگتن در این خصوص می‌گوید: «من فکر می‌کنم همه طرف‌ها به وضوح از شرایط پیش آمده ناامید هستند. غرب و ایرانی‌ها هر دو به یک راه حل سیاسی برای برنامه هسته‌ای ایران امیدوار بودند.»این تحلیلگر سیاست خارجی و مسائل ایران در ادامه می‌افزاید: «با توجه به اینکه روند تلاش‌ها با سرعت بسیار پایینی انجام شده و اختلافات میان طرفین هم بسیار برجسته و جدی بوده، جای تعجبی ندارد که در حال حاضر در چنین نقطه‌ای قرار داریم.»
ضمن اینکه رویکرد کلاسیک جریان‌های سیاسی تندرو در ایران که همواره بر راهبرد «مقاومت» باور دارند بخش دیگری از پیگیری چنین سیاستی است. در واقع مفهوم مصالحه در فرهنگ سیاسی ایران به ویژه در میان جریان سیاسی تندرو، رویکردی مذموم و از سر ضعف است که در ادبیات سیاسی این گروه از آن تحت عنوان «سازش» یاد می‌شود. به عبارت دیگر کسانی که در حال حاضر کنترل سیاست خارجی و پرونده هسته‌ای ایران را در اختیار دارند، با مقدس شمردن مفهوم پایداری، استفامت و مقاومت در مذاکرات دیپلماتیک تصور می‌کنند با ادامه این رویکرد می‌توانند طرف مقابل را تسلیم و خواسته‌های خود را در مذاکرات عملی کنند.