از سویی دیگر، سید صولت مرتضوی از عملی‌شدن ۵۰ درصد از وعده اشتغال در شش ماهه نخست امسال خبر داده است اما کارشناسان در شرایطی که وزارتخانه برای چند ماه بی‌وزیر بوده است این آمار را صحیح نمی‌دانند. آنها همچنین بر این باورند که آمارهایی از این دست صرفا برای بهتر نشان دادن کارنامه دولت‌ها در بخش اشتغال اعلام می‌شوند و منطبق بر واقعیات اقتصادی نیستند. موضوعی که بر ضرورت ایجاد یک بانک جامع اطلاعاتی صحه می‌گذارد. ابزاری که اگر وجود داشته باشد، کارشناسان می‌توانند بر آمار و اطلاعات در طول سال نظارت کنند. اینکه چه تعداد کارگاه راه‌اندازی یا چه تعداد کارگر به یک واحد تولیدی اضافه شده‌اند، دیگر اینکه چه بخش‌هایی خاموش یا کارگران آنها تعدیل و اخراج می‌شوند، از جمله اطلاعاتی هستند که در این بانک بارگذاری خواهند شد. اما این نقصان بزرگ به رغم پافشاری مکرر فعالان این بخش تا به امروز رفع نشده است؛ نقصی که در نبود هم‌پوشانی داده‌های مرکز آمار با دیگر مراکز تخصصی مثل سازمان تامین اجتماعی، وزارت کار، وزارت صمت و سایر سازمان‌هایی که در بحث اشتغال دخالت دارند، ریشه دارد.
با همه اینها مرکز آمار اعلام کرده که نرخ بیکاری با کمتر از یک درصد کاهش به ۸.۹ درصد در شهریورماه امسال رسیده است. به این بخش هم انتقاداتی وارد است؛ از جمله اینکه جمعیت فعال کشور به درستی محاسبه نمی‌شود. این نواقص و اشکالات از گذشته وجود داشته و هنوز برطرف نشده است. علت آن هم به عدم تعامل مرکز آمار با سایر مراکز تخصصی برمی‌گردد و در این زمینه هم‌پوشانی و پایش آمار واقعی اتفاق نمی‌افتد. دومین انتقادی که وارد است این است که نرخ بیکاری در سه بخش زنان، جوانان و فارغ‌التحصیلان به شدت بالاست. در دو بخش زنان و فارغ التحصیلان هم نرخ بیکاری بیشتر از ۴۵ درصد تخمین زده می‌شود. در این بخش‌ها کاهشی در نرخ بیکاری دیده نمی‌شود و این امر بسیار نگران‌کننده است.