درباره پیش‌بینی اوضاع نفت با روی کار آمدن مجدد ترامپ هم پیش‌بینی‌ها بسیار است. در دوران کلینتون و اوباما هدف امریکا این بود که در زمینه تولید نفت خودکفا شود، ترامپ نیز برای اینکه کنترل بازار نفت را در دست بگیرد اعتقادش بر این بود که امریکا مانند یک کمپانی است به این ترتیب که اکنون عربستان نیز بر این موضوع اذعان دارد که مدیریت بازار نفت در دستان ایالات متحده است. اکنون امریکا خود بزرگترین تولیدکننده نفت و گاز غیرمتعارف و همچنین صادرکننده نفت و گاز است، بنابراین امریکا تصمیم می‌گیرد نفت چه قیمتی داشته باشد.ترامپ در اولین دوره ریاست‌جمهوری خود نشان داد که مایل است نقشی فعال در شکل دادن به قیمت نفت ایفا کند. در سال ۲۰۱۸، اوپک را برای افزایش تولید برای کاهش قیمت سوخت تحت فشار گذاشت و سپس در سال ۲۰۲۰، این گروه را متقاعد کرد که تولیدش را کاهش دهد، زیرا می‌خواست صنعت نفت شیل آمریکا را که در پی شیوع کرونا و سقوط قیمت‌ها، در ورطه ورشکستگی بود، نجات دهد. طبیعی است که امریکا به دنبال این بود که قیمت نفت در حدی باشد که اقتصاد این کشور بتواند آن را تحمل کند، مثلا بهای بنزین زیاد بالا نرود و تورم ایجاد نشود.نفتی که امریکا تولید می‌کند برای پالایش و مصرف در خود امریکا نفت مناسب نبوده و این کشور بیشتر چشم به نفت عراق دارد زیرا بهترین خوراک پالایشگاهی خود را از نفت خاورمیانه بخصوص عراق تامین کرده، بنابراین برنامه‌ریزی دور اول انتخاباتی ترامپ برای بازار انرژی بود. در این دوره او اعلام کرده بهای انرژی مصرفی برای مردم امریکا را کاهش دهد بنابراین قیمت نفت باید زیر ۷۰ دلار باشد. به طوری که در طول ۴ سال دولت بایدن نیز چین و امریکا با هم همکاری نانوشته داشته و اجازه نمی‌دادند قیمت نفت از حدود ۷۰ دلار بالاتر برود بنابراین علیرغم بحران خاورمیانه قیمت نفت در بازار مدیریت می‌شد. با آمدن ترامپ امریکا دو مسئله دارد؛ یکی اینکه هزینه تولید نفت و گاز غیرمتعارف بالا رفته و تولیدکنندگان اعلام کردند اگر قیمت نفت خام در جهان به زیر ۷۰ دلار بیاید ممکن است تولید این نفت مقرون به‌صرفه نباشد و علاوه بر آن تولید نفت و گاز در دریای خزر مثل آذربایجان، ترکمنستان، روسیه و خیلج مکزیک و سواحل برزیل گران تمام می‌شود، بنابراین توافقی وجود دارد که قیمت نفت از ۷۰ دلار کمتر نشود، یکی از راه‌هایی که این وضعیت را در بازار حفظ کنند و چین هم متضرر نشود، این است که تحریم را روی ایران حفظ کنند و لطمه به زیرساخت‌های اقتصادی موجود ایران را افزایش دهند. در هر حال با وجود وعده‌های رئیس‌جمهور آمریکا، بعید به نظر می‌رسد تولید نفت این کشور افزایش یابد زیرا وال‌استریت خواهان سوددهی به جای رشد بیشتر تولید است.ترامپ سیاست انرژی را یکی از ارکان مبارزات انتخاباتی خود قرار و قول داد که تشریفات اداری را کاهش دهد و تولیدکنندگان نفت آمریکا را از قید و بند محدودیت‌های مقرراتی رها کند تا تولید افزایش یافته و قیمت‌ها برای مصرف‌کنندگان کاهش یابد.