خاموشی‌های مکرر برق در روزها و هفته‌های گذشته و با آغاز فصل گرما کارخانه‌ها کارگاهها و خطوط تولید بیشتری را از نفس انداخته است. قطعی‌های پیدرپی برق و ناترازی انرژی، همچون سایه‌ای سنگین بر سرصنعت افتاده و شعله‌‌های تولیدرا به خاموشی کشانده است.
بسیاری از کارخانه‌ها در استان‌های مختلف کشور و با ظرفیت های تولید بالا حالا تنها با یک‌دوم ظرفیت خود فعالیت می‌کنند و این کاهش شدید تولید، نه فقط عددی روی کاغذ، بلکه تهدیدی جدی برای معیشت هزاران کارگری است که حالا باید چشم انتظار حل معضل ناترازی انرژی باشند. این وضعیت نه تنها تولید را به صفر می‌رساند، بلکه زنجیره تامین و اقتصاد محلی را نیز به لرزه درمی‌آورد. در حالی که مسئولان وعده حمایت و جبران خسارت می‌دهند، اما واقعیت این است که بسیاری از واحدهای تولیدی بدون دریافت کوچک‌ترین غرامتی، بار سنگین این بحران را به دوش می‌کشند. ین وضعیت کاملاً با شعارهای سال‌های گذشته و امسال مغایرت دارد.
علاوه بر خسارت گسترده خاموشی کارخانه‌ها و کارگاهها، در برخی از صنایع همچون صنایع غذایی، دارویی و سردخانه‌ها، نه‌تنها افت تولید بلکه فساد مواد اولیه و محصولات تولیدی رخ می‌دهد که خسارت‌های آن بسیار سنگین‌تر از تعطیلی واحدهاست.در واقع شرکت‌هایی که سردخانه دارند یا صنایع مادر مانند فولاد و سیمان هستند، مشکلات بسیار جدی خواهند داشت. طبق قانون، قطعی برق و گاز واحدهای تولیدی در اولویت آخر است و در صورت اجبار به قطعی، دستگاه‌های خدمات‌رسان باید خسارت واحد صنعتی را پرداخت کنند، اما این قانون اجرا نمی‌شود و چند سال است که خسارت‌ها اعلام شده اما ریالی پرداخت نشده است. این وضعیت کاملاً با شعارهای سال‌های گذشته و امسال مغایرت دارد و یقینا با این روند، نه تنها آینده خوبی برای اقتصاد کشور رقم نخواهد خورد، بلکه موجبات ورشکستگی و تعطیلی واحدهای تولیدی فراهم می‌شود.
قطعی مکرر برق در شهرک‌های صنعتی دیگر یک معضل ساده نیست، بلکه تبدیل به یک بحران ساختاری ناشی از کمبود برق شده است. شهرک‌های صنعتی و واحدهای تولیدی، پیش‌تر تنها در فصل تابستان قطعی برق را تجربه می‌کردند، اما زمستان ۱۴۰۳، آغازی بر محدودیت برق این شهرک‌ها در تمامی فصول بود. در شرایطی که کشور بیش از هر زمان دیگری نیاز به تولید، اشتغال‌زایی و ارزآوری دارد، خاموشی‌های پیدرپی مراکز تولیدی ضربه سنگینی بر اقتصاد ایران وارد می‌کنند.
پیشنهاد جدید دولت، برق آزاد با قیمت ۶۷۰۰ تومان به ازای هر کیلووات‌ساعت است که تضمین می‌کند برق قطع نشود، اما این قیمت از برق خورشیدی (۴۵۰۰ تا ۵۰۰۰ تومان) گران‌تر است و هزینه تولید را به شدت افزایش می‌دهد. در صنایعی که برق ۱۰ تا ۲۰ درصد قیمت تمام‌شده را تشکیل می‌دهد، این افزایش هزینه بسیار سنگین است.
پیشنهاد مشخص کوتاه‌مدت برای حل مسئله وجود ندارد و قطعی‌ها از ساعتی به بالاتر امنیتی شده و شورای امنیت ملی دستور آن را می‌دهد و هیچ‌کس نمی‌تواند نظری بدهد. این وضعیت تا اواسط شهریور ادامه دارد و شرکت‌ها یک‌سوم سال را نمی‌توانند تولید کنند که منجر به عدم‌النفع و ضرر جدی می‌شود و این موضوع خارج از کنترل شرکت‌هاست. به نظر می‌رسد که خاموشی‌ها در سال جاری بیش از سال‌های گذشته است، چراکه قطعی برق در سال‌های گذشته از فروردین‌ماه شروع نشده بود.ادامه این روند نه تنها تولید را نابود می‌کند، بلکه اعتماد به سیاست‌های توسعه‌ای کشور را از بین می‌برد.