ماجرای دردناک دختر مظلوم ایران و فرزند بی دفاع‌مان» الهه حسین نژاد» که بخاطر گوشی آیفونی که شاید تمام دلخوشی‌اش بود، توسط راننده مسافرکش بیرحمانه به قتل می‌رسد.
داستان تلخ یک جنایت هولناک و دلخراش که این روزها احساسات هموطنانمان را جریحه‌دار کرده است، داستان یکی از صدها دختری است که طی سال‌ها قربانی خشونت و حلقه های مفقوده پیشگیری از جرم و جنایت علیه زنان شده‌اند. عوامل متعددی در فرآیند سیاست‌گذاری و اجرای قوانین و بکارگیری پتانسیل‌های موجود و بازدارنده دخیل هستند هر چند که دستگاه قضا، پلیس و سایر عوامل در روشن شدن و شفافیت این حادثه تلخ، جدیت و قاطعیت نشان دادند اما اگر ریشه‌ها و عوامل بازدارنده و پیشگیرانه که در لایحه‌ی حمایت از زنان دست نخورده و بدون اجرا باقی بماند، بدون شک شاهد جنایت‌های آتی و بیشتر و بیشتر خواهیم بود و قصه الهه‌ها در افکار عمومی کمرنگ و به دست فراموشی سپرده خواهد شد.
آنچه که هر بار با رخ دادن چنین حوادثی به عنوان مطالبه جامعه زنان مجددا مورد بحث قرار می‌گیرد، «لایحه زنان، کرامت و تامین امنیت بانوان در برابر خشونت» است که در میان پوشه‌های بانوان نماینده میلیون‌ها زن در مجلس شورای اسلامی خاک می‌خورد و نمودی از اجرا و اثرات آن احساس نمی‌شود.
اگر نگاهی اجمالی به مواد و تبصره‌ها و فصل‌های این لایحه بیاندازیم می‌بینیم که یکی از لایحه‌های کم نقص‌تری است که اجرای آن تحول شگرفی در وضعیت بانوان ایجاد خواهد کرد اما متاسفانه با نگاه به ۳ بند از ماده یک این لایحه هر مطالبه گری را از خواندن بقیه لایحه مایوس می‌کند! در این لایحه آمده است : «۱- تامین امنیت و صیانت از کرامت بانوان ۲- تحکیم مبانی خانواده و حفاظت از کیان آن ۳- افزایش سطح آگاهی عمومی و آموزش های اختصاصی در زمینه مقابله با بزه» موضوع بسیار مهمی است که اگر به طور جدی اجرا شود شاید کمتر شاهد جنایت‌های دلخراش و جانگداز علیه زنان باشیم.
حتما می‌گوییم که ریشه‌کنی جنایت، تجاوز و قتل یکی از آمالی است که هیچ‌گاه عملی نخواهد شد اما حداقل با آموزش می‌توان آمار آن را کاهش داد. از سویی دیگر بررسی علل و عوامل بوجود آورنده این حوادث که ریشه در اختلالات روانی، فقر و مشکلات اقتصادی و ده‌ها علل دیگر دارد که حضور گسترده‌تر و جدی‌تر جامعه‌شناسان و روان‌شناسان را می‌طلبد. همچنین اهتمام و قاطعیت بیشتر در جهت رفع معضل بیکاری و ایجاد اشتغال و جلوگیری از یاس و سرخوردگی جوانان که بتواند راه‌های کجروی و بزهکاری را تا حدود زیادی ببند.
سخن پایانی اینکه، پیشگیری از جرم و حفاظت و صیانت از نوامیس جامعه امری است که توجه همگانی همه دست‌اندرکاران را می‌طلبد.