این اظهار نظر رییس مجلس در واقع واکنشی به برخی اظهارات مقامات دولتی و از جمله رئیس دولت درباره ایجاد فرصت برای بازگشت آمریکا به برجام و احتمال مذاکره با پیروزی جو بایدن در انتخابات ایالات متحده است.این شاید بزرگترین اختلاق دولت با منتقدان و رقبایش باشد؛ اینکه وضعیت ناهنجار اقتصادی حاصل سومدیریت دولتی است یا تحریمهای خارجی؟اختلاف بر سر دو نگاه است. این اختلاف بنیادین مدتهاست به صورت جسته و گریخته در بیان مقامات مسئول کشور دیده میشود. رییس جمهور آدرس مشکلات اقتصادی را کاخ سفید میداند و اصولگرایان میگویند این مشکلات ناشی از خطاها و ناتوانیهای مدیریتی است. مقامات دولتی خوشبیناند که با بازگشت آمریکا به برجام بخش عظیمی از تحریمها لغو شود و مشکلات اقتصادی ایران نیز کاهش یابد. اما اصولگرایان سالهاست که معتقدند مشکلات اقتصادی ربطی به تحریم ندارد، ادعایی که به نظر میرسد چندان با واقعیت همخوان نیست. با این حال سیاستمداران اصولگرا بر آن پافشاری میکنند.پس از پیروزی بایدن در انتخابات آمریکا، روحانی با تاکید بر اینکه هر کجا ببینیم شرایط برای لغو تحریم آماده است از آن استفاده خواهیم کرد، میگوید: هدف ما لغو تحریمها و تعامل سازنده با جهان است ... هیچکس حق فرصتسوزی ندارد. در مقابل، نسخه اصولگرایان برای اقتصاد همین است که در سخنان رییس مجلس دیده میشود، آنها میگویند باید تولید داخل را قوی کنیم و نیاز به خارج به حداقل برسانیم، آنها میگویند، نباید نگاهها فقط به اروپا و امریکا باشد بلکه باید با کشورهای همسایه و منطقه روابط گرمی برقرار کنیم و از بازارهای آنها سود ببریم. نسخه قالیباف بسیاری از مسائل را نادیده میگیرد، مثل این نکته که با وجود تحریمها حتی نزدیکترین شرکای ایران هم نمیتوانند با ایران تبادل مالی داشته باشند. در حال حاضر ۴۰ میلیارد دلار پول ایران در کشورهای دیگر بلوکه شده است که حدود ۲۰ میلیارد دلار آن در چین است و این کشور به خاطر تحریمهای بانکی قادر به انتقال پول به ایران نیست. این همه در حالی است که مجلس با سکانداری قالیباف و تمام شعارهای عدالت محوریشاش در چند ماه گذشته خروجی قابل توجه که نه حتی متوسطی هم نداشته است! این مجلس چطور می تواند بدون نیم نگاهی به خارجف کمکی دررفع بحران همه گیر اقتصاد داشته باشد؟تمام طرحهایش یا بلندپروازانه بوده و به نتیجه نرسیده و یا منابع مالی برای آنها وجود ندارد و یا اینکه شورای نگهبان با آن مخالفت کرده است. در واقع میتوان گفت مجلس یازدهم از روز اول آغاز به کارش تاکنون نتوانسته است هیچ طرح بزرگی را به نتیجه برساند. اقدامات مجلس بیشتر شکل نمایشی به خود گرفته است، نمایندگان فقط انتقاد میکنند، خبری از قانونها و طرحهای موثر و کاربردی نیست. دیروز هم یک نماینده مجلس به جای تلاش در مسیر موثر برای کاهش مشکلات دست به اعتصاب غذا زد! مصطفی رضا حسینی قطبآبادی، نماینده شهر بابک گفت که در حمایت از محتاجین به نان شب و گرفتاران این کار را انجام میدهد. این شاید عملی ترین اقدام مجلس از زمان آغاز به کارش تا کنون درراستای اهداف اقتصادی عدالت محورش باشد.