کد خبر: ۱۲۷۱۹۳
خاطرات بانوی طلایی خوزستانی ؛ از زندگی سخت و استفاده از «فرغون» به جای «ویلچر» تا رکوردزنی در پارالمپیک

دختر «ملاشیه محروم و مظلوم» چگونه بربام پارالمپیک توکیو ایستاد

دارنده مدال طلای پارالمپیک توکیو گفت: خانواده پرجمعیتی بودیم و پدرم کارگر ساده بود، پدر و برادرانم با فرغون مرا به مدرسه می‌بردند و نمی‌توانستند به خاطر شرایط مالی برایم ویلچر بخرند.

هاشمیه متقیان مدال آور طلایی پارالمپیک در رشته پرتاب نیزه در توصیف لحظات رکورد زدنش اظهار داشت: از خوشحالی نمی‌دانستم چه کنم چون برای این لحظه ۵ سال تلاش کردم. اکثر ورزشکاران در مسابقات به خاطر جو مسابقه، حضور داوران و استرس موجود کمتر از رکوردهای تمرینی خود می‌زنند اما من بهترین رکورد خودم را در پارالمپیک ثبت کردم. رکورد ۲۴ متر و ۵۳ را زدم. با تمام توانم برای پرتاب سوم رفتم و کل توانم را گذاشتم. متقیان تصریح کرد: بعد از پیروزی در پارالمپیک اولین نفر به خواهرم زنگ زدم چون پدرم گوشی هوشمند نداشت و برای خواهرم گریه کردم. خواهرم می‌گفت «روی مدال نقره حساب کرده بودیم گل کاشتی» خودم هم باورم نمی‌شود این همه حرکت را انجام دادم و وقتی پیروز شدم در حال خودم نبودم.وی درباره خطاهای پرتاب نیزه بیان کرد: نباید لگنمان از نشینمن گاه بلند شود و یا پاهایمان لرزش پیدا کند چون این موارد خطا محسوب می‌شود. نوک نیزه باید با چمن برخورد کند و اثر آن روی چمن بماند نباید نیزه با کمر به چمن برخورد کند. پرتاب چهارمم ۲۴ متر و ۴۲ بود که آن هم رکورد را رد کرده بود. برنده مدال طلای پرتاب نیزه در پارالمپیک افزود: یک سال بعد از تولدم تب شدید داشتم مادرم مرا به مرکز بهداشت برد به خاطر اینکه به من واکسن فلج اطفال زدند دو پایم معلول شد. از سال‌های اول ابتدایی فهمیدم که دو پایم معلول است. سخت بود ولی خانواده ام نگذاشتند در خانه منزوی شوم. تا چهارم ابتدایی پدرم و برادرانم با فرغون مرا به مدرسه می‌بردند و نمی‌توانستند به خاطر شرایط مالی برایم ویلچر بخرند چون در خانواده پر جمعیت بودیم و پدرم کارگر ساده بود. همه خانواده در موفقیت من تاثیر گذار بودند به خصوص برادرانم و پدر و مادرم چون به ادامه تحصیل و ورزش تشویقم می‌کردند و می‌گفتند همیشه متکی به خودت باش. متقیان توضیح داد: وقتی از پارالمپیک برگشتیم استقبال خوبی از من در تهران و اهواز شد. همه مسئولان و همشهریانم حضور داشتند و سنگ تمام گذاشتند. بعد از مسابقه از خوشحالی خوابم نمی‌برد. مدال طلا را به افشین حیدری مدیرکل ورزش و جوانان استان خوزستان تقدیم کردم چون از من حمایت‌های زیادی کرد.متقیان اظهار داشت: وزنه زدن و تمرین‌های عادی بدنسازی سالن، تمرین بدنسازی روی سکو برای انعطاف بیشتر بدنمان جزو ضروریات پرتاب نیزه است. عضلات پهلو و کمر هم باید قوی باشد تا بتوانیم با قدرت بیشتری نیزه را پرتاب کنیم. در تمرینات اصلا ناامید نشدم و هیچ وقت از تمرینم کم نگذاشتم روزی چهار ساعت تمرین داشتم، توکل به خدا کردم و مطمئن بودم نتیجه تلاش هایم را می‌گیرم. وی گفت: ۶بار قبل از مسابقات پارالمپیک تست دادم چون رنک دوم جهان را دارم و حساسیت زیادی روی من بود. چون محدودیت سنی نداریم می‌توانیم تا زمانی که رکورد می‌زنیم مدال کسب کنیم. رکوردی که من ارتقا دادم رکورد رقیبم بوده است او زنی ۶۲ ساله است که رنک پنجم جهان را دارد. متقیان ادامه داد: در طول این سال‌ها دو بار به انتخابی مسابقات والیبال نشسته روی آوردم ولی به خاطر فیزیک بدنی پذیرش نشدم و بعد به ورزش انفرادی رفتم که پرتاب نیزه را انتخاب کردم.

 

ارسال دیدگاه شما

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیر سیستم منتشر خواهند شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهند شد
  • پیام هایی که به غیر از زبان پارسی باشد منتشر نخواهند شد
1400/6/21 -  شماره 4984
جستجو
جستجو
بالای صفحه
کد خبر: ۱۲۷۱۹۳
خاطرات بانوی طلایی خوزستانی ؛ از زندگی سخت و استفاده از «فرغون» به جای «ویلچر» تا رکوردزنی در پارالمپیک

دختر «ملاشیه محروم و مظلوم» چگونه بربام پارالمپیک توکیو ایستاد

دارنده مدال طلای پارالمپیک توکیو گفت: خانواده پرجمعیتی بودیم و پدرم کارگر ساده بود، پدر و برادرانم با فرغون مرا به مدرسه می‌بردند و نمی‌توانستند به خاطر شرایط مالی برایم ویلچر بخرند.

هاشمیه متقیان مدال آور طلایی پارالمپیک در رشته پرتاب نیزه در توصیف لحظات رکورد زدنش اظهار داشت: از خوشحالی نمی‌دانستم چه کنم چون برای این لحظه ۵ سال تلاش کردم. اکثر ورزشکاران در مسابقات به خاطر جو مسابقه، حضور داوران و استرس موجود کمتر از رکوردهای تمرینی خود می‌زنند اما من بهترین رکورد خودم را در پارالمپیک ثبت کردم. رکورد ۲۴ متر و ۵۳ را زدم. با تمام توانم برای پرتاب سوم رفتم و کل توانم را گذاشتم. متقیان تصریح کرد: بعد از پیروزی در پارالمپیک اولین نفر به خواهرم زنگ زدم چون پدرم گوشی هوشمند نداشت و برای خواهرم گریه کردم. خواهرم می‌گفت «روی مدال نقره حساب کرده بودیم گل کاشتی» خودم هم باورم نمی‌شود این همه حرکت را انجام دادم و وقتی پیروز شدم در حال خودم نبودم.وی درباره خطاهای پرتاب نیزه بیان کرد: نباید لگنمان از نشینمن گاه بلند شود و یا پاهایمان لرزش پیدا کند چون این موارد خطا محسوب می‌شود. نوک نیزه باید با چمن برخورد کند و اثر آن روی چمن بماند نباید نیزه با کمر به چمن برخورد کند. پرتاب چهارمم ۲۴ متر و ۴۲ بود که آن هم رکورد را رد کرده بود. برنده مدال طلای پرتاب نیزه در پارالمپیک افزود: یک سال بعد از تولدم تب شدید داشتم مادرم مرا به مرکز بهداشت برد به خاطر اینکه به من واکسن فلج اطفال زدند دو پایم معلول شد. از سال‌های اول ابتدایی فهمیدم که دو پایم معلول است. سخت بود ولی خانواده ام نگذاشتند در خانه منزوی شوم. تا چهارم ابتدایی پدرم و برادرانم با فرغون مرا به مدرسه می‌بردند و نمی‌توانستند به خاطر شرایط مالی برایم ویلچر بخرند چون در خانواده پر جمعیت بودیم و پدرم کارگر ساده بود. همه خانواده در موفقیت من تاثیر گذار بودند به خصوص برادرانم و پدر و مادرم چون به ادامه تحصیل و ورزش تشویقم می‌کردند و می‌گفتند همیشه متکی به خودت باش. متقیان توضیح داد: وقتی از پارالمپیک برگشتیم استقبال خوبی از من در تهران و اهواز شد. همه مسئولان و همشهریانم حضور داشتند و سنگ تمام گذاشتند. بعد از مسابقه از خوشحالی خوابم نمی‌برد. مدال طلا را به افشین حیدری مدیرکل ورزش و جوانان استان خوزستان تقدیم کردم چون از من حمایت‌های زیادی کرد.متقیان اظهار داشت: وزنه زدن و تمرین‌های عادی بدنسازی سالن، تمرین بدنسازی روی سکو برای انعطاف بیشتر بدنمان جزو ضروریات پرتاب نیزه است. عضلات پهلو و کمر هم باید قوی باشد تا بتوانیم با قدرت بیشتری نیزه را پرتاب کنیم. در تمرینات اصلا ناامید نشدم و هیچ وقت از تمرینم کم نگذاشتم روزی چهار ساعت تمرین داشتم، توکل به خدا کردم و مطمئن بودم نتیجه تلاش هایم را می‌گیرم. وی گفت: ۶بار قبل از مسابقات پارالمپیک تست دادم چون رنک دوم جهان را دارم و حساسیت زیادی روی من بود. چون محدودیت سنی نداریم می‌توانیم تا زمانی که رکورد می‌زنیم مدال کسب کنیم. رکوردی که من ارتقا دادم رکورد رقیبم بوده است او زنی ۶۲ ساله است که رنک پنجم جهان را دارد. متقیان ادامه داد: در طول این سال‌ها دو بار به انتخابی مسابقات والیبال نشسته روی آوردم ولی به خاطر فیزیک بدنی پذیرش نشدم و بعد به ورزش انفرادی رفتم که پرتاب نیزه را انتخاب کردم.

 

ارسال دیدگاه شما

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیر سیستم منتشر خواهند شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهند شد
  • پیام هایی که به غیر از زبان پارسی باشد منتشر نخواهند شد