پریسا زنگنه منش

جوان و پر از انگیزه است، خستگی برایش معنا ندارد؛ برای کار شب‌وروز، گرما و سرما نمی‌شناسد و عجیب قانون‌های خاص خودش را دارد. قانون‌هایش برای متمایز کردن خودش از دیگران نیست، دلش می‌خواهد شاگردانش به درستی رشد کنند، در یک زندگی حرفه‌ای فوتبال. خیلی زود مطرح شد و کمتر از ۲۰ سال داشت که پیراهن تیم‌ملی ایران را به تن کرد. مغرور نشد و راهش را آهسته و پیوسته ادامه داد؛ در مسیر فوتبالی‌اش، اوساسونای اسپانیا مقصدی شیرین و دلنشین برایش بود. اما از گلی که بالای سر کاناوارو کاپیتان تیم‌ملی ایتالیا، به کاسیاس گلر افسانه‌ای رئالی‌ها زد؛ هم محبوب‌تر شد و هم بزرگتر برای ایرانی‌ها.“نکو” شعار هواداران اسپانیایی بود؛ شعاری که وقتی برای بزرگداشت بازیکن محبوب “سرخ‌ها” در پامپلونا طنین‌انداز می‌شد، ما ایرانی‌ها را به وجد می‌آورد، مثل یک غرور ملی. در مسیرش هر چه بوده صعود بوده، از تیم‌ملی گرفته تا بازی در جام‌جهانی و اروپا و حتی گل نجات‌بخش‌اش برای ماندن اوساسونا در لالیگا و حالا مربیگری...هیچ وقت راه تنزل را در پیش نگرفت حتی آن روزی که در متن نامه خداحافظی‌اش نوشت “بچه که بودم وقتی می‌گفتند کفش‌هایش را آویخت فکر می‌کردم باید کفش‌هایم را از جایی آویزان کنم ولی بعدها فهمیدم که با آویزان کردن کفش خیلی از آرزوهایت هم آویخته خواهد شد.” اما جواد نکونام که در اوج پختگی در فوتبال، کفش‌هایش را آویخت، نه تنها هیچ وقت کفش آرزوهایش را آویزان نکرد، بلکه با همان کفش‌ها به سوی آرزوهای بزرگتر دوید.نکوی ۴۱ ساله اهدافی دارد به بلندای کارنامه درخشانش؛ او به مربیگری در اروپا فکر می‌کند، شانسی که در اوساسونا برایش وجود دارد و اگرچه حالا هم می‌تواند هدایت تیم‌ملی را هم برعهده داشته باشد اما فعلا در فولاد خوش می‌درخشد.

خبرنگار ایسنا با این مربی جوان که علاقه چندانی با مصاحبه و بودن در رسانه‌ها ندارد به گفت‌وگو نشست؛ بعد از تمرین به محل گفت‌وگو آمد و عجیب بود که اصلا خسته نبود و تمام دغدغه‌اش اتمام گفت‌وگو و رفتن برای برنامه‌ریزی تمرین بعدی بود.جواد نکونام در ابتدای این گفت وگو در پاسخ به این سوال به نظر می‌رسد در هیچ دوره ای چه در دوران بازی و چه در عرصه مربیگری، پیشرفت جواد نکونام متوقف نشده است؛گفت:در پنج دوره مقدماتی جام جهانی بازی کردم و در ۲۰۰۶ و ۲۰۱۴ همراه با تیم ملی به جام جهانی رفتم و این‌ها  افتخاراتی است که همه فوتبالیست‌ها دوست دارند به آن دست پیدا کنند. البته می‌توانستم حضور بیشتری در تیم ملی داشته باشم اما با توجه به شرایطی که بود، به نظرم دو جام جهانی خوب را داشتم و یکی باعث حضورم در فوتبال اروپا شد و در یکی نیز کاپیتان تیم ملی بودم که افتخار بزرگی برای من است. همه این‌ها به تفکرم برمی‌گردد که از روز اول می‌خواستم پیشرفت کنم و تا روزی هم که فوتبال بازی کردم، پیشرفتم را متوقف نکردم و تا جایی که می‌توانستم به موفقیت برسم، ادامه دادم و نهایت همانی بود که به آن رسیدم اما خوشحالم که به حداکثر کاری که می‌توانستم انجام دادم، رسیدم. البته اگر آن موقع تجربه الان را داشتم قطعاً موفقیت‌های بیشتری کسب می‌کردم. اما در آن زمان و با جوانی و تجربه کم و فوتبال آماتور ایران، به نظرم کار بزرگی انجام دادم.وی با بیان اینکه خوزستان مهد فوتبال است و زمین‌های  خاکی‌های استان پراز استعداد است اظهار داشت:خوزستان استعدادهای فراوانی دارد. البته استعداد خوزستانی تا ۱۸ سالگی زیاد هستند و از ۱۸ سال به بالا دیگر استعداد تمام شده و باید شکوفا شوند. به نظرم نخبه‌های فوتبال ایران را از ۱۰ تا ۱۶ سااگی در خوزستان داریم که باید برای آن‌ها برنامه ریزی شود.نکونام در باره  فولاد در رقابت‌های آسیا و درخشش در آن گروه سخت که باعث خوش درخشیدن و آبروی فوتبال ایران شدگفت:بستگی به هزینه دارد زیرا خودتان می‌دانید که تیم‌های عربی چقدر هزینه می‌کنند اما همین فولاد اگر برنامه ریزی درستی برای آن شود و بتوانیم بازیکنان خوبی جذب کنیم، یک سال دیگر می‌تواند قهرمان لیگ برتر شود. در مورد آسیا هم باید بگویم در حال حاضر هیچ تیمی‌از ایران نمی‌تواند قهرمان شود و این هم به خاطر یارگیری تیم‌های عربی و شرق آسیا است.ما واقعا در گروه سختی قرار داشتیم و بازی‌های فشرده در آن شرایط آب و هوایی عربستان، بازیکنان را خسته و کلافه کرد اما بازیکنانم پا پس نکشیدند و تلاش همه مجموعه به ثمر نشست و فولاد از گروه خود صعود کرد. صعودی که باید بابت آن از همکارانم در کادر فنی، بازیکنان و دیگر عوامل تیم و همچنین مدیرعامل باشگاه و اعضای هیات مدیره و مدیرعامل شرکت فولاد تشکر ویژه داشته باشم. این صعود هدیه ای برای مردم خوزستان بود، مردمی‌که در این مسیر با انرژی مثبت به ما چه در آسیا و چه در لیگ برتر همیشه کمک کرده و انگیزه داده اند. از این مردم نیز قدردانی می‌کنم.بازیکن سابق تیم ملی در پایان تاکید کرد:بابت افتخارات خوبی که در این مدت برای باشگاه بزرگ فولاد و مردم خوزستان کسب کرده ایم، خوشحالم؛ امسال دو قول به مردم خوزستان داده بودم، یکی قهرمانی در سوپر کاپ و دیگری هم صعود از گروه‌مان در لیگ قهرمانان آسیا که خوشبختانه هر دو محقق شدند. مردم خوزستان عاشق فوتبال هستند و لیاقت آن‌ها بیش از این است. امیدوارم تا هر زمان که در باشگاه فولاد خدمت می‌کنم، با موفقیت‌هایمان موجبات خوشحالی این مردم را فراهم کنم.