از آن طرف گیلان هم وضعیت خوبی ندارد. از تربت جام و زاهدان نیز تصاویری می‌آید که زندگی سخت دهه ۶۰ را احضار می‌کند. مردم به دنبال کپسول، یکی برای گرما هیزم می‌سوزاند، فروش هیتر و المنت رونق گرفته، در سال ۲۰۲۳! با همه اینها روزنامه دولت امروز از دیپلماسی موفق گازی نوشته، یک روزنامه دیگر هم از سانسور استقبال مردم یزد از رئیسی گلایه کرده! از آن سو یک شیر پاک خورده‌ای پیشنهاد داده یک سوم کارمندان سر کار بروند و موجی از طعنه و کنایه کاربران در شبکه‌های اجتماعی راه افتاده :«یعنی الان گاز ادارات اندازه آن یک سوم گرم می‌کند؟!» انگار وضعیت نیمه ‌تعطیلی که از ایام کرونا سنت شد، اینجا هنوز ادامه دارد! جالب اینجاست که بنا به گزارش هواشناسی، این زمستان «سخت و سرد» نیست و دمای هوا در حالت نرمال یک زمستان قرار دارد. با همه اینها چند ماه قبل فصل کُری‌خوانی بود، آن فصل را «ما» بُردیم، این ‌بار اما فقط منتظریم این «زمستان» تمام شود، وگرنه که می‌دانیم روسیاهی به «کی» مانده! در همین رابطه معاون استاندار مازندران اعلام کرد: مردم از سفر به مازندران خودداری کنند، چرا که گاز ویلاهای غیردائم سکونت قطع شده است. مدیرعامل شرکت گاز گیلان هم گفت: مصرف گاز نسبت به ۴۸ ساعت گذشته ۲.۵ درصدی  کاهش داشته است. البته این کاهش مصرف به واسطه محدودیت‌هایی است که در مصرف گاز ایجاد شده و گاز بیش از ۷۶۰ واحد صنعتی و ویلاهای خالی از سکنه را قطع کردیم. از سویی دیگر، مرکز مدیریت راه‌های کشور از کاهش ۴.۵ درصدی تردد برون ‌شهری در پی افزایش برودت هوا گزارش داد و اعلام کرد: هم ‌اکنون بارش برف و باران در جاده‌های ۱۷ استان شروع شده است. 
به عبارتی دیگر «زمستان سخت اروپا» برای ایران گران تمام شده و اکنون که در حال نوشتن این خطوط هستیم تقریبا تمامی‌سیستم بوروکراسی و مدارس و دانشگاه‌ها تعطیل شده‌اند و شرکت ملی گاز شرایط کنونی را بحرانی ارزیابی کرده و مسئولان و رسانه‌های دولتی اکنون روی صرفه‌جویی در مصرف گاز از جانب شهروندان مانور می‌دهند، بدون اینکه به ناکارآمدی سیاست‌گذاری اقتصادی کشور به ویژه در بخش انرژی اشاره‌ای بکنند و احتمالا پرسیدن این سؤالات دیگر تکراری شده که چگونه کشوری که دارنده دومین و یا سومین ذخایر گاز دنیاست اکنون در تأمین انرژی داخل درمانده شده و نمی‌تواند سالانه حدود ۴۰۰ میلیارد مترمکعب گاز تولید کند و اروپا که واردکننده صِرف انرژی است مشکلی از این بابت ندارد، آن هم در شرایطی که بیش از ۴۵ درصد انرژی این کشور وابسته به روسیه بود و اکنون روسیه را از معادلات انرژی خود حذف کرده است. وابستگی آلمان به گاز طبیعی روسیه در سال ۲۰۲۲ حتی تا ۶۰ درصد هم رسید، اما اکنون و تنها طی چند ماه به صفر رسیده بدون اینکه کشور با بحران عجیب و غریبی دست و پنجه نرم کند. انگار حتی اگر یک مجموعه سیاست‌گذار عمدا می‌خواست چنین وضعیتی را برای کشوری رقم بزند باز هم به این سطح از بحران نمی‌رسید و این همان پارادوکس عجیب و غریبی است که اقتصاد انرژی ایران در چنبره آن گرفتار شده است. در همین رابطه  می‌توان به توئیت رحمت‌الله بیگدلی اشاره کرد: «دولت انقلابی رئیسی هر روز ادارات ‌و مدارس را به‌خاطر افت فشار گاز تعطیل می‌کند! اکنون شریعتمداری،ثابتی، رائفی‌پور و شرکا که از زمستان سخت اروپا می‌گفتند و رئیسی را خام می‌کردند بگویند کدام کشور اروپایی ادارات‌ و مدارس خود را تعطیل می‌کند؟» شارلوت درونته به زبان طنز نوشته: «تو دنیای موازی در حالی که آلمان کل سال ایران رو به داشتن زمستان سخت تهدید می‌کرد امروز مجبور شد به خاطر عدم توانایی در تامین گاز برای مردمش مدارس و ادارات کلن و اشتوتگارت و برلین رو تعطیل کنه!» کاربر دیگری هم نوشت: «وضعیت بحران گاز به حدی است که کار از تعطیلی مدارس به تعطیلی رسمی‌بعضی استان‌ها مثل البرز رسیده در واقع به احتمال زیاد صورت پایتخت را هم با سیلی سرخ نگه داشته اند در حالی که مطلقا سرمای خاصی در کشور حاکم نیست و شاید از معدل سایر زمستان‌های اخیر گرم تر هم باشد.»