رئیس سازمان هواپیمایی کشور: «با دانش و زیرساختی که در کشور وجود دارد حتما می‌توانیم هواپیمایی در کلاس ایرباس و بوئینگ بسازیم.» اینکه رئیس فعلی این سازمان مدعی ساخت ایرباس و بوئینگ در ایران است از دو حالت خارج نیست، یا اینکه ایشان از ابتدایی ترین الزامات و پیچیدگی‌های صنعت ساخت هواپیمای مسافربری بی اطلاع هستند، که وامصبیتا و یا اینکه مطلع است، اما برای خوشایند مسئولان حرف می‌زند. به هر حال، جهت اطلاع رئیس ناآگاه هواپیمایی، فعلا بر روی کره زمین در دو نقطه هواپیمای مسافربری متوسط و بزرگ ساخته می‌شود، آمریکا و اروپا. آمریکا با اینکه پیشرفته ترین کشور صنعتی دنیاست با این حال در پروسه ساخت هواپیماهای بوئینگ از کمک بیش از ۳۵۰۰ شرکت غیر آمریكایی در سراسر دنیا بهره می‌گیرد، به طوری که بخش زیادی از قطعات این هواپیماها در کشورهای دیگر ساخته می‌شود.

از سویی دیگر، روسیه به عنوان وارث شوروی سابق صاحب یکی از پیشرفته ترین‌ صنایع هوانوردی و فضائی دنیاست، اگر چه هواپیماهای کوچک و متوسط مسافربری توپولوف، سوخو و یاک را می‌سازد، اما فاصله کیفیت و ایمنی این هواپیماها با ایرباس و بوئینگ تا آنجاست که بیش از ۸۵ درصد هواپیماهای شرکت هواپیمائی ایرفلوت اصلی ترین شرکت هواپیمایی روسیه، ایرباس و بوئینگ هستند.
آقای رئیس هواپیمایی کشور؛ شما که زیرساخت و دانش ساخت ایرباس و بوئینگ را در داخل دارید، چرا ده‌ها هواپیما را که سالهاست زمین گیر شده اند را تعمیر و راه اندازی نمی‌کنید، که كاری هزار بار آسانتر از ساخت هواپیما است؟ به چه دلیل  ژاپن، کره جنوبی، سوئد، آلمان و كلی كشور پیشرفته دنیا به تنهائی قادر به ساخت هواپیماهای متوسط و‌ بزرگ مسافربری نیستند؟ چرا خیلی از شرکت‌ها، مثل فوکر که هواپیماهای مسافربری کوچک می‌ساختند با آن همه سابقه از این صنعت خارج شدند؟ دانش ساخت هواپیماهای مسافربری حاصل تجمیع آخرین دستاوردهای علوم، هوا فضا، مواد، کامپیوتر، الکترونیک، پزشکی و غیره است. چرا تا به حال از این امکانات عظیم که فقط آمریکا آن هم به طور نسبی به تنهایی آنها را داراست در جهت توسعه صنعتی کشور استفاده نشده است؟