در سالهای گذشته که بنزین با دو نرخ دولتی و آزاد عرضه می‌شد در ابتدای هر سال شهروندان می‌دانستند با افزایش قیمت بنزین دولتی، نرخ کرایه تاکسی افزایش پیدا می‌کند و این نرخ تا انتهای سال ثابت می‌ماند. اما در سالهای اخیر که قیمت بنزین تک نرخی شد، درکلانشهر اهواز و سایر شهرهای استان خوزستان نرخ کرایه تاکسی دستخوش شرایط مختلفی شد و شهروندان بارها کرایه یک مسیر را در طول روز به نرخ‌های مختلفی پرداخت کرده‌اند. در گذشته مسافرکش‌های شهری به بهانه افزایش قیمت بنزین، علاوه بر قیمت مصوب و به منظور رُند کردن کرایه، نرخ آن را چند درصدی بالا می‌بردند اما پس از تک نرخی شدن قیمت بنزین معتقد هستند: استهلاک ماشین دارند، قیمت وسایل یدکی بالا است، تعمیر کردن ماشین هزینه بالایی دارد، هر دو هفته روغن ماشین باید عوض شود و همه چی گران شده و مبلغ متعارف نرخ کرایه به صرفه نیست و در آخر همه این گرانی‌ها را از جیب مسافر جبران می‌‌کنند. برهمین اساس، رانندگان تاکسی، حتی تاکسی‌های زرد و ساماندهی شده در برخی مسیرها در ابتدای روز یک نرخ، ظهرها که نیاز به روشن کردن کولر ماشین است یک نرخ و در شب‌ها نرخ متفاوت‌تری را از شهروندان مطالبه می‌کنند و بارها این موضوع و اختلاف قیمت‌ها در طول روز بحث‌های لفظی و مشاجرات زیادی را بین مسافر و مسافرکش ایجاد کرده است. در این میان نتایج تحقیقی در حوزه امور شهری نشان می‌دهد با توجه به شکاف بی‌اعتمادی که مابین مسئولان شهرداری اهواز و شهروندان به وجود آمده چنانچه‌ شهرداری‌ها تمام درآمد و اعتبارات خود صرف توسعه شهر کنند تا زمانی که مردم این توسعه را لمس و تاثیر آن را در جیب و سفره خود احساس نکنند عملکردها ناکارآمد به شمار می‌رود. از سویی دیگر،  شهرداری و شورای شهر به عنوان دستگاه و نهاد متولی ساماندهی تاکسی‌های شهری بارها از تخصیص هزینه‌هایی صحبت کرده‌اند که نه تنها نتوانستند رضایتمندی عمومی‌را جلب کنند بلکه نارضایتی‌هایی را به دنبال داشته‌اند مانند بحث‌های مربوط به نهضت آسفالت که بر اساس اولویت مناطق اجرایی نشد، یا هزینه‌هایی در بحث خرید نوعی چراغ آن‌هم از استانی دیگر برای معابر شهری! در حالی که مناطقی در اهواز وجود دارد که همچنان در ظلمات به سر می‌برند. اما دریغ از نصب تابلو نرخ کرایه تاکسی در هر ایستگاه، که هم می‌تواند تنش‌های روزمره مابین مسافر و رانندگان را کاهش دهد و هم هزینه‌های نظارتی در کلانشهر اهواز که البته وجود ندارد را جبران کند.
جالب اینکه کلانشهرهای کشور سالهاست نرخ دقیق و صحیح مسیرها را به واسطه استفاده از سیستم تاکسی متر، زدن برچسب قیمت روی شیشه جلوی ماشین و درج نرخ کرایه تاکسی مسیرها روی تابلوهایی که در کنار ایستگاه‌های سطح شهر نصب شده، حل کرده‌اند. در همین رابطه یک شهروند اهوازی که اخیراً برای کار دادگاهی مرتبط در مسیر کوی باهنر تا امانیه تردد دارد، می‌گوید: هر بار دادگستری استان بیایم باید حدود ۶۰ تا ۷۰ هزارتومان کرایه تاکسی کنار بگذارم، البته اگر کارم تا ظهر طول بکشد و مجبور باشم از تاکسی اسنپ استفاده کنم، کرایه روزانه من تا ۱۲۰ هزارتومان افزایش پیدا می‌کند. اهواز با این همه جمعیتی که دارد، یک اتوبوس درست حسابی و به درد بخور ندارد، دوساعت در ایستگاهی که نه سایه‌بان دارد و نه کولر باید منتظر اتوبوس بمانیم، تازه اگر اتوبوس هم آمد بعد از ایستادن زیر آفتاب باید سوار اتوبوسی بشوم که سیستم سرمایشی آن فعال نیست، در این گرمای ۵۰ درجه هم اگر، پرده‌ پنجره اتوبوس را کنار بکشیم آفتاب تا رسیدن به مقصد، کَله ما را مغز پخت می‌کند...به هر حال کلانشهر اهواز با توجه به جمعیتی که دارد به حدود ۱۰ هزار تاکسی شهری ساماندهی شده نیاز دارد اما اکنون تنها ۲۳ هزار تاکسی زرد دارد که ۹۰ درصد این تاکسی‌ها فرسوده هستند. در همین رابطه سرپرست سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی شهرداری اهواز اعلام کرد: لایحه پیشنهادی شهرداری در شورای شهر برای افزایش ۴۵ تا ۶۰ درصدی کرایه تاکسی‌های خطی، فرودگاه، راه آهن و بی‌سیم در مقایسه با پارسال تصویب شده است.