این رسمی قدیمی‌است که مردم، برای آسان‌ترشدن تحمل سختی‌ها و تلخی‌های زندگی، دلخوشی‌هایی را در قالب مراسم جشن و سرور، تعریف می‌‌کنند؛ مردم ایران هم از گذشته‌های دور مانند سایر ساکنان این کره خاکی، مراسم خاصی به این منظور، تدارک دیده‌اند؛ مثل مراسم برافروختن آتش در آخرین چهارشنبه هر سال که نشانه پیروزی روشنایی بر تباهی، بیماری و نکبت است و به این وسیله، شاید سعی کرده‌اند که با دلی امیدوارتر به پیشواز نوروز و سال جدید بروند.
شادی و نشاط یکی از نیازهای فطری بشر است و به فراخور آن جوانان به لحاظ داشتن نیروی مضاعف به دنبال اظهار یا تخلیه انرژی درونی خود در هر نقطه و مکان اقدام می کنند، چهارشنبه سوری یکی از بهانه های مردم ایران برای شادی است. چهارشنبه سوری یکی از آیین های سنتی ایرانیان است و از دیر زمان مردم در آخرین شب چهارشنبه سال و تا پیش از عید نوروز با تهیه بوته و هیزم و برپایی آتش و همچنین تهیه خوراکی های خاص این روز، نسبت به برپایی جشن ملی اقدام می کردند و رفته رفته با تغییر زندگی جوامع، آیین چهارشنبه سوری نیز تغییر کرد و استفاده از ابزار مختلف در این مراسم موجب شده که هدف تا حدودی به فراموشی سپرده شود. علوی نژاد افزود: امروز جوانان و نوجوانان به طور داوطلبانه به عنوان بانی این مراسم سعی در برگزاری آیین چهارشنبه سوری با برنامه های از پیش طراحی شده دارند و خانواده ها و مسئولان انتظامی باید با کنترل هیجانات غیرمتعارف این قشر با هدف ایجادی شادی و نشاط، از به وجود آمدن خطرات انسانی و کاهش آن جلوگیری کنند.