درحالیکه دولت رئیسی خط قرمز خود را کنترل تورم اعلام کرده است از روزی که دولت جدید آمده همچنان روند افزایش قیمتها تداوم داشته است. به اعتقاد كارشناسان هماكنون نرخ تورم واقعی بیش از ۶۰ درصد است كه رقم بسیار وحشتناکی است، به ویژه برای اقشاری كه درآمدی ثابت دارند.
دراین میان یكی از مظلومترین اقشار بازنشستگان حداقلیبگیر هستند كه اتفاقا تعدادشان هم كم نیست چرا كه در این دوره، آنهایی که سرمایه و ملک داشتند، مستفیض و بهرهمند شدند، وضعشان بهتر شد و سرمایهةای میلیونیشان حالا میلیاردی شده است اما چه كسانی بیشرین آسیب را میبینند؟ حقوقبگیران و مستمریبگیران كه دریافتی ثابتی دارند اما هر روز با افزایش قیمتها مواجه هستند.بازنشستگان اجاره نشینی که هیچ سرمایهای ندارند و اتفاقا بسیاری از بازنشستگان نیز چنین شرایطی را دارند، از این وضعیت به شدت آسیب میبیند.این روزها و در این شرایط اقتصادی اسفبار، بازنشستگان به شدت مستاصل و سر گردان هستند و پیاده سازی نصفه و نیمه متناسبسازی در پایان سال قبل، درد بازنشستگان را دوا نکرده است.مستمریبگیران نه درمان درست و حسابی دارند، نه خدمات رفاهی مناسب دارند و نه مستمری مکفی و شایسته دریافت میکنند. میلیونها خانواده زحمتکش در میان این ناکامیها گیر افتادهاند و راه به جایی ندارند. حقوقی که یک بازنشسته میگیرد در بهترین شرایط نصف ماه هم جواب نمیدهد،بنابراین بازنشستگان مجبورند از كیفیت خورد و خوراك و درمان و سایر هزینههای زندگی كم كنند تا بتوانند در حد سیر كردن شكم روزگار بگذرانند اصلیترین خواسته حقوقبگیران،از جمله بازنشستگان این است كه دولت نرخ تورم را كنترل كند تا هر روز و هر هفته شاهد این حجم از گرانی افسارگسیخته در قیمت كالاها نباشیم آنها می گویند: هر روز که از خواب بیدار میشویم، میفهمیم که قیمتها بازهم بالاتر رفته و متاسفانه هیچ ترمز یا کنترلی وجود ندارد.ممكن است گرانی كالاهایی همچون خودرو برای بازنشسته چندان اهمیتی ندارد؛ اما مساله خوراکیها برای کارگران و بازنشستگان بسیار مهم است؛ خط قرمز زندگی مردم، سبد خوراکیهاست؛ وقتی یک خانواده بازنشسته نتواند برود فروشگاه و اقلام خوراکی مثل پنیر، شیر، گوشت، لپه و برنج بخرد، واقعاً مستاصل میشود.از آنجا كه بسیاری از بازنشستگان و مستمریبگیران سرمایهای ندارند که دلخوش به افزایش ارزش ریالی آن باشد؛ نتیجه افزایش نرخ تورم كاهش كیفیت زندگی آنهاست. بازنشستگان حتی مثل شاغل نیستند که مثلا با اضافه کار اندكی از افزایش هزینهها را پوشش دهند، پس چه باید بکنند؟ آنها مجبورند از كیفیت در این شرایط تا قیمتها را کنترل نکنند و در واقع تا زمانی كه نرخ تورم كنترل نشود چیزی درست نمیشود، متناسبسازی را ده بار دیگر هم اجرا کنند، بازهم بیفایده است و برای بازنشستگان بهبود معیشت به همراه نمیآورد.