یعنی هنوز هستند کسانی که با وجود فراهم بودن امکان سوادآموزی، از این خدمات محروم مانده‌اند. به ویژه اینکه به‌گفته این مسئول کمبودی در زمینه تعداد معلم برای نهضت‌های سوادآموزی وجود ندارد. تعدادی از این معلم‌ها هم با عنوان آموزش دهنده، خارج از نهضت، در مؤسسه‌هایی که با توجه به حجم کار مورد نیاز در هر استان راه‌اندازی شده، مشغول به کارند. به نظر می‌رسد با توجه به اینکه بیشتر این تعداد بیسواد در گروه سنی ۱۰ تا ۴۹ سال هستند، لازم است علاوه بر همه کارهایی که تاکنون انجام شده، طرحی ضربتی در این زمینه به اجرا در بیاید تا این افراد باز مانده از تحصیل هم سواد خواندن و نوشتن کسب کنند. این افراد هنوز در سن آموزش پذیری هستند و می‌توان با شناسایی و انجام طرح‌های فوری برای ثبت نام و آموزش‌های فشرده این گروه را از فهرست جمعیت بیسواد کشور حذف کرد. نکته مهم اینکه دلیل اصلی افزایش آمار بیسوادی کشور در سال‌های گذشته، بالارفتن آمار ورود کودکان کم سن و سالی است که به هر دلیل از تحصیل بازمانده‌اند و در گروه جمعیت بیسواد کشور تعریف می‌شوند.