فضای کلی این گفت‌وگو بر خلاف آنچه در شصت روز اخیر میان جمهوری اسلامی و دولت‌های غربی در جریان بوده است به نظر مثبت و سازنده می‌رسید. واقعیت آن است که تصمیم مقامات نظام سیاسی ایران برای کاهش تعهدات برجامی بر خلاف اظهارات وزیر امور خارجه بیشتر از آن که کمکی به حفظ توافق هسته‌ای کند در عمل سبب بیشتر شدن احتمال از میان رفتن این توافق شده است. در چنین شرایطی خبرهایی از جنس گفت‌وگوی مکرون و روحانی کورسویی از امید را در این تونل تاریکی نشان می‌دهد.
آنچه از این گفتگوی خبرساز مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت چراغ سبز رییس‌جمهور ایران برای آغاز دوباره مذاکرات اتمی با آمریکا و سایر طرف‌های برجام بود.روحانی در این گفتگو تاکید داشته است که در صورت توقف تحریم‌ها ایران آماده آغاز مجدد مذاکرات خواهد بود. فارغ از آن که واکنش ایالات متحده به این اعلام موضع تازه چه باشد این اظهارنظر به خودی خود نشانگر آن است که بخشی از تصمیم‌گیران در ایران در پی بنا نهادن دوباره مذاکرات هسته‌ای هستند در همینه ارتباط سه پرسش را می‌توان مطرح کرد: ۱. آیا این گروه از تصمیم‌گیران توان و اختیار اجرایی ساختن این ایده را دارند؟۲. آیا دولت ترامپ پیش‌شرطی همچون توقف و تعلیق تحریم‌ها برای شروع مجدد مذاکره را می‌پذیرد؟۳. آیا امانوئل مکرون که ظاهراً ایفاگر نقش واسطه‌ای در این ارتباط است امکان و توانایی اجرای چنین نقشی را دارد؟اگر بخواهیم با نگاهی بدبینانه به موضوع بنگریم پاسخ هر سه پرسش منفی است؛ نه روحانی اختیار مذاکره با آمریکا را دارد، نه ترامپ تمایلی به توقف تحریم‌ها به خصوص در حوزه نفتی و بانکی از خود نشان می‌دهد و نه مکرون در جایگاهی است که بتواند دو طرف سخت معامله را به میز مذاکره دعوت کند.اگر رویکردی خوشبینانه را مبنا قرار دهیم می‌توان با مقایسه شرایط امروز با اواخر سال ۱۳۹۰ به این نتیجه رسید که مذاکره‌ای مستقیم در راه است و اظهارات روحانی در گفت‌وگو با رئيس‌جمهور فرانسه چراغ سبزی برای آغاز چنان مذاکراتی است، دونالد ترامپ هم به دفعات از تمایل خود برای مذاکره با ایران گفته است پس در نتیجه به زودی تغییری بزرگ در روابط ایالات متحده آمریکا و جمهوری اسلامی ایران رخ خواهد داد!و شاید نگاه واقع‌گرایانه به پرسش‌های سه‌گانه‌ای که طرح شد آن است که همین وضعیت بلاتکلیف‌گونه فعلی تا اطلاع ثانوی ادامه پیدا خواهد کرد و اظهار تمایل روحانی برای آغاز مجدد مذاکرات اتمی با حضور آمریکا تعارفی دیپلماتیک و غیراجرایی همچون ادعای رئيس‌جمهور آمریکا مبنی بر مذاکره بدون پیش‌شرط است.