با اين وجود تاريخ كشور ما پراست از بحران‌هاي اجتماعي، كه رسانه‌ها در آن برهه به سبب محدوديت‌هاي موجود عملا در سكوت يا انفعال خبري بوده‌اند. محمدعلي الستي، استاد دانشكده خبر و كارشناس رسانه در اين مورد مي‌گويد: در حالت «عادي» روزنامه‌نگارها بايد با حركت به سمت روزنامه‌نگاري «تحقيقي»، تلاش كنند تا با ريشه‌يابي جريانات اجتماعي و ارايه راهكارها و البته انتقال ديدگاه‌هاي مسئولان و مردم، جامعه را در قبال موضوعات مختلفي كه مي‌تواند تبديل به بحران شود آگاه كنند. اين استاد دانشگاه به موضوع اخير افزايش قيمت بنزين اشاره مي‌كند و مي‌گويد: مثلا در مورد اعتراض‌هاي اخير و سخناني كه مقامات كشوري و نمايندگان مجلس داشتند، روزنامه‌نگاري تحقيقي مي‌توانست به جاي آنكه تنها به موضوع موافقت يا مخالفت شهروندان با اين طرح و از اين دست حرف‌ها بپردازد، به بيان تاريخچه موضوع، چرايي آن، نقطه نظرات اقتصاددانان موافق و مخالف و تحليل سخنان مسئولان بپردازد و چهره تجزيه شده و عريان صورت مساله را براي شهروندان بيان كنند.رسانه‌ها بايد در مواقع بحراني با حفظ چارچوب‌هاي قانوني و لحاظ وضعيت جامعه به بيان اخبار و تحليل اخبار بپردازند، نه اينكه با خودسانسوري سر در لاك خود فروبرند و خود را در عمل جدا از مردم بدانند!